Trzmiele to bez wątpienia jeden z najbardziej sympatycznych przedstawicieli podrzędu żądlącego. Puszyste, grube i postawne koleżanki są pracowitymi zapylaczami i dość leniwymi. Lubią budować gniazda w opuszczonych mysich norach lub w stosach kamieni - także w naszych ogrodach.

W ziemi gniazduje wiele gatunków trzmieli

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. zbuduj gniazdo dla trzmieli
  3. Wyeliminuj gniazdo trzmieli
  4. przenieść gniazdo trzmieli
  5. rodzaj trzmieli
  6. Cykl życiowy trzmieli
  7. Wygląd gniazda trzmieli
  8. Trzmiele jako sympatycy
  9. Często Zadawane Pytania

    10. podstawowe informacje w skrócie

    • Miłośnicy owadów mogą też sami zrobić gniazdo trzmieli z doniczki
    • Gniazdo trzmiela nie powinno być usuwane w ten sposób; ponadto spokojne trzmiele nie stanowią zagrożenia dla ludzi
    • Jeśli gniazdo trzmiela zostało zbudowane w najbardziej niekorzystnym miejscu, specjalista może je przenieść

    Sam zbuduj gniazdo dla trzmieli

    Oczywiście możesz także zbudować własne miejsce lęgowe specjalnie zaprojektowane dla trzmieli. Drewniane pudełko w stylu ptasiego gniazda jest bardzo łatwe do wykonania, a liczne instrukcje budowania można znaleźć w Internecie. W zależności od rodzaju trzmiela pomoc lęgowa powinna być nieco inaczej zaprojektowana. W przypadku trzmieli ziemnych Nabu zaleca również zakopanie budki lęgowej (49,85 euro) w ziemi i połączenie jej z powierzchnią za pomocą rurki.

    Czasami zaleca się również pomoc w gniazdowaniu gniazda trzmieli z doniczki. Jednak według Nabu powinno być wypełnione materiałem do gniazdowania. Jeśli doniczka ma już materiał wypełniający, taki jak suchy mech, trawa i miękka, izolująca wełna psia lub owcza, trzmiele chętniej przyjmą ją jako dom.

    Jednak Nabu odradza zakopywanie doniczki dla trzmieli zmielonych. Zwłaszcza gliniane doniczki mogą wciągać do gleby zbyt dużo wilgoci i sprawiać, że staje się ona wilgotna i niewygodna dla znajdujących się w niej trzmieli. Dlatego lepiej jest umieścić pomoc w zagnieżdżaniu doniczek w suchym miejscu na kamiennej ścianie.

    Wyeliminuj gniazdo trzmieli

    Zasadniczo, jeśli odkryjesz gniazdo trzmieli w swoim ogrodzie lub na ścianie domu, powinieneś być szczęśliwy. Z jednej strony trzmiele są niezwykle cenne dla ogrodu: pełnią ważne zadanie zapylające, są znacznie skuteczniejsze niż pszczoły miodne i równoważą zapylenie wczesnych i późno kwitnących roślin. Z drugiej strony, z ich pulchnym, zabawnym wyglądem i głębokim warczeniem, są sympatycznymi gośćmi, którzy wprowadzają letni nastrój.

    Umiarkowana wielkość gniazd i niska agresywność zwierząt również sprawiają, że łatwo się z nimi dogaduje. Nie jest też tak, że gniazdo trzmieli śmierdzi – gniazda żądlących pszczół, które wytwarzają nieprzyjemny zapach, pochodzą zwykle od szerszeni.

    Usunąć siebie?

    Samodzielne usuwanie lub niszczenie zamieszkałych gniazd trzmieli jest tabu. Wszystkie gatunki z rodzaju objęte są ścisłą ochroną na mocy federalnej ustawy o ochronie przyrody. Każdy, kto umyślnie dotyka, chwyta, a nawet zabija zwierzęta lub niszczy gniazdo trzmieli, które nadal jest zamieszkane, musi liczyć się z wysokimi grzywnami. Nie należy po prostu zamykać wejścia ze względu na dobrostan zwierząt, ale także dlatego, że zachęci to trzmiele do użądlenia.

    Jeśli obawiasz się, że dzieci mieszkające w twoim gospodarstwie domowym mogą być zagrożone przez kolonię trzmieli, powinieneś iść na kompromis. Z pewnością nie ma nic złego w zapoznaniu dzieci z przydatnością trzmieli z zachowaniem odpowiedniej ostrożności. Aby uniemożliwić ciekawskim maluchom, których nie można jeszcze racjonalnie kontrolować, kontakt z gniazdem trzmieli w ogrodzie, można po prostu odgrodzić odpowiedni obszar na sezon.

    Zwykle nie ma konieczności usuwania gniazda dla trzmieli. Zresztą ze względu na mniejszą liczebność rodziny, mniejszą agresywność i mniej intensywne użądlenia nie stanowią one tak dotkliwego zagrożenia, jak duże rodziny pszczół miodnych czy os.

    Jeśli koniecznie chcesz usunąć gniazdo trzmieli, musisz uzyskać oficjalne pozwolenie ze względu na istniejącą ochronę gatunkową i zatrudnić eksperta. Ktoś, kto może usunąć gniazdo trzmieli, to pszczelarz lub pracownik lokalnego stowarzyszenia ochrony przyrody. Koszty tego wynikają z niezbędnego wysiłku, który wynika z dostępności miejsca lęgowego i wielkości kolonii. Normalnie trzeba liczyć się z około 100 euro.

    Możesz także zaoszczędzić sobie kosztów i wysiłku, ponieważ gniazdo dla trzmieli nie jest używane przez kilka lat. Nie musisz się więc martwić, że w następnym roku miejsce ponownie zasiedlą trzmiele. Jeśli chcesz, możesz wykopać opuszczone gniazdo trzmieli zimą, aby zapobiec gniazdowaniu tam również innych owadów.

    Gniazdo trzmiela zwykle nie stanowi zagrożenia

    przenieść gniazdo trzmieli

    Gniazda trzmieli nie należy przenosić z własnej inicjatywy, ponieważ są one objęte ochroną przyrody. Musisz więc zatrudnić firmę do wykonania tej pracy, co w konsekwencji kosztuje. Dlatego należy zadać sobie pytanie: czy naprawdę konieczne jest przenoszenie trzmieli? Trzmiele są niezwykle spokojnymi zwierzętami i często żądlą tylko po nadepnięciu. Podczas przemieszczania trzmiele są zasysane, przenoszone do budki lęgowej, a następnie wypuszczane w inne miejsce. Całość trwa od kilku dni do tygodni. Brzmi niezręcznie? To jest. Zastanów się więc, czy jest to warte wysiłku i wydatków.

    Rodzaj trzmieli

    Pod względem zoologicznym trzmiele należą do prawdziwej rodziny pszczół i są podsumowane pod nazwą rodzajową Bombus, która aż za dobrze pasuje do ich charakteru. W obrębie tego rodzaju w Europie występuje około 70 różnych gatunków, z których 36 pochodzi z Niemiec. T

    Owady pełnią w ogrodzie bardzo ważne zadanie zapylające i dlatego są szczególnie cenne dla właścicieli ogrodów, którzy uprawiają owoce i warzywa, takie jak cukinia, ogórki, pomidory, dynie czy truskawki.

    dygresja

    Trzmiele jako zapylacze

    Ich sposób zapylania sprawia, że trzmiele są nawet interesujące dla komercyjnej uprawy owoców i warzyw. Tworząc szarpane wibracje podczas zbierania nektaru, aby wytrząsnąć pyłek z kwiatu, kwiaty pomidorów, truskawek i innych ważnych gospodarczo roślin są zapylane wyjątkowo równomiernie i całkowicie, co daje symetryczne, dobrze wyglądające owoce. Dlatego też całe kolonie trzmieli są coraz częściej wykorzystywane jako zapylacze w szklarniach. Z kolei ich odporność na zimno czyni je atrakcyjnymi pomocnikami w zapylaniu roślin wcześnie kwitnących.
    uprzejmy trzmiel ogrodowy trzmiel trzmiel łąkowy trzmiel polny trzmiel drzewny kamienny trzmiel
    Wyglądać Blady brzuch, czarny segment środkowy, łącznie trzy żółte paski na plecach i brzuchu, robotnice o długości od 11 do 16 mm Jasnożółty trzmiel: blady koniec brzucha, czarny segment środkowy, po jednym żółtym pasku na grzbiecie i brzuchu, robotnice o długości od 9 do 21 mm; Duży trzmiel: podobnie ubarwiony, robotnice o długości od 11 do 17 mm Tył pomarańczowy brzuch, czarny środkowy segment, dwa żółte paski, robotnice o maksymalnej długości 14 mm Czerwonawo-żółty segment środkowy, brzuch z wieloma cienkimi szaro-czarnymi paskami, robotnice o długości od 9 do 15 mm Środkowy segment rdzawopomarańczowy, czarno-szary brzuch, pracownicy o długości od 8 do 18 mm Bardzo ciemny wygląd: całkowicie czarny z czerwono-pomarańczowym brzuchem, robotnice od 12 do 16 mm
    nawyki gniazdowania Nad lub pod ziemią, ale zwykle blisko ziemi: w opuszczonych norach myszy lub gniazdach ptaków, w stajniach lub na strychach Pod ziemią w warstwie mchu i ziół, jak w opuszczonych mysich norach Głównie nad ziemią w żywopłotach lub kamiennych szczelinach Nad lub pod ziemią w siedliskach bardzo zmiennych: na łąkach, w lasach, w pobliżu ludzi, w ogrodach, parkach. Gniazda w opuszczonych norach myszy, gniazdach ptaków lub budkach lęgowych, na strychach, w szopach ogrodowych itp. Nad ziemią, np. w opuszczonych gniazdach ptaków, norach gryzoni, szczelinach w skałach lub w konstrukcjach dachowych, szopach, stajniach itp. Raczej pod ziemią, jak sama nazwa wskazuje, jak pod stosami kamieni lub murami, ale czasami także w opuszczonych budynkach dla zwierząt i gniazdach ptaków lub w stajniach na słomie
    częstotliwość Bardzo często Stosunkowo często Umiarkowanie powszechne Często Stosunkowo często Bardzo często
    Główne cechy identyfikacyjne Typowy wygląd trzmiela, trzy paski Typowy wygląd trzmiela, dwa paski Stosunkowo mały Miękko cieniowany wzór w szaro-czarne paski na brzuchu Rdzawobrązowy puszysty tył Ogólnie ciemny wygląd, jasnoczerwono-pomarańczowy kuper

    Trzmiele i ich cykl życiowy

    Trzmiele przechodzą przez podobny cykl roczny jak pszczoły miodne czy osy. Można go z grubsza podzielić na następujące etapy:

    1. Królowa budzi się z hibernacji
    2. Tworzenie gniazd i pierwsze składanie jaj
    3. Kultywowanie populacji robotniczej
    4. Hodowla zwierząt płciowych i kopulacja
    5. Obumieranie państwa

    1. Przebudzenie królowej po hibernacji

    Trzmiele wcześnie wstają w tym roku. W przeciwieństwie do pszczół miodnych czy os zimują z nimi tylko młode królowe. Budzą się z hibernacji już w lutym i wyruszają, by zebrać siły i poszukać odpowiedniego miejsca na założenie państwa. Jest to możliwe, ponieważ są w stanie rozgrzać swoje mięśnie lotu poprzez wibracje. W efekcie królowe potrafią latać w mroźne wiosenne temperatury od 2°C, robotnice od około 6°C, a nie jak pszczoły miodne tylko od około 12°C.

    2. Tworzenie gniazd i pierwsze składanie jaj

    Po przebudzeniu się z hibernacji młoda królowa jest zajęta szukaniem pożywienia. Odnajduje je w kwiatach wczesnych kwitnących roślin, takich jak wierzba czy olcha. Słodki pyłek wzmacnia je i przygotowuje do zadania zakładania gniazd. W tym celu trzmiele szukają różnych miejsc, czasem pod ziemią, czasem nad ziemią, w zależności od gatunku. Na przykład wielu wybiera opuszczone mysie nory w ziemi, zagłębienia w stosach kamieni, stare ptasie gniazdo, a nawet domek dla ptaków.

    Trzmiele pracują niestrudzenie

    3. Kultywowanie populacji robotniczej

    Po uformowaniu pierwszych komórek lęgowych królowa składa pierwsze jaja. Z tego wylęgają się larwy w postaci małych robaków, z których po bezpośredniej fazie podtrzymania przez królową i przepoczwarzeniu rozwijają się pierwsze robotnice. Podobnie jak pszczoły miodne i osy, te przejmują następnie pracę w poszukiwaniu pożywienia dla następnych lęgów, podczas gdy królowa spędza resztę życia w gnieździe. Tam ogrzewa i karmi rosnące larwy i składa nowe jaja, aż będzie wystarczająco duży zapas robotnic.

    4. Hodowla zwierząt płciowych i kopulacja

    Pierwsze zwierzęta płciowe są następnie produkowane od lipca. W tym celu królowa zatrzymuje wydzielanie feromonów, co wcześniej zapewniało rozwój tylko robotnic z jaj. Teraz po raz pierwszy formują się samce i płodne młode królowe. Kiedy te rozwiną się w pełnowartościowe owady, opuszczają gniazdo, by się kopulować.

