Drzewo octowe to szeroko rozpowszechnione drzewo ozdobne, które pierwotnie nie było rozpowszechnione w Europie. Jego biologia zawiera interesujące szczegóły, ale drzewo nie cieszy się dobrą opinią z punktu widzenia ochrony przyrody.

systematyka i pochodzenie
Drzewo octowe nosi łacińską nazwę Rhus typhina. Należy do rodzaju Rhus, który obejmuje od 150 do 250 gatunków. Inną nazwą drzewa octowego jest sumak z jelenia. Rośnie jako krzew wielopędowy, który zimą zrzuca liście. Pierwotny obszar dystrybucji znajduje się w Ameryce Północnej, gdzie drzewo octowe rośnie w otwartych krajobrazach, najlepiej na kamienistym i piaszczystym podłożu.
Cechy szczególne:
- młode gałązki są ciemnoniebieskie i gęsto pokryte aksamitnymi włoskami
- Wiek: od 60 do 70 lat
- rzadko rośnie jako drzewo jednopienne
biologia
Octy są jednopłciowe i dwupienne. Rozwijają kwiaty męskie i żeńskie, które kwitną na osobniku w różnym czasie. Zapobiega to samozapyleniu. Owady są odpowiedzialne za nawożenie kwiatów żeńskich. Po okresie kwitnienia, który trwa od czerwca do lipca, z kwiatów żeńskich rozwijają się grona owocowe. Charakterystyczne jest, że owoce powstają nawet po nienawożeniu.
Funkcje liścia:
- liście pierzaste
- naprzemiennie ułożone
- Ulotki z ząbkowanym brzegiem liścia
wzrost korzeni
Krzewy osiągają wysokość od trzech do siedmiu metrów, a optymalne warunki siedliskowe osiągają wysokość do dwunastu metrów. Krzaki płytko ukorzenione, przy powierzchni rozwijają pełzający system korzeniowy. Zakres korzeni sięga daleko. Często dorastają do dziesięciu metrów od rośliny matecznej. Mają silną tendencję do rozwijania pędów. Te odrosty korzeni są bardziej prawdopodobne, gdy łodygi i korzenie są uszkodzone.
Stan zachowania i wartość ozdobna
Wartość ozdobna tych drzew jest wysoka ze względu na atrakcyjną jesienną kolorystykę. Jednak podczas sadzenia należy pamiętać, że drzewo octowe nie jest gatunkiem rodzimym. Jeśli rośnie w niekontrolowany sposób, wypiera rodzimą florę. Jego intensywne pragnienie rozprzestrzeniania się sprawiło, że drzewo ocetowe zyskało status inwazyjnego neofity. Chociaż w Niemczech nie ma przepisów prawnych dotyczących używania ich jako drzew ozdobnych, sadzenie krzewów jest obecnie zabronione w Szwajcarii. Powinieneś podjąć odpowiednie działania, aby chronić inne gatunki roślin w swoim ogrodzie. Bariery korzeniowe lub uprawa w wiadrach to skuteczne metody.