Wiele osób wpada w panikę, gdy w ogrodzie znajdują zwierzęce odchody. Jeśli to odchody lisa, może być zainfekowany jajami lisa tasiemca. Jednak panika nie jest konieczna. Lis tasiemiec rzadko stanowi zagrożenie dla ludzi.

Odchody lisów nie są łatwe do odróżnienia od odchodów innych zwierząt

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. rozpoznać odchody lisa
  3. Usuń prawidłowo odchody lisa
  4. Wścieklizna z odchodów lisów
  5. lis tasiemiec
  6. Zapobiegaj tasiemcowi lisa
  7. odpędź lisy
  8. Często Zadawane Pytania

    9. podstawowe informacje w skrócie

    • Odchody lisa mają długość do 8 cm i szerokość 2 cm, zwężają się ku końcowi.
    • Resztki jedzenia, takie jak włosy, nasiona lub owady są często rozpoznawalne.
    • Odchody lisa należy usuwać w rękawiczkach lub zakopywać głęboko.

    Jak wygląda kupa lisa?

    Lisy zostawiają znaczniki moczu i kału, aby oznaczyć swoje terytorium. Dlatego odchody często leżą na wyraźnie widocznych i wzniesionych miejscach, takich jak kępy trawy czy kamienie. Zaznaczają również terytoria, na których znaleźli pożywienie. Zwierzęta nie chowają swoich odchodów. Dlatego odchodów lisów zwykle nie można znaleźć zakopanych w piaskownicach lub glebie o luźnym podłożu.

    Typowe właściwości:

    • zapach: nieprzyjemnie śmierdzi
    • kolor: czarny do szarego
    • kształt: w kształcie kiełbasy, spiczasty

    Różnice w stosunku do innych odchodów zwierzęcych

    Odchody lisa można łatwo pomylić z odchodami psa lub kota. W odchodach tych drapieżników nie są widoczne żadne resztki jedzenia, takie jak nasiona, kawałki kości czy pióra. Legacy borsuków i kun domowych również wyglądają podobnie do odchodów lisów, ale zwykle są odkładane w stałym miejscu toalety.

    rozmiar kształt specjalna funkcja
    odchody lisa 2 cm grubości, 3 do 8 cm długości zwężany na końcu Rozpoznawalne resztki jedzenia: ziarna, sierść, owady
    odchody kuny 1 cm grubości, 8 do 10 cm długości skręcony spiralnie intensywny i nieprzyjemny zapach
    odchody borsuka zmienny kiełbasopodobne i wytrawne lub papkowate Kał układany jest w dołach

    Odchody lisa różnią się wyglądem w zależności od tego, co zjadły

    Usuń prawidłowo odchody lisa

    Lisy zwykle unikają ludzi. Coraz bardziej odkrywają zalety ogrodów, bo tu zwierzęta znajdują obfite źródła pożywienia w śmietnikach, na grządce czy w kompoście. Kurczaki w ogrodzie również przyciągają lisy. Nawet w dużych miastach lisy są na porządku dziennym. Jeśli znajdziesz odchody lisa w ogrodzie, na trawniku lub na patio, powinieneś je usunąć na wszelki wypadek.

    Jak zrobić to dobrze:

    • Noś rękawiczki podczas obchodzenia się z odchodami lisa
    • Zakop odchody lisa głęboko w ziemi
    • alternatywnie napełnić worki foliowe, związać i wyrzucić
    • Usuń odchody lisa z butów wodą
    • Wyczyść sprzęt i umyj ręce

    Powinieneś tego unikać

    Nie zostawiaj odchodów w ogrodzie, w przeciwnym razie zwierzęta lub małe dzieci mogą mieć kontakt z odchodami. Nie usuwaj też lisich odchodów za pomocą szufelki. Jajka są niezwykle twarde i mogą przyklejać się do łyżki. W ten sposób dostają się do łóżka później podczas prac w ogrodzie. Odchody lisa nie powinny być kompostowane. Wilgotne i ciepłe środowisko sprzyja przeżywalności jaj, które są rozprowadzane na grządkach z dojrzałym podłożem.

    Odchody lisa należy usuwać i nie kompostować

    Wścieklizna z odchodów lisów

    Odchody lisa nie stwarzają ryzyka zarażenia wścieklizną.Zwykłe dotknięcie kału, moczu lub krwi zwierzęcia zarażonego wścieklizną nie stwarza ryzyka zarażenia się wścieklizną. Ludzie mogą zarazić się przez ukąszenia. Patogeny dostają się do organizmu przez urazy skóry i błon śluzowych.

    lis tasiemiec

    Tasiemiec lisa u ludzi nazywa się bąblowicą pęcherzykową. Jest to podstępna choroba o okresie inkubacji od 5 do 15 lat. Chociaż w latach 70. choroba była nadal uważana za wyrok śmierci, wielu chorych może teraz żyć z pasożytem dzięki lekom. W kilku przypadkach choroba może zostać całkowicie wyleczona.

    dygresja

    Ciekawy obiekt badawczy

    Larwy tasiemca lisa tworzą, przynajmniej potencjalnie, nieśmiertelną tkankę. Kiedy już osiedlą się w organizmie, nie można ich już zniszczyć. Ich wzrost można kontrolować za pomocą leków. Ale kiedy te zostaną przerwane, pęcherze przypominające guzy nadal rosną. Dorosłe tasiemce są równie wytrzymałe. Są uważani za mistrzów regeneracji, ponieważ pasożyt może rozmnażać się z najmniejszych fragmentów. Te właściwości sprawiają, że tasiemiec lisa jest interesującym obiektem badawczym.

    Charakterystyka

    Pasożyt ten ma tylko kilka milimetrów długości i składa się z pięciu członków. Jego głowa ma przyssawki, dzięki którym tasiemiec może przyczepić się do ściany jelita. Gdy segmenty końcowe zostaną wypełnione dojrzałymi jajami, są one wydalane i uwalniane do środowiska wraz z kałem. Jaja są wyjątkowo odporne na zimno i mogą przetrwać kilka miesięcy.

    Żywiciel pośredni połyka jaja. Większość z nich to małe gryzonie, takie jak piżmaki czy myszy. Jeśli jaja tasiemca dostaną się do jelita, po krótkim czasie wylęgają się larwy. Przechodzą one przez ścianę jelita do krwiobiegu i ostatecznie do wątroby, gdzie osadzają się i rosną. Powstają pęcherze przypominające guzy, które powoli niszczą tkankę wątroby.

    Żywiciel pośredni staje się coraz słabszy, co czyni go łatwym łupem dla drapieżników. Kiedy pies, kot lub lis zjada zarażoną mysz, połyka tasiemca i cykl się kończy.

    • gospodarze pośredni: w Niemczech głównie norniki
    • fałszywi gospodarze: Człowiek, różne parzystokopytne i nieparzyste kopytne
    • główni gospodarze: lisy, rzadziej psy i koty

    Jakie jest ryzyko infekcji?

    Infekcje u ludzi są niezwykle rzadkie. Według Instytutu Roberta Kocha w 2016 roku zgłoszono tylko 26 przypadków. Dwa lata później pojawiły się 34 raporty z Niemiec. Nie wiadomo jeszcze dokładnie, w jaki sposób ludzie zarażają się lisim tasiemcem. Potencjalne zagrożenia obejmują zabrudzone ręce, jagody i surowe warzywa skażone kałem lub zakażone psy.

    Te czynniki wpływają na infekcję:

    • Liczba spożytych jaj
    • Częstotliwość kontaktu z zarażonymi lisami
    • nienaruszony układ odpornościowy lub istniejące przeciwciała

    Naukowcy podejrzewają, że układ odpornościowy jest w stanie do pewnego stopnia obronić się przed jajeczkami. Około dwóch procent populacji ma przeciwciała przeciwko pasożytowi. Dopiero wtedy, gdy własna obrona organizmu osiągnie swoje granice, larwy mogą rozprzestrzenić się po organizmie. Można przypuszczać, że tylko stały kontakt z zarażonymi lisami powoduje chorobę. Zdaniem naukowców jednorazowe spożycie jaj tasiemca nie jest jeszcze wiarygodnym powodem infekcji. Dlatego bardzo niewiele osób faktycznie choruje, nawet jeśli jaja lisa tasiemca wniknęły do organizmu.

    Jak niebezpieczne są odchody lisa?

