Jaka jest botaniczna nazwa orzecha włoskiego? Ile jest rodzajów? Ile lat może mieć orzech włoski? Te i inne pytania wyjaśniamy w tym artykule, który oprócz krótkiego opisu drzewa orzechowego zawiera również szczegółowe opisy niektórych szczególnych cech.

Drzewa orzechowe rosną od 10 do 30 metrów wysokości

Profil orzecha włoskiego

  • Nazwa: orzech lub drzewo orzechowe
  • Nazwa botaniczna: Juglans regia
  • Rodzina: orzech włoski (łac. Juglandaceae)
  • Gatunki drzew: drzewo liściaste
  • Zastosowanie: drzewo ogrodowe, drzewo parkowe
  • Gatunek: około 60
  • Dystrybucja: cały świat, zwłaszcza Europa Środkowa, ale także reszta Europy, Azja, Ameryka
  • Wysokość: od 10 do 30 metrów
  • Liście: naprzemienne, imparipinate, od 7 do 9 wydłużone, jajowate pojedyncze liście, do 12 cm długości, gładki brzeg liścia, ciemnozielony, żółto-pomarańczowy kolor jesienny, późnym latem liść przypomina skórę, korzenny zapach (zapach odstrasza komary i muchy)
  • Częstotliwość: jednopienna, rozdzielająca płcie
  • Kwiaty: zielonkawe, męskie wyrastają z liśćmi, zwisają w bazie, żeńskie kwiaty pojawiają się 3-4 tygodnie później, kwitnienie od kwietnia do czerwca, wietrzenie
  • Owoce: orzech otoczony zieloną owocnią; Okres dojrzewania od września do października
  • Gałązki: oliwkowobrązowe, grube, z wyraźnymi bliznami po liściach, brązowe pąki
  • Kora: szara, później korkowata czarna, popękana, bogata w profil
  • Drewno: twarde, szlachetne, drogie
  • Korzeń: głęboki rooter
  • Lokalizacja: słonecznie do półcienistych
  • Gleba: piaszczysto-gliniasta do gliniastej
  • Wartość pH: od lekko kwaśnego do zasadowego
  • Wiek: do 150 lat, niektórzy powyżej 200 lat

Specjalne fakty dotyczące drzewa orzechowego

Wiadomo, że smaczne owoce orzecha włoskiego są ważne dla ludzi jako pożywienie od ponad 10 000 lat.

Zawartość tłuszczu w orzechach wynosi ponad 50 procent. Dzięki temu są doskonałym źródłem energii. Zasadniczo orzechy włoskie są uważane za bardzo zdrowe: pomagają na przykład w anemii. Wspomagają również gojenie się ran i zmniejszają utratę wody przy biegunce.

Orzechy włoskie zawierają żelazo, cynk, potas i kwas a-linolenowy. Ten ostatni jest ważnym kwasem tłuszczowym omega-3 dla ludzkiego organizmu.

Obecnie orzech pełni rolę drzewa użytkowego. Z tego powodu orzechy włoskie można obecnie znaleźć we wszystkich strefach klimatu umiarkowanego na półkuli północnej. Orzechy włoskie rzadko występują jako dzikie drzewa.

Oprócz owoców drewno orzecha ma również znaczenie gospodarcze. Ze względu na swój niezwykły kolor i estetyczne usłojenie, drewno orzechowe jest cennym i odpowiednio drogim cennym drewnem.

Orzech popularny jako roślina lecznicza

Ciekawostką jest również popularność orzecha włoskiego jako rośliny leczniczej w naturopatii.

W medycynie ludowej często wykorzystuje się orzechy, skórki owoców i liście. Tam są wykorzystywane do produkcji preparatów przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych.

Liście orzecha włoskiego stosuje się wewnętrznie i zewnętrznie, np. jako herbatę z liści orzecha włoskiego do picia lub w postaci okładów na skórę. Mówi się, że mają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Mówi się, że liście mają również pozytywny wpływ na egzemę, trądzik i choroby grzybowe.

W przypadku stosowania wewnętrznego (herbata z liści orzecha włoskiego) należy jednak zachować ostrożność: w przypadku wrażliwego, wrażliwego żołądka istnieje ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych objawów, takich jak nudności i biegunka. W zasadzie jednak orzech włoski nie jest trujący dla ludzi.

Kategoria: