Nierzadko zdarza się, że właściciele akwariów są zaskoczeni spontanicznymi nowymi mieszkańcami. Wkradają się i cieszą optymalnymi warunkami życia w nowym środowisku. Do tych zwierząt należą ślimaki bąbelkowe. Wbrew założeniom organizmy wodne nie powodują żadnych szkód.

Ślimak pęcherzowy występuje nie tylko w akwariach

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. Charakterystyka
  3. Ślimaki bąbelkowe w akwarium
  4. styl życia i rozwój
  5. jedzenie
  6. zidentyfikować gatunek
  7. Rasa ślimaków bąbelkowych
  8. wrogowie i niebezpieczeństwa
  9. Często Zadawane Pytania
  10. podstawowe informacje w skrócie

    • Ślimaki pęcherzowe są często wprowadzane do akwarium poprzez rośliny wodne i dekoracje
    • Są bardzo przydatne, ponieważ są pracowitymi środkami czyszczącymi, lubią jeść glony i dbają o dobrą jakość wody
    • Ślimaki pęcherzowe są niezwykle oszczędne i radzą sobie zarówno z ciepłą, jak i zimną wodą, nawet zanieczyszczoną
    • Nie jedzą żywych roślin, żywych ryb ani ikry i dlatego nie stanowią zagrożenia

    Charakterystyka

    Ślimaki pęcherzowe to rodzina ślimaków wodnych.Istnieje około 80 gatunków na całym świecie, z których trzy pochodzą z Europy Środkowej, a jeden został sprowadzony z Ameryki Północnej. W akwarystyce ślimaki pęcherzowe są postrzegane jako spontanicznie towarzysząca faunie, którą wprowadzają nowe rośliny wodne, dekoracje lub świeże podłoże. Z biologicznego punktu widzenia są wzbogaceniem ekosystemu, ponieważ szybciej rozkładają substancje organiczne.

    Dobrze wiedzieć:

    • Muszla powstaje z wapna rozpuszczonego w otaczającej wodzie
    • przy niskim pH powłoka rozpuszcza się
    • Dodatek dwutlenku węgla sprzyja rozpuszczaniu się skóry
    • Ślimaki nie mogą już przetrwać

    funkcje

    Ślimaki bąbelkowe mają przezroczystą i błyszczącą skorupę o gładkiej powierzchni i mogą osiągać wielkość do 12 milimetrów. Przez większość czasu jednak pozostają znacznie mniejsze. Muszla ślimaka jest zawsze lewoskrętna i spiczasta lub tępa. Lekko kropkowana tkanina osłony jest wyraźnie widoczna przez tę bulwiastą, rogową kopertę. Bąbelkowe ślimaki wyglądają jak bąbelki ze złotem, dzięki czemu zyskały swoją nazwę. Pomimo niewielkiej grubości ścianki muszla ślimaka jest stosunkowo stabilna.

    Cechy szczególne:

    • zwężana i wąska stopa
    • długie, cienkie anteny
    • Oczy znajdują się u podstawy anten

    dygresja

    Tak oddychają ślimaki pęcherzowe

    Ślimaki bąbelkowe mają kieszeń powietrzną, którą noszą przy sobie przez cały czas w muszli. Ta rezerwa tlenu jest od czasu do czasu uzupełniana na powierzchni wody. Funkcję płuc przejmuje sąsiednia tkanka płaszcza, która jest silnie ukrwiona. Gatunki takie jak spiczasty ślimak pęcherzowy mają obwódkę w kształcie palca, która wystaje poza krawędź muszli i działa jako wtórne skrzela. Dzięki temu narządowi ślimak pęcherzowy może wchłonąć dodatkowy tlen z wody.

    lokomocja

    Ślimaki w wodzie osiągają znaczne prędkości. Potrzebują tylko dziesięciu sekund na jeden centymetr. Pozostawiają cienką warstwę śluzu wydzielanego przez gruczoł i pokrywającego glebę. Kiedy ślimaki ślizgają się po wodzie, nie dotykając dna, ciągną za sobą szlam jak nić. Te prawie niewidoczne nitki mogą rozwinąć się w złożony system torów, gdy prąd wody jest niski. Ślimaki mogą ślizgać się wzdłuż tych nitek i wracać do punktu wyjścia.

    Bąbelkowe ślimaki są niesamowicie szybkie

    ochrona przed wrogami

    W razie niebezpieczeństwa ślimaki lądowe mogą wycofać się do swojej obudowy i zamknąć ją pokrywką. Ślimaki bąbelkowe nie mają takiego zamknięcia i muszą chronić się w inny sposób. Są w stanie wydalić powietrze z układu oddechowego. To sprawia, że ślimak jest cięższy od wody i szybko opada na dno, gdzie jest bezpieczny przed drapieżnikami.

    ślimaki wodne

    Mały ślimak bąbelkowy jest jednym z mieszkańców słodkiej wody, który oddycha za pomocą płuc. Ich skrzela cofnęły się, dzięki czemu zwierzęta mogą jedynie pobierać tlen z powietrza. Dlatego ślimaki bąbelkowe wypełzają na powierzchnię wody. W ten sposób oddychają również ślimaki błotne, które są czasami mylone ze ślimakami pęcherzowymi, oraz ślimaki baranina.

    czujnik obudowa jedzenie
    ślimaki błotne trójkątny praworęczny okazjonalnie żywe rośliny
    ślimaki ramshorn pogrubiony zwinięty w jedną płaszczyznę Osady glonów, pozostałości obumarłych części roślin
    bąbelkowe ślimaki nitkowaty, długi leworęczny, jasno cętkowany Wzrost glonów, biofilmy i pozostałości

    Ślimaki bąbelkowe w akwarium

    Ślimaki pęcherzowe często dostają się do akwarium poprzez kupione rośliny wodne, gdzie w optymalnych warunkach szybko się rozmnażają. Wbrew często zakładanym gatunkom gatunki są całkowicie nieszkodliwe i mogą być hodowane razem z różnymi organizmami. Ślimaki bąbelkowe nie stanowią zagrożenia dla krewetek i ryb. Jednak niektóre krewetki zjadają ikrę ślimaków pęcherzowych.

    Użyteczne

    Ślimaki bąbelkowe nie mogą zapewnić, że akwarium pozostanie całkowicie wolne od glonów. Niemniej jednak są cenną pomocą w czyszczeniu. Utrzymują jakość wody, kontrolując populację glonów. Zjadają odchody ryb i resztki pokarmu dla ryb, które opadły na dno.

    W ten sposób ślimak pęcherza pozbawia wiele bakterii ważnej podstawy do życia, a tym samym zmniejsza gęstość drobnoustrojów w wodzie. Układ odpornościowy ryb musi wytrzymać mniejsze ciśnienie zarazków, aby organizmy mogły żyć w czystej wodzie.

    Ślimaki bąbelkowe to podwodna policja zdrowotna. Wykorzystują zarówno zepsute, jak i na wpół przetrawione resztki.

    styl życia i rozwój

    Ślimaki bąbelkowe są dobowe i nocne, które są niezwykle elastyczne. Potrafią radzić sobie zarówno w ciepłych, jak i chłodniejszych temperaturach, a także kolonizować zanieczyszczone wody o wysokim pH. Ślimaki to zwierzęta hermafrodytyczne, które niekoniecznie potrzebują partnera do rozmnażania. Dlatego jeden wprowadzony ślimak wystarczy, aby założyć niewielką populację. Nic nie wiadomo o średniej długości życia ślimaka.

    łączenie w pary

    Jeśli dostępna jest wystarczająca liczba współgatunków, ślimaki szukają partnera do godów. Jednostki przyjmują rolę męską lub żeńską. Często można zaobserwować kilka zwierząt kojarzących się w długim łańcuchu. Podczas godów ślimak wpełza na skorupę partnera i wybrzusza męski narząd płciowy. Niższe zwierzę działa jak samica. Akt kończy się po kilku minutach, a samica odpędza partnera ruchami muszli.

    youtube

    składanie jaj

    Ślimaki bąbelkowe składają jaja w postaci wydłużonych mas. Ta tak zwana kula do tarła jest lekko zakrzywiona i pod naciskiem wydaje się miękka i galaretowata. Ślimak pęcherzowy może wyprodukować od trzech do 40 piłek do tarła. Osadzane są na częściach roślin i pozostawiane ich własnym urządzeniom. Jaja wyróżniają się jasnymi kropkami z masy, która składa się z kilku warstw. Zaszczepiacz jest prawie niewidoczny i można go zobaczyć tylko na czarnym tle lub gdy światło pada pod kątem.

    rozwój

    Przy temperaturze wody 24 stopnie Celsjusza rozwój embrionalny trwa dziesięć dni. Maleńkie młode ślimaki zwykle opuszczają ikrę po ośmiu do 14 dniach, aby udać się na poszukiwanie pożywienia. Rodzice nie dbają o lęg.

    jedzenie

    Ryby pęcherzowe żywią się głównie martwymi częściami roślin w akwarium. Żywią się niewykorzystanymi lub w połowie strawionymi resztkami materiału organicznego, w tym odchodami ryb lub zatopionym pokarmem dla ryb. Nie jedzą roślin wyższych, ale zjadają wzrost roślin niższych, takich jak okrzemki i zielone glony. Ich chrapliwy język nie jest w stanie rozbić tkanki zdrowych roślin.

    Błędy wyjaśnione:

    • zabójca roślin: nie je żywych roślin
    • odradzać złodzieja: Ślimak pęcherzowy nie trafia na tarło ryb
    • płyn do szyb: małe usta nie mogą całkowicie uwolnić szklanki od glonów

    zidentyfikować gatunek

    Spośród 80 gatunków na całym świecie trzy pochodzą z Europy Środkowej. Gatunki te można odróżnić od siebie po wyglądzie. Często zbiornik wodny również dostarcza wskazówek dla gatunku, przy czym niektóre ślimaki pęcherzowe potrafią się przystosować, a także tolerują nieoptymalne warunki.

    siedlisko Wyglądać obudowa
    Spiczasty ślimak bańka brak wymagań dotyczących jakości wody żółtawy róg sześć tur
    źródło ślimaka pęcherzowego czysta, bogata w rośliny woda stojąca i płynąca żółto-brązowy do czarno-niebieskiego cztery obroty
    Ślimak Bąbelkowy bogate w rośliny rowy, stawy, torfowiska żółtawy do czerwonawo brązowego szczupły

    Rasa ślimaków bąbelkowych

    Niektóre gatunki ryb, takie jak rozdymkowate czy rajskie ryby, wolą żywić się ślimakami. Wiadomo, że bocje zebry i bocje klaunów jedzą ślimaki i jedzą ślimaki i ich jaja. Jeśli trzymasz takie ryby, możesz je karmić z własnej farmy ślimaków.

    youtube

    statek i karmienie

    Pojemnik o pojemności 5 litrów to dobre miejsce na rozpoczęcie hodowli ślimaków pęcherzowych. Możesz karmić zwierzęta plastrami ogórka i surowymi ziemniakami. Od czasu do czasu dodaj do wody szczyptę pokarmu dla ryb. Ślimaki pęcherzowe lubią przyjmować tabletki z pokarmem dla ryb, które w rzeczywistości są przeznaczone dla ryb przydennych. Martwe muchy możesz także wrzucać do wody. Takie podejście do jedzenia to uczta bogata w białko.

    sadzenie i lokalizacja

    Włóż kilka roślin wodnych do słoika, aby zoptymalizować warunki życia. Waterweed doskonale wystarcza, aby ślimaki pęcherzowe czuły się komfortowo. Umieść pojemnik w jasnym miejscu, aby umożliwić rozwój glonów. Zakrywają one rośliny wodne i zapewniają wyklutym larwom dobre źródło pożywienia.

    pielęgnacja i czyszczenie

    Woda powinna być wymieniana od czasu do czasu. Upewnij się, że twardość wody nie jest zbyt niska. Zwykle wystarcza woda z kranu. Jeśli nie masz pewności, możesz pokruszyć skorupkę kurzego jajka i dodać ją do wody. Jeśli umieścisz naczynie w pomieszczeniach mieszkalnych o normalnej temperaturze pokojowej, nie musisz go podgrzewać. Jednak temperatury od 22 do 25 stopni Celsjusza przyspieszają rozmnażanie i rozwój larw.

    wrogowie i niebezpieczeństwa

    Jeśli ślimaki bąbelkowe intensywnie się rozmnażają, należy sprawdzić warunki. Silny rozwój populacji wskazuje na wysoki wkład składników odżywczych. Nadmierne ilości pokarmu dla ryb prowadzą do niekontrolowanego rozmnażania, ponieważ naturalne warunki są dla ślimaka pęcherzowego optymalne.

    porady

    Karm oszczędnie i uważaj, aby pokarm dla ryb nie opadł na dno. Jeśli z akwarium zbierzesz ślimaki pęcherzowe, na dnie pozostanie coraz więcej niewykorzystanych szczątków

    pasożyty

    Ślimaki pęcherzowe są wykorzystywane jako żywiciele pośrednie przez pasożytnicze przywry. Zekaria o długości około jednego milimetra z rodzaju Trichobilharzia rozprzestrzeniała się wśród kaczych odchodów. Wylęgające się larwy osiedlają się w ślimakach i prawdopodobnie atakują innych żywicieli, zanim robaki, które swobodnie żyją w wodzie, ponownie przebiją się przez skórę kaczek.

    Drapieżne ślimaki gawronowe

    Ślimaki Raptor jedzą ślimaki pęcherzowe

    Mięsożerny gatunek ślimaka jest pożytecznym mieszkańcem akwarium, żyjącym zarówno w miękkiej, jak i twardej wodzie. Dzięki pasiastej skorupie gatunek ten stanowi wizualne urozmaicenie. Zwierzęta mają różne płcie i są mniej podatne na masowe rozmnażanie. Po wytępieniu ślimaków pęcherzowych można je karmić pokarmem dla ryb.

    ślimaki jabłkowe

    Gatunki pochodzą z tropików, gdzie żyją w wodach bagiennych. Preferują temperaturę wody od 18 do 28 stopni Celsjusza. Ślimaki jabłoni wykorzystują ikrę innych ślimaków jako źródło białka i nie poprzestają na żywych ślimakach w przypadku objawów niedoboru, mimo że jedzą głównie rośliny.

    Miedź

    Czasami konieczne jest zastosowanie leków zawierających miedź przeciwko przywrom, pasożytom lub planarianom. W dużych ilościach miedź zabija ślimaki pęcherzowe. Jednak niskie stężenia nie są złe, a nawet korzystne, ponieważ ślimaki potrzebują miedzi jako pierwiastka śladowego. Nawozy roślinne zawierające miedź są w większości przypadków nieszkodliwe.

    porady

    Trzymaj się z dala od ataków jakichkolwiek gatunków ryb. Gdy tylko zwalczy to ślimaka pęcherzowego, brakuje mu podstawowego pożywienia i wykazuje oznaki niedoboru.

    Często Zadawane Pytania

    Czym są ślimaki bąbelkowe?

    Ślimaki pęcherzowe należą do ślimaków wodnych i żyją w słodkiej wodzie. Ich lewoskrętna obudowa jest typowa, ze spiczastym lub tępym końcem. Ślimaki bąbelkowe mają skrzela wtórne, których używają do pobierania tlenu z wody. Niemniej jednak czasami muszą wypłynąć na powierzchnię wody, aby wypełnić pęcherzyki gazu w swoich muszlach. Absorbują tlen przez tkankę płaszcza.

    Czy ślimaki pęcherzowe są szkodliwe?

    Wielu właścicieli akwariów boi się ślimaka pęcherzowego. Martwią się o swoje rośliny wodne i tarło innych stworzeń. Ale ślimaki pęcherzowe są całkowicie nieszkodliwe i wcale nie szkodliwe. Okazują się niezwykle przydatne, ponieważ są uważane za organizmy wskaźnikowe i wskazują na błędy w pielęgnacji akwarium. Ślimaki odgrywają ważną rolę regulatorów, ponieważ wykorzystują nadmiar pokarmu i martwe szczątki.

    Dlaczego ślimaki pęcherzowe rozmnażają się w dużych ilościach?

    Ślimaki wyjątkowo reagują na warunki w swoim środowisku. W przypadku nadwyżki pożywienia zwierzęta rozmnażają się w dużych ilościach. Jeśli zasoby pożywienia się kurczą, zwierzęta przestają łączyć się w pary. Do wody należy wkładać tylko tyle pokarmu, ile ryba może zjeść. Uważaj, aby duże ilości nie opadły na dno.

    Czy możesz hodować ślimaki bąbelkowe?

    Zwierzęta można kupić komercyjnie, ponieważ wielu właścicieli akwarium wykorzystuje ślimaki pęcherzowe jako pokarm dla swoich ryb. Ślimaki bąbelkowe można hodować w akwarium za pomocą prostych środków. W miesiącach letnich można je umieścić w oczku ogrodowym. Ślimaki bąbelkowe są tolerancyjne i tolerują niższe temperatury. Optymalna temperatura wody wynosi od 22 do 25 stopni Celsjusza. Woda morska nie nadaje się do hodowli, ponieważ zwierzęta żyją w wodzie słodkiej.

    Gdzie żyją ślimaki pęcherzowe?

    Wiele z około 80 gatunków ślimaków pęcherzycowych zostało pobranych z ich pierwotnego zasięgu, co pozwoliło im na szerokie rozprzestrzenianie się. Warunki klimatyczne stanowią granicę rozprzestrzeniania się.Ślimaki bąbelkowe żyją w wodach stojących lub wolno płynących. Preferują gęstą roślinność, ponieważ służy ona jako źródło pożywienia, kryjówki i tarliska. W Niemczech znane są cztery gatunki, z których jeden został wprowadzony z Ameryki Północnej.