Jedną ze szczególnych cech koniczyny czerwonej jest to, że dla niektórych miłośników ogrodu jest to chwast trudny do zwalczenia, ale dla innych cenny. Jeśli chcesz zrobić coś dobrego dla trzmieli i innych owadów lub jeśli chcesz samodzielnie wykorzystać kiełki i kwiaty w kuchni, koniczyna czerwona jest idealną rośliną.

Koniczyna czerwona jest również nazywana koniczyną łąkową

Koniczyna czerwona: profil

  • Nazwa botaniczna: Trifolium pratense
  • Nazwy zwyczajowe: koniczyna łąkowa, kwiat miodowy, koniczyna polna, trzmiel
  • Rodzina roślin: rośliny strączkowe
  • Rodzaj: koniczyna
  • Pochodzenie: rodzima roślina
  • Dystrybucja: Europa, Azja
  • Roczna lub wieloletnia: wieloletnia
  • Wzrost: do 70 cm w kulturze, ok. 40 cm w naturze
  • Czas kwitnienia: od kwietnia do października
  • Kwiaty: czerwone lub różowe, do 100 pojedynczych kwiatów, średnica kwiatostanów do 2 cm
  • Owoce: strąki o długości od 2 do 5 mm, brązowe
  • Liście: 3 liście na łodydze, 1,5 do 6 cm, gładkie krawędzie, biała plama pośrodku
  • Korzenie: Korzeń palowy, do 2 m głębokości
  • Rozmnażanie: nasiona, odrosty korzeni
  • Zastosowanie w kuchni: kiełki, kwiaty do sałatek, herbata
  • Stosuj jako roślina lecznicza: herbata ziołowa na skurcze menopauzalne i menstruacyjne
  • Użyj jako przydatnej rośliny: paszy dla zwierząt, zielonego nawozu
  • Korzyść ekologiczna: dobre pastwisko dla pszczół
  • Toksyczność: nietoksyczny
  • Odporność: absolutnie odporna
  • Preferowana lokalizacja: słoneczna do lekko zacieniona, pożywna, umiarkowanie wilgotna gleba

Zastosowanie czerwonej koniczyny w kuchni

Kiełki czerwonej koniczyny są najczęściej używane w kuchni. Uprawia się je w kiełkownikach i, podobnie jak rzeżucha, spożywa się jako posypkę do chleba lub sałatkę. Smak jest mniej wyraźny niż rzeżuchy.

Czerwone kwiaty są również jadalne i mają łagodny smak i tylko lekko aromatyczny. Dodają koloru sałatkom kwiatowym i zupom. Są również często używane jako dekoracja.

Użyj jako roślina lecznicza

Koniczyna czerwona to roślina lecznicza stosowana w medycynie naturalnej od czasów starożytnych. Zawiera szereg składników aktywnych, które są wykorzystywane m.in. w leczeniu stanów zapalnych i wysokiego poziomu lipidów we krwi.

Jedną ze szczególnych cech koniczyny czerwonej jest wysoki udział estrogenów roślinnych, które zwykle przyjmuje się w postaci herbaty lub kapsułek w celu złagodzenia objawów menopauzy. Jednak nie ma wiarygodnych badań, które byłyby w stanie udowodnić ten efekt.

Walka z czerwoną koniczyną jest trudna

Koniczyna czerwona jest słusznie uważana za bardzo irytujący chwast w ogrodzie. Kiedy już zadomowi się w grządkach lub na trawniku, trudno z nim walczyć.

Jeśli pożądana jest uprawa w ogrodzie, należy zapewnić bardzo głęboką barierę korzeniową. Ponadto z kwiatów nie mogą rozwijać się strąki, aby zapobiec samozasiewowi.

Bezpieczniej jest zasiać koniczynę czerwoną w doniczkach do kuchni. Muszą być jednak bardzo głębokie ze względu na długie korzenie palowe. Do uprawy kiełków są kiełkowniki, więc wysiewanie ich w ogrodzie nie jest absolutnie konieczne.

porady

Podobnie jak wszystkie rośliny z rodziny motylkowatych, koniczyny czerwonej nie należy wysiewać na zewnątrz w miejscach, w których wcześniej znajdowali się inni członkowie rodziny roślin. Przez co najmniej trzy, lepiej cztery lata przestrzeni nie powinny zajmować rośliny strączkowe.

Kategoria:

Zioła