Pierwotnie silnie pachnąca lawenda prawdopodobnie pochodziła z Persji (dzisiejszy Iran) i stamtąd rozprzestrzeniła się po całym obszarze Morza Śródziemnego. Tam roślina rośnie zarówno dziko, jak i uprawiana, zwłaszcza w południowej Francji, Włoszech i Grecji, ale także na Wyspach Kanaryjskich, w Indiach iw Afryce Północnej.

Lawenda jest używana od tysięcy lat

Już starożytni Egipcjanie stosowali odkażające i lecznicze działanie lawendy m.in. do ceremonii religijnych i jako część ich kultu śmierci. Ciała zmarłych bliskich zostały nasmarowane olejkiem lawendowym, aby je zakonserwować. Pliniusz Starszy (23-79 ne), rzymski generał, historyk i uczony, opisał użycie lawendy w Cesarstwie Rzymskim. Czyści Rzymianie używali lawendy przede wszystkim do oczyszczania ciała i odzieży, na co do dziś wskazuje nazwa rośliny. Lawenda pochodzi od łacińskiego słowa „lavare”, które oznacza „prać”. Nawiasem mówiąc, także w Niemczech lawenda była potocznie określana jako „zioło myjące”.

Mnisi przywieźli lawendę przez Alpy

Wreszcie w późnym średniowieczu wędrowni mnisi benedyktyni przywieźli zioło z Włoch przez Alpy. Pachnąca roślina szybko podbiła zarówno klasztor, jak i ogrody przydomowe, a średniowieczni medycy i zielarze – tacy jak Hildegarda von Bingen czy Paracelsus – dostrzegli jej potencjał. Dziś lawenda rośnie w prawie każdej strefie klimatycznej na świecie, ale dziko rośnie tylko w rejonie Morza Śródziemnego.

Różne rodzaje lawendy

Ale lawenda to nie tylko lawenda, w sumie istnieje około 25 różnych rodzajów.
Lawenda pospolita (Lavandula Angustifolia),
Lawenda kolczasta (Lavandula latifolia)
i francuska lawenda (Lavandula Stoechas)
są uważane za trzy oryginalne dzikie gatunki lawendy, z których wszystkie inne zostały wyhodowane na przestrzeni czasu. Jedyną naprawdę wytrzymałą lawendą jest prawdziwa lawenda, wszystkie inne wymagają ochrony przed mrozem i nie powinny zimować na dworze.

Lawenda potrzebuje dużo słońca i słabej gleby

W swojej śródziemnomorskiej ojczyźnie lawenda rośnie na wyjątkowo jałowym, często kamienistym podłożu, zarówno na nizinach, jak i na wysokości do 2000 metrów. Z drugiej strony charakterystyczna francuska lawenda rośnie dziko głównie w pobliżu wybrzeża. Lawenda również potrzebuje w Niemczech takich warunków życia: jałowej gleby i dużej ilości słońca, w przeciwnym razie nie może w pełni rozwinąć swoich leczniczych olejków eterycznych.

porady i wskazówki

Za szczególnie lecznicze uważa się kwiaty lawendy z dziko rosnącej lawendy, która pochodzi z tak zwanego stymulującego klimatu (duża wysokość, słone morskie powietrze, dużo słońca).

IJA

Kategoria:

Zioła