    Odchody lisa stanowią zagrożenie, ale nie każdy lis jest nosicielem tasiemca. W Europie tasiemiec lis nie jest szeroko rozpowszechniony, ale przypomina wyspę. Odsetek zarażonych lisów różni się znacznie w zależności od regionu. Obszary ryzyka rozciągają się na tereny południowych i południowo-zachodnich Niemiec. W Bawarii średnio co trzeci do czwartego lisa jest zarażony.

    Nie musisz jednak wpadać w panikę, ponieważ nie ma rozpoznawalnego związku między liczbą zarażonych lisów a doniesieniami o chorych. Nawet na obszarach o dużym zagęszczeniu lisów i 60-procentowym wskaźniku inwazji nie zaobserwowano wzrostu infekcji u ludzi.

    Chociaż tasiemiec lisa może powodować poważne uszkodzenia narządów, nie ma potrzeby zbyt szybko wpadać w panikę. Infekcje są niezwykle rzadkie.

    grupy ryzyka

    Osoby, które często mają do czynienia z martwymi lisami, należą do grupy ryzyka tasiemca lisa

    Większość wszystkich chorób została zgłoszona z grup ryzyka. Dotyczy to osób, które regularnie zajmują się martwymi lisami lub są częściej narażone na odchody. Naukowcy coraz bardziej wątpią w infekcję poprzez spożywanie jagód leśnych. Prawdopodobieństwo, że owoce rosnące przy ziemi jest znikome, jest skażone wystarczającą ilością jaj tasiemca. Lisy nie wypróżniają się specjalnie na krzewy leśne z owocami.

    Dlatego większość ludzi nie należy do grupy ryzyka. Istnieje ryzyko infekcji dla właścicieli zwierząt domowych. Psy i koty mogą stać się nosicielami tasiemca lisa, jedząc zakażone myszy. Psy mają tendencję do toczenia się w odchodach zwierząt. Jaja tasiemca mogą dostać się do ludzkich rąk przez futro.

    Zwiększone ryzyko infekcji:

    • myśliwy
    • leśniczy
    • rolnicy
    • właściciel zwierzęcia

    Zapobiegaj infekcji lisa tasiemca

    Jeśli nie należysz do grupy ryzyka, ale nie możesz całkowicie wykluczyć ryzyka infekcji ze strony zwierząt domowych, powinieneś przestrzegać specjalnych środków higieny. Po pracy w ogrodzie umyj ręce i nie zabieraj brudnych ubrań ani butów do salonu.

    Jaja tasiemca lisa są niezwykle wytrzymałe:

    • Środki dezynfekujące nie zabijają jaj
    • moczenie w alkoholu nie może zapobiec ryzyku infekcji
    • Jajka wytrzymują temperaturę lodówki i zamrażarki od +4 do -20 °C

    Umyć, zamrozić lub wysuszyć

    Jeśli zebrane dzikie jagody lub zioła są potencjalnie skażone, dokładne mycie może zmniejszyć, ale nie całkowicie wyeliminować ryzyko infekcji. Dlatego powstrzymaj się od drobnicy znajdującej się w pobliżu odchodów lisów. Żywność należy gotować, suszyć lub zamrażać w ekstremalnych temperaturach, aby całkowicie wykluczyć infekcję.

    W ten sposób jajka nie przetrwają:

    • Zamrozić w -80 °C przez kilka dni
    • Podgrzewaj do co najmniej 60 °C przez kilka minut
    • ogrzewać przez kilka godzin w temperaturze 45 °C i wilgotności względnej 85 %
    • suszyć przez kilka dni w 25°C i 25% wilgotności względnej

    porady

    Aby chronić swoje łóżka, powinieneś przykryć je siatkami.

    Odrobaczanie psów i kotów

    Lis tasiemiec może zagnieździć się w jelitach psów. Przenoszą pasożyta w podobny sposób jak lisy, podczas gdy koty wydają się mniej odpowiednie na żywicieli. W ich jelitach rozwija się mniej tasiemców, które produkują mniejsze ilości jaj. Niemniej jednak można je uznać za źródło infekcji. Psy i koty żyjące na zewnątrz należy zatem odrobaczać co dwa miesiące.

    mycie psów

    Ponieważ psy lubią tarzać się w silnie pachnących odchodach zwierząt, jaja lisa tasiemca mogą utknąć w sierści zwierzęcia. Stanowią ryzyko infekcji i po spacerze należy je dokładnie wykąpać.

    Wypędź lisy z ogrodu

    Żerowanie sprowadza lisy do ogrodu

    Aby problem prawdopodobnie zainfekowanych odchodów lisów nie wystąpił w twoim ogrodzie, możesz zrobić kilka rzeczy, aby powstrzymać lisy. Jeśli lis podejdzie zbyt blisko, możesz go spryskać wodą. Ponieważ lisy nie lubią wody, szybko uciekają.

    Jak unikać źródeł żywności:

    • nie zostawiaj karmy na wolnym powietrzu
    • Przykryj stertę kompostu
    • Wyczyść grill po użyciu
    • Przechowuj resztki w szczelnie zamkniętych pojemnikach na śmieci

    porady

    Lisy nie lubią ludzkich głosów. Jeśli nie przeszkadza to sąsiadom, możesz odstraszyć nocnych gości syczącymi dźwiękami, głośnymi słowami i odgłosami deptania.

    Często Zadawane Pytania

    Jak pachnie lisa kupa?

    Odchody lisa mają silny i nieprzyjemny zapach. Jest to porównywalne z zapachem odchodów podobnych drapieżników. Za pomocą gruczołu odbytu lis może zwilżyć swoje odchody indywidualną wydzieliną. Lisy często zaznaczają swoje terytorium odchodami. W razie potrzeby rozprowadzają w naturze pojedyncze kropelki swojego zapachu.

    Jak odróżnić kupę psa od kupy lisa?

    Odchody lisa składają się z kiełbasek o wielkości około trzech do ośmiu centymetrów, które są zaostrzone na końcu. Psie odchody różnią się wielkością w zależności od rasy i mogą mieć różną konsystencję. W przeciwieństwie do odchodów lisów, w psich odchodach nie ma pozostałości takich jak nasiona, kawałki kości czy sierść.

    Czym różnią się odchody lisa od odchodów kuny?

    Odchody kuny można łatwo pomylić z odchodami lisa, ponieważ mają też nieprzyjemny zapach. Rozwiązanie ma długość od ośmiu do dziesięciu centymetrów, skręcone i spiczaste na końcu. Resztki jedzenia są rozpoznawalne w podobny sposób jak odchody lisa.

    Kuny wykorzystują stałe miejsca na swoje spuścizny. Dzięki takiemu zachowaniu zwierzę utrzymuje miejsce do spania w czystości. Dzięki temu nigdy nie znajdziesz odchodów kuny w różnych miejscach ogrodu. Z drugiej strony lisy często odkładają swoje ekskrementy w różnych odsłoniętych miejscach.

    Czy mam w ogrodzie odchody kota lub lisa?

    Lisy lubią umieszczać swoje odchody na wzniesionych obszarach. Mogą to być kamienie lub kępy trawy. To umiejscowienie służy do oznaczania terytorium. Aby to wesprzeć, lisy nadają balsamowi indywidualny zapach. Koty zakopują swoje odchody i nie zostawiają ich w pobliżu. Preferują podłoża o luźnym i piaszczystym podłożu, takie jak piaskownice. Takie zachowanie nie występuje u lisów.

    Czy tasiemiec lisa może być przenoszony przez drogi oddechowe?

    Można sobie wyobrazić, że wdychanie pyłu z wysuszonych odchodów lisa może spowodować przedostanie się jaj do organizmu człowieka. W końcu rolnicy należą do grupy ryzyka. Jednak prawdopodobieństwo przeżycia jaj jest zmniejszone w pylisto-suchym środowisku. Są wrażliwe na odwodnienie i ciepło.

    Gdzie przetrwają jaja lisa tasiemca?

    Jaja wymagają wilgotnego mikroklimatu. Są niezwykle odporne na wahania temperatury. Jaja z łatwością przetrwają temperatury do -80 stopni Celsjusza, dlatego nie można ich zabić poprzez zamrożenie żywności w zamrażarce. Od temperatury 60 stopni Celsjusza giną również jajka. Jeśli wilgotność wynosi co najmniej 85 procent, wystarczy 45 stopni Celsjusza. Jednak mija kilka godzin, zanim jajka przestaną być zdolne do życia.

    W suchym klimacie w domu jaja tasiemca mogą przetrwać kilka dni. Im cieplejsze i suchsze powietrze w pomieszczeniu, tym szybciej umierają jajka. Mogą z łatwością przetrwać w kompoście, jeśli nie nastąpi gnicie na gorąco.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie