Delikatna konwalia z czystymi białymi kwiatami jest symbolem czystości i niewinności w języku kwiatów, dlatego bukiet tych pięknych kwiatów jest popularnym prezentem na Dzień Matki. W każdym razie ta ładna bylina ma swój główny okres kwitnienia w wesołym maju i często w tym czasie intensywnie kwitnie. W ogrodzie nasza rodzima konwalia okazuje się łatwym w pielęgnacji wczesnym kwitnieniem, który z czasem sam podbije łóżka. Ale bądź ostrożny: pozornie niewinnie wyglądająca roślina jest wysoce toksyczna.

Konwalia ozdabia wiosną nasze lasy i ogrody

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie i znaczenie
  2. posługiwać się
  3. wygląd i wzrost
  4. toksyczność
  5. lokalizacja i gleba
  6. kultura w doniczce
  7. Posadź konwalie prawidłowo
  8. podlewanie i nawożenie
  9. Prawidłowo wytnij konwalię
  10. Rozmnażanie konwalii
  11. hibernować
  12. choroby i szkodniki
  13. gatunki i odmiany
  14. pochodzenie i znaczenie

    Konwalia majowa (bot. Convallaria majalis) występuje prawie w całej Europie oraz w części Azji i Ameryki Północnej, głównie w lasach dębowych i bukowych. Gatunek jest rzadko reprezentowany w południowej Europie i występuje głównie w dolinach gór na wysokości do 1900 metrów - do czego, nawiasem mówiąc, odnosi się nazwa łacińska, ponieważ „Convallaria” oznacza coś w rodzaju „dolina basen". Rośliny tworzą duże grupy w swoich naturalnych siedliskach, ale są chronione i dlatego nie mogą być zbierane ani usuwane. Jako kwiaty cięte mogą być wykorzystywane wyłącznie okazy hodowane w celach zdobniczych w ogrodach.

    W symbolice chrześcijańskiej konwalia, zwana także kwiatem Maryi, odgrywa ważną rolę i symbolizuje niewinność i czystość Maryi, Matki Bożej. To znaczenie zostało przeniesione na język kwiatów, dlatego dziś kwiat na ogół oznacza intymną, czystą miłość. W dawnych czasach konwalia była również uważana za symbol medycyny, dlatego ważnych uzdrowicieli często przedstawiano z kwiatem.

    posługiwać się

    Ponieważ konwalia preferuje bardziej zacienione miejsce w ogrodzie, podobnie jak w swoim naturalnym środowisku, należy ją wykorzystać przede wszystkim do sadzenia pod nim drzew. Szybko rozprzestrzeniające się byliny wyglądają szczególnie ładnie w towarzystwie hiacyntów winogronowych (bot. Muscari) i tulipanów (bot. Tulipa), ale także wiosennego pomnika (bot. Omphalodes verna), alpejskich elfów (bot. Epimedium alpinum), marzanki leśnej (bot. Galium odoratum) czy barwinek mniejszy (bot. Vinca minor) dają niezwykłe kombinacje, które można podziwiać co roku na nowo.

    wygląd i wzrost

    Kwiat majowy, róża majowa, a nawet lilia majowa: konwalia ma wiele nazw, ponieważ kiedyś odgrywała ważną rolę w symbolicznym języku kwiatów dla wielu narodów. Mała bylina osiąga wysokość od 15 do 25 centymetrów, a około połowy kwietnia z podkładki wieloletniej wyrastają długie, lancetowate liście. Przeważnie ciemnozielone liście mają błyszczącą górną powierzchnię i blisko rozmieszczone, ząbkowane żyłki. Są zawsze hodowane razem parami i otoczone przylistkiem. Od maja do czerwca pojawia się od 5 do 13 małych, białych kwiatów o charakterystycznym dzwonkowatym kształcie. Wydzielają przyjemnie słodki zapach. Jaskrawoczerwone jagody, które lubią jeść ptaki, pojawiają się od lipca.

    toksyczność

    Ładna konwalia jest bardzo toksyczna i potencjalnie śmiertelna, zwłaszcza dla dzieci i zwierząt. Wszystkie części rośliny zawierają convallatoksynę jako główny składnik aktywny, a także inne glikozydy działające na serce, a jaskrawoczerwone jagody są niebezpieczną pokusą, szczególnie dla dzieci. Ale nawet bukiety konwalii nie są nieszkodliwe, ponieważ toksyny z rośliny przedostają się do wody kwiatowej - i dzieci mogą ją pić lub w inny sposób z nią stykać. Zatrucie objawia się nudnościami, wymiotami i biegunką oraz niewyraźnym widzeniem i zawrotami głowy, choć nie wszystkie objawy pojawiają się od razu. W przypadku ciężkiego zatrucia mogą również wystąpić zaburzenia rytmu serca, włącznie z zatrzymaniem akcji serca, chociaż bardzo rzadko zdarzają się śmiertelne konsekwencje.

    Konwalia jako roślina lecznicza

    Jednak od niepamiętnych czasów konwalia wykorzystywana była również w medycynie. Nawet dzisiaj odpowiednie preparaty są ważnymi lekami na choroby serca i mają pomóc w leczeniu arytmii serca i niewydolności serca. Wzmacniające serce działanie rośliny znane jest - w odpowiedniej dawce - od wielu wieków, a opisał je już w XVI wieku Hieronymus Bock. Jednak nigdy nie należy samemu wytwarzać leków z konwalii, ponieważ granica między leczeniem a toksycznością jest bardzo cienka i łatwo może wystąpić potencjalnie śmiertelne przedawkowanie.

    Odróżnij konwalię od czosnku niedźwiedziego

    Wiosna to sezon na dziki czosnek i wiele osób udaje się do lasu z koszem i nożem, aby zebrać aromatyczny dziki czosnek. Ale bądź ostrożny: liście czosnku niedźwiedziego są tak podobne do liści konwalii, że nieświadome zatruwanie ich każdego roku jest nieświadome. Chociaż liście czosnku niedźwiedziego - w przeciwieństwie do liści konwalii - mają charakterystyczny zapach czosnku, ten szybko przykleja się do rąk podczas zbierania - a odróżnienie na podstawie testu zapachu jest praktycznie niemożliwe. Dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi na następujące cechy, aby uniknąć nieporozumień:

    • Pąki: pąki czosnku niedźwiedziego już w lutym/marcu, konwalia dopiero od połowy kwietnia
    • Łodygi liści: Czosnek niedźwiedzi ma zielonobiałe łodygi liści bez pochwy liściowej, podczas gdy konwalia ma błoniastą, zielonkawą do brązowawej pochwy liściowej
    • Liście: nerwy liści czosnku niedźwiedziego są oddalone od siebie o około trzy do czterech milimetrów, podczas gdy te na konwalii są bardzo blisko siebie, a liście konwalii są często ciemniejsze i mają lśniący spód
    • Korzenie: czosnek niedźwiedzi należy do roślin cebulowych, konwalia tworzy prawie poziomo wystające kłącza

    lokalizacja i gleba

    Jako typowa roślina leśna konwalia preferuje miejsca w ogrodzie półcieniste lub zacienione, o glebie możliwie świeżej lub wilgotnej, ubogiej w wapno i bogatej w próchnicę. Idealna jest kwaśna wartość pH między 4,5 a 6. Jednak lokalizacja nie powinna być również zbyt zacieniona, ponieważ kwitnienie spowolni, jeśli nie będzie światła słonecznego. Należy również unikać intensywnego promieniowania słonecznego w południe. Słabe gleby można bardzo dobrze poprawić kompostem, odrobiną gliny i, jeśli to konieczne, piasku. Posadź kwiat pod drzewami lub w półcieniu krzewów ozdobnych.

    kultura w doniczce

    Ładną konwalię można uprawiać również w wiadrze lub innej donicy na balkonie lub tarasie, o ile nie jest tam zbyt słonecznie ani gorąco. Aby to zrobić, posadź kłącza poziomo w doniczce, którą wcześniej wypełniłeś mieszanką kompostu i odrobiną piasku. Wybierz doniczkę jak najszerszą, o średnicy co najmniej 12 centymetrów, aby rośliny miały wystarczająco dużo miejsca na formowanie się pędów korzeniowych. Przykryj podkładkę niewielką ilością ziemi i pozwól, aby oczy wystawały lekko z podłoża. Podłoże z kolei powinno być dobrze wilgotne, ale nigdy mokre, aby uniknąć gnicia.

    Przy okazji: Jeśli w listopadzie lub grudniu posadzisz kłącze konwalii w doniczce i posadzisz ją na parapecie w temperaturze około 20 stopni Celsjusza, roślina zakwitnie znacznie wcześniej. Jednak roślina potrzebuje zimnego bodźca do rozwoju kwiatów, w przeciwnym razie widać tylko liście. Po kwitnieniu wyłóż konwalię z powrotem na zewnątrz lub posadź ją.

    Posadź konwalie prawidłowo

    Delikatne konwalie najlepiej sadzić jesienią ubiegłego roku, aby kwiaty otrzymały zimny bodziec potrzebny do kwitnienia. Zachowaj odległość sadzenia co najmniej dziesięciu centymetrów między poszczególnymi roślinami i nie zapominaj o barierze kłącza: energiczne konwalie bardzo szybko rozprzestrzeniają się między rozłogami, wypierają inne rośliny i dlatego mogą stać się uciążliwe. Alternatywnie można w regularnych odstępach przebijać otaczającą glebę łopatą, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się kłączy. W przeciwnym razie podczas sadzenia postępuj w następujący sposób:

    • Wykop dziurę do sadzenia o głębokości około dziesięciu centymetrów.
    • Podnieś dojrzały kompost pod wykopaną glebę.
    • Umieść kłącza poziomo w dołku z oczami skierowanymi do góry.
    • Wypełnij dołek i lekko dociśnij glebę.
    • Podlewaj obficie.

    Kontynuuj czytanie

    podlewanie i nawożenie

    Konwalia jest przyjemnie mało wymagająca w utrzymaniu, a raz zasadzona i założona nie wymaga już więcej uwagi. W szczególności należy podlewać młode, świeżo posadzone okazy dostatecznie, aby dobrze rosły. Zasadniczo nawożenie nie jest konieczne, ale rośliny przywiezione jesienią można przykryć grubą warstwą kompostu lub kompostu z liści, zapewniając w ten sposób świeże składniki odżywcze.

    Prawidłowo wytnij konwalię

    Po kwitnieniu usuń uschnięte pędy, aby zapobiec rozwojowi bardzo trujących jagód. Dalsze cięcia nie są konieczne.
    Kontynuuj czytanie

    Rozmnażanie konwalii

    Po posadzeniu konwalie będą się rozmnażać samodzielnie i należy ograniczyć ich rozprzestrzenianie się. Jednak w przypadku ukierunkowanej propagacji najlepiej postępować zgodnie z poniższym opisem:

    • Wykop podkładki leżące płasko w ziemi.
    • Aby to zrobić, podnieś roślinę z ziemi widłami do kopania, w tym kłącze.
    • Najlepszy czas na to jest po okresie kwitnienia w czerwcu lub lipcu.
    • Pokrój korzenie na większe kawałki.
    • W nowym miejscu wykop doły na sadzonki o głębokości około dziesięciu centymetrów.
    • Ułóż kawałki korzenia pojedynczo.
    • Uzupełnij otwory do sadzenia kompostem.

    Alternatywnie możesz po prostu oddzielić pojedyncze kawałki od większej plantacji konwalii i posadzić je osobno. Średnio z kawałka korzenia o wielkości ok. 15 centymetrów rozwija się do sześciu młodych roślin.
    Kontynuuj czytanie

    hibernować

    Konwalia jest absolutnie odporna i nie wymaga zimowej ochrony. Tylko osobniki hodowane w doniczkach i innych doniczkach muszą być chronione przed zamarzaniem podłoża, a tym samym korzeni. W tym celu umieść wiadro w chłodnym i jasnym miejscu, np. na parapecie okiennym, w szklarni lub w oranżerii, albo zawiń pojemnik w materiał mrozoizolacyjny i połóż go na grubym drewnianym lub styropianowym podłożu.

    choroby i szkodniki

    Konwalia jest dość podatna na niektóre choroby grzybowe, takie jak rdza Puccinia sessilis var. sessilis czy szara pleśń (Botrytis cinerea). Zabieg zawsze przeprowadza się przez energiczne przycinanie porażonych roślin, których nigdy nie należy wyrzucać z kompostem - zarodniki grzybów przeżywają tutaj i są ostatecznie rozprowadzane dalej w ogrodzie wraz z dojrzałym kompostem. Zawsze wyrzucaj zainfekowany materiał roślinny do kosza lub go spalaj. Jeśli natomiast odkryjesz na swojej konwalii małe, błyszczące, czerwone chrząszcze, jest to tak zwany chrząszcz konwaliowy. Ten szkodnik i jego larwy można łatwo odstraszyć silnym strumieniem wody z węża ogrodowego lub posypując suszoną fusy kawowe.

    porady

    Konwalia tworzy bardzo dobre, trwałe kwiaty cięte. W tym celu odetnij tylko lekko otwarte łodygi kwiatowe i lekko je podrap. Możesz trzymać kwiaty same w wazonie, ale możesz też ułożyć je razem z innymi roślinami - np. gerberami lub paprociami - tworząc bukiet. W tym przypadku jednak należy najpierw osobno umieścić na kilka godzin trujące konwalie, aby wypłukać toksyny. Następnie wylej wodę z wazonu. Z kolei bzu nie można łączyć z konwalią, gdyż szybko więdnie w sąsiedztwie trującej byliny.

    gatunki i odmiany

    Z botanicznego punktu widzenia konwalia majowa (bot. Convallaria majalis) należała do rodziny liliowatych do 1994 roku, ale od tego czasu zaliczana jest do rodzaju Convallaria, który obejmuje tylko trzy gatunki, w ramach rodziny szparagów (bot. Szparagowate). Do tej grupy należą tylko gatunki Convallaria majalis i dwa podgatunki, z których Convallaria majalis odm. keiskei występuje między Syberią a Japonią, a Convallaria majalis odm. montana w niektórych częściach USA.

    Odmiany konwalii

    Jednak tylko różne odmiany Convallaria majalis są używane jako rośliny ozdobne, chociaż są one zwykle dostępne tylko w specjalistycznych sklepach: W centrum ogrodniczym można kupić tylko te gatunki bez przydziału odmian. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na odmiany tej ładnej byliny:

    • 'Bridal Choice': do 12 białych, delikatnie pachnących kwiatów, ciemnozielone liście
    • 'Fortins Giant': również "olbrzymia konwalia", o długiej łodydze ze szczególnie dużymi, pachnącymi pojedynczymi kwiatami
    • 'Grandiflora': szczególnie duże, białe kwiaty o silnym zapachu, zielone liście
    • 'Hardwick Hall': atrakcyjna odmiana o białych kwiatach, ciemnozielonych liściach z białym brzegiem
    • 'Hitscherberger Riesenperle': dużo białych kwiatów, długa łodyga kwiatowa, zielone liście, idealny jako kwiat cięty
    • 'Hofheim': białe kwiaty, jasnozielone liście z żółtawo-białym brzegiem liścia
    • 'Lineata': białe kwiaty, zielone liście z żółtymi pionowymi paskami
    • 'Plena': ładna odmiana o pełnych, różowobiałych kwiatach, zielonym ulistnieniu
    • 'Prolificans': pełne białe kwiaty z zielonym ulistnieniem
    • 'Rosea': małe, delikatnie różowe kwiaty, zielone liście
    • 'Silberconfolis': silna odmiana o wielu białych kwiatach, zielonym ulistnieniu ze srebrzystym brzegiem
    • „Vierländer Glockenspiel”: specjalnie wyhodowana odmiana o białych kwiatach, długich łodygach i zielonych liściach

    Japońska konwalia (bot. Reineckea carnea)

    Gatunek znany jako „japońska konwalia” jest czasem dostępny w handlu, który jest gatunkiem tylko odległym spokrewnionym z Convallaria majalis i ma botaniczną nazwę Reineckea carnea. Nie przypomina to jednak naszej rodzimej konwalii ani nie kwitnie w wesołym maju. Roślina wieloletnia, która dorasta do wysokości około 30 centymetrów, rozrasta się tak samo jak konwalia i preferuje miejsca częściowo zacienione ze świeżym, bogatym w próchnicę podłożem. Delikatnie pachnące pędy kwiatowe, przypominające storczyki, pojawiają się dopiero późnym latem i kwitną do października. Wąskie liście są wiecznie zielone.

    Fałszywa konwalia (bot. Polygonatum odoratum)

    Zewnętrznie bardzo podobna do konwalii - a także z nią spokrewniona - jest pieczęć Salomona, która również pochodzi z nas i jest również znana jako biały korzeń. Rodzaj obejmuje trzy gatunki, z których prawdziwą fokę Salomona (bot. Polygonatum odoratum) można znaleźć dziko rosnącą w lasach i na obrzeżach lasów, a czasem także na łąkach. Zielono-żółte kwiaty pojawiają się między kwietniem a czerwcem i wydzielają delikatny zapach, dlatego gatunek znany jest również jako pachnący bordo. Od czasu do czasu można kupić ładną bylinę w handlu pod nazwą fałszywa konwalia. Warunki hodowli obu gatunków są bardzo podobne.

    Dwulistny Shadowflower (bot. Maiantemum bifolium)

    Ta mała, atrakcyjna bylina zaliczana jest również do Convallariaceae i dlatego jest zarówno spokrewniona z konwalią, jak i zewnętrznie dość podobna. W naturze roślina grupująca występuje w wielu lasach na kwaśnych, bogatych w składniki pokarmowe glebach. Nadaje się również doskonale do uprawy w ogrodzie, a dzięki bujnym kłączom szybko się rozprzestrzenia. Gatunek dorasta tylko do wysokości około 15 centymetrów i tworzy liczne białe, delikatnie pachnące kwiaty, które pojawiają się między majem a czerwcem. W ogrodzie jednak wciąż rzadko można znaleźć równie trującą, dziką bylinę.

    Konwalia gwiaździsta (bot. Speirantha gartdenii)

    To również nie jest prawdziwa konwalia, ale pokrewny gatunek, który również należy do Convallariaceae.Gwiaździsta konwalia pochodzi z Chin i tworzy liczne ładne, lekko pachnące gwiazdy kwiatowe między majem a czerwcem. Bylina dorasta do 30 centymetrów wysokości i może być bardzo dobrze uspołeczniona z konwalią i jej pokrewnymi.Jak wszyscy członkowie rodziny roślin, ten piękny kwiat jest wysoce toksyczny.

Kategoria: