Znalazłeś larwy w swojej stercie kompostu? Gratulacje! Ponieważ gatunki pędraków, które się tam czują, są pożyteczne. Więc nie musisz się martwić, możesz liczyć na szczęście.
Robaki napędzają proces gnicia w pryzmie kompostu
Zróżnicowanie gatunków pędraków
Stosunkowo podobnie wyglądające larwy chrząszczy skarabeusza, zoologicznie Scarabaeuoidea, są określane jako pędraki. Najbardziej znanymi i najczęstszymi przedstawicielami tej nadrodziny w naszych szerokościach geograficznych są:
- chrabąszcz
- chrząszcz czerwcowy
- różany fartuch
- chrząszcz ogrodowy
- chrząszcz nosorożca
Typowe dla pędraków jest ich gruby, mięsisty wygląd gąsienic z mniej lub bardziej długimi nogami w okolicy głowy. W zależności od gatunku mogą dorastać do 10 centymetrów. Larwy żyją długo, co najmniej 2 lata, zanim przepoczwarczą się i staną się chrząszczami.
Czasami pędraki są ogólnie klasyfikowane jako szkodniki. Niektóre z nich nie są niczym innym: są w rzeczywistości niezwykle przydatne i dlatego mogą być mile widziane przez każdego ogrodnika hobbystę. Tak więc umiejętność rozróżniania gatunków jest kluczowa, aby móc z nich skorzystać.
Przydatne pędraki
Pożytecznymi gatunkami są w szczególności pędraki chrząszcza nosorożca i róży błoniastej. Czemu? Ponieważ nie żywią się korzeniami żywych roślin jak inne gatunki występujące w naszym kraju. Dogodnie preferują martwy materiał roślinny, zwłaszcza drewno. Dlatego znajdziesz je tylko na pryzmach kompostu. Trawiąc zjedzone, gnijące ścinki drzew i krzewów, pędraki wytwarzają substancje humusowe, które jako składniki próchnicy rozkładające się bardzo powoli prowadzą do powstania trwałej próchnicy. Taka stała próchnica jest bardzo cenna dla stopniowego, bogatego w składniki odżywcze, długotrwałego nawożenia Twoich roślin.
Jak rozpoznać larwy chrząszcza nosorożca i pędraki różyczek?
Oprócz tego, że można je zidentyfikować po prostu na podstawie obecności w kompoście, pędraki nosorożca chrząszczy i róży błoniastej można również bezpośrednio rozpoznać po ich wyglądzie.
Na przykład larwy chrząszcza nosorożca są szczególnie duże: mogą osiągnąć nawet 10 centymetrów, dlatego są również bardzo dobrze widoczne w pryzmie kompostu. W przeciwieństwie do innych gatunków pędraków brak im tzw. rzędu kolców w tylnej, srebrzysto-szarej okolicy. Larwy chrząszcza różanego są znacznie mniejsze, tylko około 3 centymetrów długości, ale bardzo grube. Stają się nieco cieńsze w kierunku brzucha i mają bardzo krótkie nogi z przodu. Charakterystyczny jest również ich sposób poruszania się na plecach.