    5. Obumieranie państwa

    Po kryciu kolonia trzmieli dość szybko obumiera. Robotnice i trutnie nie są już potrzebne i giną, podczas gdy młode królowe z pary szukają miejsca do zimowania. Z reguły gniazdo trzmieli jest już opuszczone do września.

    Oto szczegółowy wgląd w rok stanu trzmiela:

    youtube

    Jak wygląda gniazdo dla trzmieli?

    W przeciwieństwie do gniazd innych żądlących owadów społecznych, takich jak pszczoły miodne lub osy, gniazda trzmieli nie są skonstruowane z masy drzewnej podobnej do masy papier-mache. Każdy, kto odkryje taką typowo balonową zdobycz w niszy konstrukcji dachowej lub w szopie, z większym prawdopodobieństwem będzie miał do czynienia z osami, najprawdopodobniej osami niemieckimi lub pospolitymi lub szerszeniami. To również te gatunki lubią gniazdować w skrzynkach roletowych, w ramach okiennych, w drewnie, pod tynkami domowymi czy w pryzmach kompostowych.

    Miejsca w mieszkaniu i domu, które są odwiedzane przez ludzi - takie jak obszary przy oknie lub ścianie domu, na balkonie lub w garażu - są mniej atrakcyjne dla kochających ciche trzmiele. Jeśli wybierają miejsca lęgowe w pobliżu ludzi, częściej przebywają w murze, w rzadko odwiedzanych szopach, na strychach, pod dachem lub w wolierze w ogrodzie.

    Trzmiele używają również znacznie innych materiałów niż osy do budowy komórek lęgowych i zewnętrznej skorupy. Komory lęgowe są wykonane z wosku, który wydzielają z brzucha. Zwierzęta wokół konglomeratu komórkowego w kształcie urny nakładają ochronną i izolacyjną warstwę trawy, mchu, innych włókien roślinnych i sierści, którą sklejają woskiem i miodem. Jednakże, ponieważ zwykle znajdują się one w ziemi, gniazda trzmieli zwykle nie są tak naprawdę rozpoznawalne jako kompletna, zamknięta konstrukcja, ale raczej jako ptasie gniazdo przypominające gniazdo. Wrażenie to potęguje mech i sierść na okrągłym otworze. Woskowate komory lęgowe można zobaczyć bezpośrednio pod omszałym kopcem.

    Kolonie trzmieli są również zwykle mniejsze niż kolonie pszczół miodnych lub os społecznych. Kolonia trzmieli liczy tylko od 50 do 600 osobników – społeczne gatunki os, które są często reprezentowane w tym kraju, mogą liczyć do 7000 zwierząt na kolonię pod koniec sezonu.

    Podsumujmy najważniejsze cechy identyfikujące gniazda trzmieli:

    • Zwykle nierozpoznawalny jako konstrukcja zamknięta zewnętrznie, raczej jak ptasie gniazdo
    • Typowymi miejscami są istniejące jamy, zwłaszcza nory myszy, budki lęgowe lub nisze w szopach lub na strychu, w sianie
    • Komórki lęgowe z wosku zamykane są zewnętrzną warstwą mchu, trawy i włosów sklejonych woskiem lub miodem
    • Miejsca takie jak skrzynki roletowe, ramy okienne, balkony, hałdy kompostu czy ściany domów nie są typowe dla trzmieli
    • nie zaludniony tak licznie jak np. stany os

    Tutaj możesz obserwować życie i aktywność w gnieździe trzmiela od środka:

    Trzmiele jako sympatycy

    Trzmiele są nie tylko cennymi towarzyszami z ogrodniczego punktu widzenia. Puszyste, przytulnie bzyczące małe zwierzątka mają również duży potencjał sympatii. Wynika to częściowo z ich zabawnego, milutkiego wyglądu, ale także z ich nawyków lęgowych. Niewielkie rozmiary ich kolonii i ptasi, przytulny styl mieszkania, w którym biegają i nucą, sprawiają, że gniazdo trzmiela jest imiennikiem wielu żłobków i świetlic. Kto nie natknął się na żłobek Hummelnest lub świetlicę Hummelnest podczas jazdy po mieście lub szukania miejsca do opieki nad dziećmi?

