Lawenda francuska jest szczególnie obficie kwitnącą odmianą lawendy i dlatego jest szczególnie popularna wśród estetów wśród ogrodników hobbystów. Ale nawet przy tak charakterystycznym zapachu wcale nie jest skąpy, co czyni go idealnym do kreatywnych projektów aromatycznych DIY.
Lawenda francuska jest bardzo popularna nie tylko wśród pszczół
Spis treści
Pokaż wszystko- Wskazówka
- sortuje
- naturalny zasięg w regionie od Morza Śródziemnego do Afryki Północnej
- nie jest więc mrozoodporny
- preferuje ubogie w wapno, suche, lekkie siedliska
- Wiechy o ciemnofioletowym kolorze z jasnofioletowymi wypustkami
- Bardzo aromatyczny, pikantny zapach
- pastwisko pszczół
- Lawenda francuska lubi ciepło i sucho
- potrzebuje dużo światła słonecznego
- Im suchsze, cieplejsze i lżejsze, tym wyższe stężenie olejków eterycznych
- Gleba sucha, przepuszczalna, uboga w wapno (!)
- Najlepsza jest mieszanka ziemi kaktusowej lub ziołowej z piaskiem
- Kultura doniczkowa obowiązkowa przez całą zimę
- Latem po ostatnim zagrożeniu mrozem można również sadzić lawendę francuską
- Najlepiej używać donic z terakoty
- Włóż dobrą warstwę drenażową w podłoże
- Przesadzaj na wiosnę podczas zimowania
- Zachowaj chłód i jasność (5-10°C)
- Idealne miejsce: chłodnia, nieogrzewana klatka schodowa przy oknie
- Bardzo mało wody
- regularne przycinanie utrzymuje krzew ładny i zwarty oraz zapobiega zdrewnieniu i gołym wzroście
- odmładzające cięcie sprzyjające kiełkowaniu po zimowaniu
- przycinanie po pierwszym kwitnieniu w celu wywołania drugiego
pochodzenie
Lawenda francuska, botanicznie Lavandula stoechas, pochodzi z regionów śródziemnomorskich, podobnie jak bardziej znana prawdziwa lawenda. Jednak jego obszar dystrybucji rozciąga się również dalej na południe, a mianowicie do północnej Afryki na Wyspach Kanaryjskich i Maderze. Jej pierwotne środowisko jest zatem nieco cieplejsze niż w przypadku prawdziwej lawendy. W przypadku uprawy w Europie Środkowej oznacza to, że nie można jej trwale sadzić na zewnątrz. W przeciwieństwie do prawdziwej lawendy nie jest mrozoodporna.
Jego pierwotnie preferowanymi strefami krajobrazowymi są suche, niskowapienne wrzosowiska i lekkie zagajniki sosnowe.
Co musisz wiedzieć o pochodzeniu francuskiej lawendy:
wzrost
Lawenda francuska rośnie jako wiecznie zielony półkrzew o szczególnie silnie rozgałęzionych pędach, co nadaje jej bardzo krzaczasty pokrój. W swoim naturalnym środowisku może osiągnąć wysokość do jednego metra. W tym kraju w kulturze doniczkowej ma tylko 30-50 cm wzrostu. Pędy są gęsto pokryte ulistnieniem i nadają lawendy francuskiej bardzo zwarty wygląd.
pozostawia
Podobnie jak prawdziwa lawenda, liście lawendy francuskiej mają kształt igły, lancetowaty i osiągają długość do 4 centymetrów. Kiedy kiełkują, są nadal srebrzystozielone, później ciemnieją do zieleni jodłowej. Oprócz kwiatów liście wydzielają również korzenno-aromatyczny zapach przypominający sosnowe igły.
kwitnąć
Kwiat zawdzięcza swoją nazwę francuskiej lawendzie. Ich cechą szczególną są jasnofioletowe przylistki, które jak kępka stoją nad gronowymi wiechami. Dają one krzewowi jako całości wesoło zrelaksowany akcent, nie tylko ze względu na kontrast kolorów między ciemnymi, fiołkoworóżowymi kwiatostanami, jasnymi przylistkami i brązowawymi, podobnymi do filcu przylistkami.
Szczególnie atrakcyjny jest zapach kwiatów, który jest szczególnie silny i kamforowy. Przyciąga nie tylko liczne, pożyteczne owady ogrodowe, ale także zaprasza do eksperymentowania z pachnącymi, domowymi kosmetykami czy smakołykami.
Charakterystyka kwiatu lawendy francuskiej:
szczyt
Czas kwitnienia w niewielkim stopniu zależy od odmiany. Najwcześniejsze odmiany otwierają kwiaty pod koniec maja, najpóźniej we wrześniu.
Lokalizacja
Wymagania francuskiej lawendy dotyczące jej lokalizacji nie różnią się znacząco od wymagań prawdziwej lawendy. Chce, żeby było ciepło i sucho, z jak największą ilością światła słonecznego. Im więcej słońca, ciepła i suchości doświadcza, tym intensywniej skupi się na produkcji pachnących olejków eterycznych. Dlatego zwróć szczególną uwagę na spełnienie pierwotnych wymagań dotyczących lokalizacji, jeśli chcesz przyciągnąć dużo pszczół i być może zrobić coś dobrego z kwiatów.
Zapamiętać:
Ziemia
Główną różnicą między francuską lawendą a prawdziwą lawendą jest preferowana wartość pH. W przeciwieństwie do swoich odpowiedników potrzebuje podłoża niskowapiennego. Więc gleba powinna być dość kwaśna. Mimo to najlepiej rozwija się na dobrze przepuszczalnej, chudej, podobnej do wrzosu glebie, która ma dobrą proporcję piasku. Wskazane jest zabranie specjalnej ziemi z kaktusów lub ziół i spulchnienie jej granulkami piasku lub gliny.
Zapamiętać:
wlać
Podobnie jak prawdziwa lawenda, francuska lawenda nie potrzebuje dużo wody. Jest naturalnie przystosowany do długich okresów suszy i wielkich upałów. Podlewaj więc tylko umiarkowanie, aby gleba nigdy nie była mokra. Jako wodę do nawadniania należy używać miękkiej, stojącej wody, najlepiej deszczówki.
Użyźniać
Jeśli chodzi o składniki odżywcze, francuska lawenda jest oszczędna. Uwielbia chude podłoże i w zasadzie nie trzeba go wcale nawozić. Być może będziesz w stanie podać mu małą dawkę bogatego w potas nawozu po zimowaniu lub użyć pałeczek nawozowych (4,48 €), aby pobudzić energiczne pąki.
W puli
Jako gatunek nieodporny, lawenda francuska musi być uprawiana w doniczkach – przynajmniej przez zimę. W zasadzie można ją również przesadzić na zewnątrz latem po zakończeniu lodowych świętych - o ile możesz zaoferować jej odpowiednie miejsce i miejsce do sadzenia. Najpóźniej po ogłoszeniu pierwszych przymrozków musisz włożyć go z powrotem do puli.
Doniczka z terakoty najlepiej nadaje się jako donica do francuskiej lawendy, ponieważ jest chłonna i sprzyja suchej kuli ziemi. Materiał podkreśla również śródziemnomorski charakter rośliny.
W doniczce należy zwrócić szczególną uwagę na dobrą przepuszczalność podłoża: Jeśli to możliwe, w dolnej części piaskowej mieszanki gleby nanieść grubą warstwę drenażową z keramzytu (19.73€).
Lawendę francuską należy przesadzić wczesną wiosną, kiedy wyprowadzamy ją z zimowych pomieszczeń. Jeśli to konieczne, możesz nieco przerzedzić korzenie, aby pobudzić wzrost.
Zasady uprawy doniczkowej w skrócie:
hibernować
Jak wszystkie rośliny uprawne, które nie są odporne na mróz, francuska lawenda potrzebuje osobnej fazy zimowania. Ze względu na jego pochodzenie z północnej półkuli, musi być chroniony przed ujemnymi temperaturami, ale nadal potrzebuje obniżenia temperatury w porównaniu z fazą letnią. Ponieważ sezon zimowy nie jest mu oczywiście nieznany. Idealna dla niego temperatura hibernacji to około 5 do 10°C. Powinien nadal mieć światło. Odpowiednim miejscem do hibernacji jest chłodnia, miejsce przy oknie na nieogrzewanej klatce schodowej lub na strychu pod świetlikiem.
Lawendę francuską wylewa się bardzo oszczędnie w okresie zimowym. Nawet latem potrzebuje mało wody, zimą ilość wody należy zmniejszyć, aby bryła korzeniowa nie wyschła całkowicie.
Zimowanie w skrócie:
wytrzymały
Wśród gatunku Lavandula stoechas występują również odmiany odporne warunkowo, które można również na stałe sadzić na zewnątrz. Jest to jednak zalecane tylko w raczej łagodnych regionach, gdzie temperatury zimą rzadko spadają znacznie poniżej zera. Gdyby jednak istniały odosobnione fazy o krytycznych temperaturach ujemnych, taką odmianę lawendy francuskiej można również chronić, przykrywając ją gałązkami jodły lub jutą.
Uciąć
Lawendę francuską należy przyciąć raz po pierwszym kwitnieniu. Z dwóch powodów: po pierwsze, przycinanie powoduje drugi rozkwit, na który Ty i owady ogrodowe możecie się spodziewać. Z kolei krzew jest zwarty i gęsty dzięki regularnemu przycinaniu, co odpowiada jego typowemu pokrojowi i zapewnia wrażenie zadbanego. Ponadto przycinanie służy również zapobieganiu nadmiernej zdrewniałości i nieestetycznemu łysieniu.
Aby jeszcze bardziej wzmocnić zwartość, a także w celu odmłodzenia, można nieco przyciąć francuską lawendę po zakończeniu zimy. W lutym lub marcu, kiedy zaczniesz aklimatyzować się do wyższych temperatur, precyzyjne strzyżenie dobrze mu zrobi. Zachęca to również do energicznego nowego wzrostu.
Zasady cięcia w skrócie:
zwielokrotniać
sadzonki
Najłatwiejszym sposobem rozmnażania lawendy są sadzonki. W tym celu należy przyciąć młode pędy o długości około 10 cm, usunąć zielone liście spod spodu i umieścić je w donicach z ziemią doniczkową. Możesz przykryć je folią, aby zapewnić równomierny, chroniony klimat wzrostu. Donice muszą być jasne i ciepłe.
uprawa nasion
Uprawa nasion obiecuje również bardzo wysoki wskaźnik sukcesu dla francuskiej lawendy. Możesz także sam zbierać nasiona i przechowywać je przez zimę. Od końca lutego, kiedy roślina mateczna przechodzi w stan hibernacji, nasiona należy umieszczać w tackach na nasiona z ziemią doniczkową, a jeśli tak, to przykrywać je tylko lekko, ponieważ kiełkują w świetle. Umieść tacki w jasnym, ciepłym miejscu i ostrożnie utrzymuj wilgotne podłoże. Nasiona zwykle kiełkują po tygodniu lub dwóch.
Choroby
Dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych lawenda francuska jest przyjemnie odporna na choroby i szkodniki. Najbardziej zaszkodzi mu zbyt duża ilość wilgoci. Może gnić korzenie i prowadzić do rozwoju pleśni. W razie potrzeby zagnieżdża się grzyb, co rzadko się zdarza. W takim przypadku należy jak najszybciej usunąć wszystkie chore części rośliny i zastosować fungicyd.
Jadalny
Zasadniczo lawenda jest naturalnie jadalna. Nie zawiera toksyn, a także jest szczególnie cenny ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych.
Inną kwestią jest jednak to, jak staje się smaczna. Ponieważ dość twarda, chropowata struktura roślinna oraz bardzo intensywny, prawie silny zapach liści i kwiatów nie czynią z niej przysmaku, który można spożywać na surowo. Ale: jest idealny do aromatyzowania wyśmienitych potraw. Części rośliny zwykle nie są zjadane, ale jest to możliwe.
Aromat - słodki i pikantny!
Dzięki wytrawnemu, eterycznemu smakowi, francuska lawenda nadaje się do aromatyzowania zarówno dań słodkich, jak i słonych. Na przykład cukier lawendowy świetnie nadaje się do kwiecistej nuty w ciastach itp., podczas gdy sól lawendowa zapewnia bardzo ciekawą nutę w potrawach z gulaszu. Zaleca się również dodanie kwiatu lawendy do każdego słoika podczas konserwowania domowych dżemów, takich jak morele lub brzoskwinie.
Olej dla smakoszy
Wreszcie olejek można wspaniale uszlachetnić kwiatami i świeżymi pędami francuskiej lawendy. Nadaje sałatkom z dzikich ziół szczególnie aromatyczną nutę.
Smaczna herbata lecznicza
Z suszonych kwiatów można również zaparzyć aromatyczną, kwiatową i leczniczą herbatę, która wspomaga trawienie i działa odprężająco.
Wskazówka
Jeśli chcesz sadzić swoją francuską lawendę latem, najlepiej wybrać zbocze od strony południowej. Dzięki lekko pionowej pozycji roślina południowa może chłonąć jeszcze więcej światła słonecznego. Kamienie w bezpośrednim sąsiedztwie grządki zapewniają również krzewowi przyjemne promieniujące ciepło nawet po zachodzie słońca.
sortuje
Ogród Motyli
Odmiana ta charakteryzuje się jasnymi, czerwonofioletowymi wiechami kwiatowymi i szczególnie długimi przylistkami w kolorze jasnofioletowym. Przylistki są tak długie, że mają tendencję do zwisania, tworząc w ten sposób zamaszystą kępkę. Kwiaty Ogrodu Motyli Lavandula stoechas pojawiają się w lipcu i można je rozmnażać do października, jeśli wyblakłe drzewostany zostaną starannie przycięte. Wydzielają przyjemny zapach i są cennym źródłem składników odżywczych dla pszczół i innych owadów.
Odmiana o wysokości od 40 do 80 centymetrów i szerokości zaledwie 20 do 30 centymetrów wykazuje bardzo zwarty, smukły wzrost.
Szczególnie w przypadku ogrodu motyli Lavandula stoechas jest jego znaczna mrozoodporność. W ogólnie raczej łagodnych regionach kraju można ją również stale uprawiać na zewnątrz.
Madryt
Seria odmian Lavandula stoechas Madrid jest dostępna w różnych kolorach kwiatów, co jest wyjątkowe wśród francuskich gatunków lawendy. Bo tutaj spektrum kolorów wykracza poza typowo ciemny, matowy fiolet. Dzięki pododmianom, takim jak Madrid Pink, Madrid White czy Madrid Sky Blue, francuska lawenda zyskuje więcej chłodnej świeżości: Madrid Pink ma nieco wyraźniejsze fioletowe wiechy i jasnoróżowe przylistki, Madrid White ma całkowicie białe kwiaty. Ze swoimi wiechy w kolorze nocnego nieba i kontrastowymi, świeżymi białymi przylistkami, Madrid Sky Blue jest szczególnie dekoracyjny i atrakcyjny.
Lavandula stoechas Madrid zaczynają otwierać kwiaty około czerwca.Ciągłe czyszczenie wyblakłych wiech będzie sprzyjać nowemu wzrostowi.
Wszystkie hiszpańskie odmiany lawendy francuskiej mają typowo srebrzystozielone liście i osiągają około 40-60 cm wysokości i krzaczasty pokrój o szerokości około 90 cm.
Kew czerwony
Lavandula stoechas Kew Red jest również bardzo atrakcyjna i intensywnie wybarwiona. Wiecha ukazuje się w bogatej, aksamitnej magenty, na tle której przylistki wyróżniają się delikatnym biało-różowym kolorem. Dodatkowo ładna struktura emanuje również silnym, bardzo uwodzicielskim zapachem. Orzeźwiający blask kwiatów prezentowany jest już od lipca, a w sierpniu znów zanika. Pod względem wysokości wzrostu Kew Red jest nieco mniejszy, ma około 40 do 50 centymetrów, a przy wąskiej szerokości 30-40 centymetrów jest również znacznie szczuplejszy niż wiele jej odpowiedników.