Rozmaryn to bardzo popularna przyprawa, która nie tylko nadaje potrawom śródziemnomorskim aromatyczną nutę. Wręcz przeciwnie, rozmaryn jest bardzo uniwersalny i przyprawia mięso, ryby i warzywa, a także słodkie dania i desery - spróbuj powidła śliwkowego z rozmarynowym lub miodem rozmarynowym, pyszne!
Śródziemnomorski rozmaryn
Rozmaryn, znany również jako „zioło kadzidła” w języku niemieckim ze względu na intensywny zapach, pochodzi z suszonej makii z południowej Europy. Krzew, który może dorastać do dwóch metrów wysokości, rośnie głównie na Półwyspie Iberyjskim, ale rośnie też dziko w Grecji, Włoszech i Chorwacji. W Niemczech roślina zwykle nie rośnie tak bujnie jak w krajach pochodzenia – gdzie jest również wykorzystywana do sadzenia żywopłotów – ale ma tylko 80-100 centymetrów wysokości. Podobnie jak w krajach pochodzenia śródziemnomorskiego, rozmaryn potrzebuje tu słonecznego i ciepłego miejsca, chociaż jest tylko częściowo odporny. Dlatego zaleca się uprawę w doniczce, szczególnie w chłodniejszych regionach Niemiec.
Rozmaryn znany jest od czasów starożytnych
Skąd wzięła się nazwa „rozmaryn” nie jest jasne. Niektórzy eksperci zakładają, że nazwa pochodzi od łacińskich słów „ros” oznaczających „rosę” i „marinus” (oznaczające „przynależność do morza”); Rosemary ergo oznacza po niemiecku „rosę morską”. Z drugiej strony inni lingwiści wywodzą nazwę rośliny od greckiego „rhops myrinos”, co z kolei oznacza „pachnący krzew”. Pewne jest jednak to, że zioło to było używane w kuchni i jako zioło lecznicze od tysięcy lat. Niemiecka nazwa „Brautkraut” jest pozostałością po greckiej starożytności, kiedy rozmaryn był jeszcze poświęcony bogini miłości, Afrodycie. W Niemczech roślina ostatecznie trafiła do ogrodów klasztornych w późnym średniowieczu, po tym, jak została sprowadzona przez Alpy z Włoch przez migrujących mnichów benedyktynów. Paracelsus, znany lekarz okresu wczesnonowożytnego, zalecał lecznicze stosowanie rozmarynu, zwłaszcza na dnę moczanową i reumatyzm.
porady i wskazówki
Przepis na wyjątkowo pyszną pastę do smarowania: konfitura ze śliwek, mirabelek lub białych winogron, doprawiona odrobiną (!) mielonego rozmarynu, smakuje bardzo intensywnie. Ta mieszanka dobrze smakuje nie tylko na chlebie, ale także z dziczyzną.
IJA