Osy lubią szukać osłoniętych nisz do gniazdowania. Niewielkie szczeliny w murach z kamienia naturalnego lub zagłębienia izolacyjne są dla nich idealnymi pożywkami. Jednak ich kolonizacja może nadal przeszkadzać nam, ludziom. Pozbycie się ich jednak nie zawsze jest wskazane.
Osy w murze mogą być krytyczne, ale nie muszą być
Rozliczenia problemowe i bezproblemowe
To, czy zagnieżdżenie os w murze ma kluczowe znaczenie dla ludzi, czy też materiału budowlanego, zależy od danej lokalizacji. Różne gatunki os, które żyją w naszym kraju, wymagają różnych warunków gniazdowania i dlatego osiedlają się w różnych typach murów. Na przykład to, co uważają za schroniska powitalne, to:
- Szczeliny w ścianach z kamienia naturalnego
- Wnęki między murem fundamentowym a okładziną zewnętrzną
W przypadku mniejszych szczelin między grubymi ścianami z kamienia naturalnego, które nie są lub są tylko w połowie zamurowane, należy ogrzewać w szczególności pojedyncze gatunki os. Należą do nich na przykład osy gliniane lub garncarskie. W szczelinach w murze z kamienia naturalnego znajdują idealną przestrzeń i ochronę dla swoich stosunkowo małych gniazd, które składają się tylko z kilku komór lęgowych.
W takim przypadku najlepiej po prostu poczekać do fazy lęgowej, która i tak trwa tylko od wiosny do jesieni. Z reguły kamienna ściana nie doznaje większych uszkodzeń od gniazda, a nieliczne zwierzęta samotnej, płochliwej osy nie powinny być większym utrapieniem.
Inaczej wygląda sytuacja w przypadku os społecznych, zwłaszcza os niemieckich i pospolitych. To również te gatunki, które większość z nas zna jako typowe osy, ponieważ w przeciwieństwie do dużej pozostałej części gatunków os, poszukują bliskości z człowiekiem. Te osy społeczne tworzą duże kolonie i wymagają odpowiednio większej przestrzeni na swoje gniazda. Ponieważ są to również tzw. ciemne gniazda jaskiniowe, wnęki przewidziane do izolacji między ścianą fundamentową a zewnętrzną okładziną budynków mieszkalnych zapewniają im najlepsze warunki do gniazdowania.
Jeśli gnieżdżą się tu osy, to większy problem. Bo jeśli gniazdo jest duże, a osy przeszkadzają, trudno się do niego dostać. Prawdą jest, że materiał izolacyjny i mury są tylko nieznacznie zniszczone i po jednym sezonie kolonia zniknęła. Jeśli stare gniazdo pozostanie w dziupli, w następnym roku prawie żadne inne osy się tam nie osiedlą.
To, czego nie powinni robić, to zaślepić otwory wejściowe. Osy są przez to niepotrzebnie dręczone i będą również próbowały przegryźć się przez materiał izolacyjny - w związku z tym szkody materialne będą się zwiększać, a ponadto można zamknąć otwory wentylacyjne, które są ważne dla konstrukcji ściany.