Małe, czerwonawe owoce o twardej, ale cienkiej skórce znane są również jako liczi lub liczi. W południowo-chińskiej ojczyźnie owoce przypominające śliwki są również znane jako „owoce miłości”. Liczi są owocami uprawnymi sprzed tysiącleci, które są uprawiane w subtropikalnych regionach Chin od ponad 2000 lat.
Liczi pochodzą z subtropików
Liczi pochodzą z drzewa liczi, które występuje w subtropikach i nie toleruje zbyt dobrze zimna i wiatru. W ojczyźnie liczi zimy są krótkie i suche, a lata są gorące i wilgotne. Pada prawie codziennie. Drzewa mają od 10 do 12 metrów wysokości i są bardzo wydajne - jedno drzewo może wyprodukować nawet 300 kilogramów owoców. Liczi są uprawiane od co najmniej 2000 lat, a pierwsze wzmianki o owocach pojawiły się w chińskim dokumencie z 1059 r. n.e.
Uprawa na całym świecie
Liczi pierwotnie pochodziły z południowych Chin, a dokładniej z terenu dzisiejszych prowincji Kwangtung i Fukien. Podobno nadal istnieją wsie, w których owocują ponad 1000-letnie liczi. Już w XVII wieku liczi trafiło do sąsiednich krajów subtropikalnych, takich jak Birma i Indie. Dziś owoce są uprawiane na całym świecie w odpowiednich strefach klimatycznych. Plantacje znajdują się na południu USA, Australii, na Wyspach Kanaryjskich, Azji Południowo-Wschodniej, Madagaskarze, Izraelu, Meksyku, Brazylii i na Hawajach.
porady i wskazówki
Liczi można też uprawiać w faktycznie niekomfortowym niemieckim klimacie - hodowla w szklarni to umożliwia. Zasadniczo drzewo liczi jest dość mało wymagające, jeśli chodzi o jego pielęgnację.