    Oprócz pszczół, trzmiele zawsze chętnie reprezentują rozszerzoną rodzinę kłujących stworzeń, jeśli chodzi o przytulanki. Nic dziwnego, bo gdyby nie miały tak potężnego ukłucia na brzuchu, po prostu chciałbyś przytulić te puszyste, jaskrawo kolorowe zwierzątka w prawdziwym życiu…

    Ponadto trzmiele są małym fizycznym cudem: przez długi czas dla nauki było zagadką, jak w ogóle potrafią latać przy swoim rozmiarze ciała i stosunkowo krótkiej rozpiętości skrzydeł. Dziś wiemy, że ich skrzydła wytwarzają wiry powietrzne i niezbędne unoszenie dzięki dużej częstotliwości trzepotania.

    „Po prostu lataj jak trzmiel, nawet jeśli nie możesz latać zgodnie z prawami fizyki.” Ebo Rau, niemiecki lekarz

    Często Zadawane Pytania

    Czy trzmiele są niebezpieczne?

    Z ich pulchną posturą, puszystymi włosami i spokojnym sposobem poruszania się, trzmiele wydają się ogólnie bardziej nieszkodliwe niż bardziej zwinne pszczoły lub zwinne i agresywne osy. I to w zasadzie nie jest zwodniczy wygląd. Przynajmniej jeśli chodzi o szwy. Jak wszystkie prawdziwe pszczoły, trzmiele należą do żądeł i mają aparat żądlący z woreczkiem z trucizną. Jednak rzadko go używają, a efekty nie są tak niszczycielskie, jak ich krewni z różnych powodów:

    Z jednej strony, w przeciwieństwie do pszczół miodnych, żądło nie blokuje się w miejscu nakłucia ze względu na brak zadziorów i dlatego nie może wrzucić do niego całej zawartości woreczka jadowego. W związku z tym użądlenie trzmiela jest zwykle mniej bolesne i nie puchnie tak bardzo. Często pozostaje mały, czerwony obszar z białą otoczką, która jest tylko umiarkowanie gruba i nie jest szczególnie bolesna ani swędząca.

    Jednakże, jeśli użądlenie wejdzie głębiej i trzmiel nie zostanie natychmiast usunięty z miejsca użądlenia, można oczywiście wstrzyknąć więcej jadu, a ból, zaczerwienienie i swędzenie mogą być podobne do użądlenia pszczoły lub osy.

    Osoby uczulone na jad owadów muszą oczywiście zawsze spodziewać się silnych reakcji na użądlenie trzmiela i, jeśli to konieczne, wezwać lekarza pogotowia.

    Trzmiele nie są agresywne, jeśli chodzi o użądlenia.Używają żądła do obrony tylko w sytuacjach awaryjnych, zwłaszcza gdy czują się skrępowane lub ich gniazdo jest atakowane. Szczególną cechą trzmieli jest ich rozbudowana strategia ostrzegania z wyprzedzeniem, która daje napastnikowi możliwość odwrotu w odpowiednim czasie: zanim naprawdę użądli, najpierw unosi jedną środkową nogę w kierunku zagrożenia. Jeśli to nie pomoże, pojawia się kolejny poziom ostrzegawczy: tutaj trzmiel leży na grzbiecie, wyciąga żądło bezpośrednio w kierunku napastnika i głośno nuci. Tylko jeśli to ostrzeżenie nie przejdzie, dźgnięcie zostanie dźgnięte.

    Przy okazji: trutnie, czyli samce, nie mają u trzmieli urządzenia kłującego.

    Jak zwabić trzmiele

    Trzmiele są niezwykle cennymi zapylaczami w ogrodzie. Przede wszystkim owoce i warzywa z cukinii, dyni, ogórków, truskawek, czereśni czy pomidorów czerpią korzyści z pracowitych, puszystych owadów. To i oczywiście ich sympatyczny charakter to wystarczający powód, by zwabić trzmiele do ogrodu.

    Najlepszym sposobem na to jest tworzenie grządek z ozdobnymi kwiatami, które szczególnie upodobały sobie trzmiele. To, na co latają w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu, to maki kukurydziane, facelia (jej potoczna nazwa to znacząco trzmiel), gatunki koniczyny (zwłaszcza koniczyna biała, łąkowa lub ciernista), żmija, chaber, chabry, słoneczniki, nasturcja, tojad, łubin, malwy czy psorn rycerski.

    Zasadniczo ogród przyjazny trzmielom powinien być jak najbardziej naturalny i wolny od insektycydów i herbicydów. To wszystko i koniec, jeśli chcesz powitać trzmiele. Jako pomoc w gniazdowaniu możesz na przykład ustawić budkę lęgową lub stworzyć ozdobną stertę kamieni. W obszarze pomocy lęgowych sensowne jest sadzenie roślin, którymi lubią się żywić trzmiele.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie