Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Owoce bzu są często określane jako jagody bzu. Czy starszy i liliowy mają być zrównane? Poniższe wiersze wyjaśniają, dlaczego tak nie jest i jakie są różnice.
Jak dialekt powoduje zamieszanie
Wystarczy poprosić członka starszego pokolenia wzdłuż Dolnego Renu do Dolnej Saksonii, aby pokazał ci liliowy. Osoba zaadresowana bez wątpienia wskaże na czarny bez. W lokalnym dialekcie Platt od niepamiętnych czasów owoce czarnego bzu nazywane są jagodami bzu. Pospolity liliowy jest nadal używanym lokalnie w dzisiejszych czasach.
Ta mini „Wieża Babel” do dziś powoduje zamieszanie, ponieważ nawet w ogólnoniemieckich szkółkach i centrach ogrodniczych bez czarny jest zwykle oferowany pod nazwą liliowa jagoda. Na wszelki wypadek kupując jedno z dwóch drzew ozdobnych, należy zawsze podać nazwę botaniczną: bez czarny (Sambucus nigra) - bez pospolity (Syringa vulgaris).
różnice wizualne
Dla tych, którzy nie chcą zawracać sobie głowy wyrafinowaniem botanicznym lub etymologicznym, zdajcie się na oczywiste różnice wizualne:
- Kwiaty czarnego bzu pojawiają się w wiechach parasolowatych, kwiaty bzu w wiechach o długości do 30 centymetrów
- Czarny bez kwitnie kremowo-biało w czerwcu, liliowy kwitnie fioletowo w maju
- Bez czarny rodzi jagody, liliowy tworzy owoce otoczkowe
- liście bzu czarnego pierzaste, u bzu szerokie i jajowate
Podczas gdy bez pospolity służy głównie jako uczta dla oczu, bez czarny zawiera jadalne jagody i kwiaty. Nawet liście są używane w medycynie ludowej. W tym kontekście nie należy zapominać, że zawartość toksyn we wszystkich częściach rośliny rozpuszcza się dopiero po podgrzaniu do co najmniej 80 stopni Celsjusza. Dlatego z czarnego bzu gotuje się dżem, galaretkę, syrop lub kompot.
porady i wskazówki
Bez czarny i bez mają co najmniej jedną wspólną cechę: oba krzewy mają ogromną chęć do rozprzestrzeniania się. Powstrzymujesz ten dominujący zgiełk, sadząc drzewa wraz z barierą korzeniową. Jest to innowacyjna geowłóknina (107,71 EUR), którą umieszcza się pionowo w ziemi w odpowiedniej odległości wokół bryły korzeniowej.