Bergenia są błędnie nazywane macochami. Coraz więcej ogrodników-hobbystów odkrywa zalety tej ozdobnej rośliny wieloletniej. Okazuje się, że jest prawdziwym ocalałym i jest szczególnie łatwy w pielęgnacji. Aby byliny kwitły w pełnej okazałości, należy przestrzegać kilku wymagań.

Ta ładna bylina jest szczególnie łatwa w pielęgnacji i często wiecznie zielona

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie
  2. wzrost
  3. pozostawia
  4. kwitnąć
  5. szczyt
  6. owoc
  7. posługiwać się
  8. Czy Bergenia jest trująca?
  9. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  10. Jakiej gleby potrzebuje roślina?
  11. siew
  12. sadzonki
  13. dzielić
  14. Bergenia w doniczce
  15. Wlać bergenia
  16. Odpowiednio nawozić Bergenię
  17. Prawidłowo skrojona Bergenia
  18. Jak prawidłowo sadzić?
  19. wytrzymały
  20. szkodniki
  21. Bergenia nie kwitnie
  22. sortuje

    23. pochodzenie

    Bergenia należy do rodzaju Bergenia, który jest również znany jako dekstroza. Siedem do dwunastu gatunków należy do rodziny Saxifrage i rośnie głównie w środkowych i wyższych regionach górskich Azji Środkowej i Wschodniej. Ich zasięg rozciąga się od Chin przez Himalaje po Afganistan.

    Dostępne w handlu odmiany pochodzą z Ałtaju Bergenia (Bergenia cordifolia). Pochodzi z gór o tej samej nazwie. Rzadko oferowane są czyste gatunki. Częściej dostępne są hybrydy Bergenia ciliata × Bergenia crassifolia lub Bergenia cordifolia × Bergenia crassifolia.

    wzrost

    Większość wszystkich Bergenia rośnie jako roślina wiecznie zielona. Bergenia kaszmirska (Bergenia ciliata) jest jedynym gatunkiem o liściach liściastych. Wszystkie bergenia są bylinami i rozwijają grube kłącze, które rośnie płytko pod ziemią. Z biegiem czasu sieć korzeniowa rozprzestrzenia się w glebie, powodując, że rośliny tworzą duże drzewostany. Ponieważ wzrost jest bardzo powolny, rozprzestrzenianie się w ogrodzie nie wymyka się spod kontroli. Bergenia osiąga wysokość wzrostu do 50 centymetrów.

    pozostawia

    Bergenia to atrakcyjne byliny ulistnione. Liście ułożone są w podstawowe rozety. Rosną na wpół wyprostowane i mają krótkie szypułki. Twoja blaszka liściowa ma od dziesięciu do czterdziestu centymetrów długości i pięć do dwudziestu centymetrów szerokości, dzięki czemu wydaje się pulchna. Miękkie, skórzaste i nieco mięsiste liście pokryte są warstwą wosku i błyszczą w słońcu. Twoje brzegi liści są ząbkowane lub gładkie.

    Większość gatunków i odmian ma bogate, zielone liście. Niektóre odmiany mają czerwonawe liście. Istnieją hybrydy, które przekonują ciekawą jesienną kolorystyką. Paleta jesiennych barw waha się od czerwieni, przez brąz, aż po fiolet. Kolory te utrzymują się na wiecznie zielonych bylinach do wiosny.

    kwitnąć

    Kwiaty są zebrane w gęste kwiatostany zwane tyrsami. Pojawiają się w formie zwojów i tworzą atrakcyjne akcenty z uderzająco dużymi pojedynczymi kwiatami. Kwiaty mają pięciokrotną strukturę ze zrośniętymi działkami kielicha i wolnostojącymi płatkami. Mają kształt dzwonu i są hermafrodytyczne.

    szczyt

    Większość odmian kwitnie od kwietnia do maja. Niektóre hybrydy powtórnie kwitną jesienią. Płatki są koloru białego, różowego, czerwonego lub fioletowego.

    owoc

    Po kwitnieniu bergenia rozwijają owoce otoczkowe, które wysychają i pękają, gdy owoce dojrzewają. Wypuszczają liczne małe nasiona o ciemnobrązowym kolorze. Ziarna są roznoszone przez wiatr.

    posługiwać się

    Bergenia sadzi się jako byliny okrywowe i ozdobne. Tworzą zwarte drzewostany w odpowiednim miejscu, nie narzucając się. W tym projekcie bylina harmonizuje z różnymi gatunkami turzycy, żurawi, baldachów gwiaździstych i wilczomleczów.

    Zastosowania Bergenia:

    • jako obramowanie łóżek
    • dla atrakcyjnych akcentów w ogrodach z kamienia i żwiru
    • jako podsadzenie lekkich drzew

    Czy Bergenia jest trująca?

    Nie ma dowodów na toksyczne składniki. Nie ma ryzyka zatrucia ani ludzi, ani zwierząt. Liście bergenii grubolistnej (Bergenia crassifolia) są używane w Mongolii do przygotowania herbaty syberyjskiej. Zwiędłe liście są zbierane na wiosnę po stopieniu śniegu, ponieważ naturalnie występująca fermentacja jest w tym momencie zakończona.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Uszy słonia okazują się solidnymi bylinami, które nie są pod wrażeniem upału i suszy, a także cienia i nacisku korzeni. Odmiany wcześnie kwitnące są narażone na późne przymrozki, chyba że zostaną pokryte ochronną warstwą śniegu. Umieść takie rośliny w miejscach osłoniętych od wiatru z bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

    Ponieważ bergenia rosną w swoim naturalnym środowisku w półcienistych lub zacienionych miejscach leśnych, rośliny umieszcza się również w ciemnych zakamarkach ogrodu. Pełen rozkwit rozkwita na słońcu. Bergenia kaszmirska to jedyny gatunek liściasty, który preferuje ciemniejsze odmiany. Wszystkie inne odmiany posadź przynajmniej w lekkim półcieniu.

    Jakiej gleby potrzebuje roślina?

    Rośliny ozdobne o liściach znajdują idealne warunki na glebie umiarkowanie zasobnej w składniki odżywcze i lekko świeżej. Im uboższa gleba, tym jaśniejsze zabarwienie liści.

    Idealne warunki glebowe:

    • gliniasty z piaszczystymi częściami
    • dobra przepuszczalność wody
    • Wartość pH w zakresie alkalicznym

    siew

    Zbierz nasiona ze zwiędłych kwiatostanów i przechowuj w chłodnym, suchym miejscu do następnej wiosny. Najlepszy czas na siew to okres od marca do kwietnia. Możesz również wysiewać nasiona we wrześniu.

    Rozsyp nasiona na ubogiej w składniki odżywcze glebie doniczkowej i lekko przykryj ziarno podłożem. Umieść pojemnik w ciepłym miejscu o temperaturze 21 stopni Celsjusza i utrzymuj równomiernie wilgotne podłoże. Drobne liścienie pojawiają się po około czterech tygodniach. Następnie możesz umieścić sadzarkę w miejscu o temperaturze 15 stopni Celsjusza.

    sadzonki

    Wiosną bergenia można rozmnażać poprzez sadzonki kłączowe. Wykop kulę korzeniową i wytnij sekcje cebulki korzeniowej, które mają 2-3 oczka. Możesz umieścić sadzonki bezpośrednio w ziemi lub w doniczkach (16,68 €) i umieścić je w jasnym i ciepłym miejscu.

    dzielić

    Po jesiennym kwitnieniu bergenie dzieli się łopatą. Podnieś system korzeniowy z ziemi widłami do kopania i oderwij pojedyncze listki wraz z podkładką. Częściowe kłącza powinny mieć około dziesięciu centymetrów długości i jak najwięcej drobnych korzeni.

    Rośliny potomne są sadzone i dociskane w nowym miejscu, które zostało wcześniej dokładnie poluzowane. Podlej podłoże i wymieszaj z dojrzałym kompostem, aby pomóc roślinom rosnąć. Korzenie osadzają się w podłożu po około trzech tygodniach.
    Kontynuuj czytanie

    Bergenia w doniczce

    Bergenia nadają się do sadzenia w pojemnikach. Wybierz doniczkę, która jest o cal lub dwa wyższa od bryły korzeniowej. Doniczki gliniane z otworami drenażowymi są idealne, aby nie gromadziła się woda do nawadniania. Przykryj dno garnka odłamkami ceramiki lub żwiru i wypełnij garnek przepuszczalnym podłożem. Można zmieszać dostępną w handlu ziemię doniczkową z keramzytem (19,73 €).

    Wlać bergenia

    Bergenien okazały się odporne na suszę. Jeśli przez dłuższy czas nie pada deszcz, możesz od czasu do czasu użyć konewki.

    Odpowiednio nawozić Bergenię

    W marcu byliny zaopatrywane są w kompost, z którego korzystają przez cały rok. Kolejny kompost można dodać w czerwcu.

    Prawidłowo skrojona Bergenia

    Regularne zabiegi przycinania nie są konieczne. Jeśli roślina wieloletnia nie ma kształtu i ma wiele wysuszonych pędów, jesienią można radykalnie przyciąć roślinę. Wszystkie części rośliny odcina się tuż nad podłożem.

    Jak prawidłowo sadzić?

    Jeśli Twoja Bergenia wykazuje oznaki zmęczenia i nie rozwija żadnych nowych pędów bocznych, może pomóc zmiana lokalizacji. Byliny można łatwo przesadzić jesienią. Za pomocą tego środka możesz podzielić podkładki, aby wspomóc formowanie podkładki

    przesadzać

    Jeśli doniczka jest za mała lub składniki odżywcze w podłożu zostały zużyte, zalecamy przesadzanie roślin doniczkowych. U odmian wcześnie kwitnących zabieg przeprowadza się jesienią, kiedy kwiaty przesychają. Jeżeli byliny rozwijają się jesienią, należy poczekać do następnej wiosny.

    Jak prawidłowo przesadzić:

    • wybierz nieco większy pojemnik
    • stworzyć drenaż
    • wypełnić ubogie w składniki odżywcze i dobrze przepuszczalne podłoże
    • Użyj brył korzeniowych i wypełnij luki ziemią
    • prasa i woda

    wytrzymały

    Bergenia okazała się odporna. Jeżeli wiosną po świeżych pędach pojawią się późne przymrozki, należy pokryć byliny gałązkami chrustu lub jodły. Rozłóż materiał między i na liściach tuż przed kwitnieniem. Zimą mroźne temperatury powodują, że liście stają się intensywnie czerwone.

    Jeśli uprawiasz swoją Bergenię w wiadrze, może ona również pozostać na zewnątrz w zimie. Owiń doniczkę welonem, ponieważ substrat szybko zamarznie, a korzenie obumrą. W dni bez mrozu bryłę korzeniową należy podlewać, aby liście nie wysychały.

    szkodniki

    Inwazja szeliniaków winnych jest rzadka. Żarłoczne szkodniki zostawiają ślady żerowania w kształcie zatoki wzdłuż krawędzi liści. Ich larwy żyją w glebie i zjadają drobne korzenie, tak że byliny nie mogą już wchłonąć wystarczającej ilości wody i składników odżywczych. Zwalcza się je za pomocą nicieni podawanych wraz z wodą do nawadniania. Chrząszcze prowadzą nocny tryb życia i są zbierane o zmierzchu lub łapane za pomocą specjalnych pułapek na nicienie.

    Bergenia nie kwitnie

    Jeśli świeżo rozmnożyłeś bergenię, rośliny potrzebują trochę czasu, aby urosnąć. Kwitną dopiero w drugim roku, kiedy ich system korzeniowy jest mocno zakotwiczony w ziemi. Zbyt wiele składników odżywczych stymuluje roślinę do wzrostu, tak że nie rozwijają się żadne kwiaty. Woda stojąca osłabia roślinę, ponieważ jej korzenie obumierają i nie mogą utrzymać cyklu składników odżywczych. Nawet w zacienionych miejscach kwitnienie może być rzadkie lub wcale.

    porady

    Filigranowe i drobno zbudowane trawy lub paprocie dobrze komponują się z tą masywną byliną liściastą, w duchu zasady harfy i kotłów wielkiego wieloletniego ogrodnika Karla Foerstera. Takie układy roślinne tworzą harmonijny ogólny obraz.

    sortuje

    • wieczorny blask: Liście zielone z czerwonawymi niuansami. Corolla w kolorze ciemnofioletowym. Dorasta do 40 centymetrów wysokości.
    • Eroica: Liście przebarwiają się na czerwono jesienią i zimą. Kwiaty fioletowo-fioletowe do purpurowoczerwonych, obfite. Osiąga wysokość wzrostu do 40 centymetrów.
    • OeschbergU: Liście długoszypułkowe, wyprostowane, zimą czerwone. Corolla jasnoróżowy, środek biały. późne kwitnienie. Dorasta do 50 centymetrów wysokości.
    • Bressingham biały: Liście w kolorze jasnozielonym. Kwiaty białe z różowymi odcieniami, na ciemnych pędach. Do 30 centymetrów wysokości.

    Kontynuuj czytanie

Kategoria:

Zioła