Lucerna to doskonały zielony nawóz na nasze grządki i popularna karma dla zwierząt. Ale także dostarcza nam, ludziom, mnóstwo jadalnego materiału. Zdecydowanie warto spróbować. Nie tylko odkryjesz dobry smak, ale także dostaniesz na talerzu wszelkiego rodzaju zdrowe składniki.

Kiełki lucerny
Słowo lucerna pochodzi z języka arabskiego, ale nazwa ta dotarła do nas objazdem. W USA kiełki z nasion lucerny nazywane są również lucerną. Wraz z tym trendem żywieniowym nazwa rozlała się również po stawie.
- Nasiona lucerny łatwo kiełkują
- są łatwe w utrzymaniu
- smakuje cudownie świeżo
Kiełki lucerny to najpopularniejsze kiełki spożywane na surowo. Przekonujący argument, aby samemu spróbować.
Inne jadalne części lucerny
Oprócz nasion, kwiatów i liści lucerny możemy również rozszerzyć naszą dietę.
- młode liście są szczególnie delikatne
- są dostępne od kwietnia do czerwca
- można jeść na surowo lub gotować
- Kwiaty mogą być używane świeże jak liście
- suszone mogą wzbogacić mieszanki herbat
porady
Zawsze używaj liści w niewielkich ilościach, ponieważ zawierają wiele substancji estrogennych.
Smak lucerny
Lucerna ma smak grochu, zwłaszcza jej kwiaty. Liście mogą mieć lekko gorzki smak. Oparzenie ich gorącą wodą usuwa trochę goryczy. Zarówno kwiaty, jak i liście można mieszać w niewielkich ilościach w zielone koktajle. Nie wpływają zbyt intensywnie na smak, ale wnoszą dużo zdrowych składników odżywczych.
Środki lecznicze
Lucerna jest stosowana w ziołolecznictwie jako lekarstwo na wszelkiego rodzaju dolegliwości żołądkowe. Mówi się również, że zioło pomaga zapobiegać utracie apetytu. Aktywne składniki estrogenowe łagodzą również objawy menopauzy.
Zbierać czy rosnąć?
W niektórych sklepach sprzedawane są nasiona lub kiełki. Z drugiej strony kwiaty i liście nie są częścią asortymentu sprzedaży. Jednak nie musisz się bez niego obejść.
Lucerna, znana również jako koniczyna srokata i wieczna koniczyna, jest łatwa w uprawie we własnym ogrodzie. Odpowiednie nasiona są dostępne w handlu po niskich cenach. W niektórych regionach roślina rośnie dziko i może być zbierana.