Topole są na ogół bardziej znane w środowisku naturalnym, na alejach lub na plantacjach. Ale topole mogą również bardzo dobrze ciąć w większych ogrodach. Oto krótki przegląd najciekawszych gatunków z rodzaju Populus.
Topola czarna jest popularnym gatunkiem topoli
Wiele cech topoli
Spacerując po lasach i na polach zachwycają i odprężają potężnymi koronami, które delikatnie kołyszą się na wietrze. Topole są częścią krajobrazu całej półkuli północnej i mają szczególny urok dzięki swojemu zwiewnemu, elastycznemu wyglądowi.
Topole są również bardzo popularne jako obrzeża alei. Dzięki bardzo szybkiemu wzrostowi ulice można skutecznie i naturalnie zacieniać.
Ponadto są skutecznym wzmocnieniem brzegów dzięki mocnemu poziomo systemowi korzeniowemu.
Cechy topoli w skrócie:
- Pełen wdzięku, przewiewny, bujający wygląd
- Nadaje się do alej
- Skuteczne wzmocnienie banku
Topole w ogrodzie
Również w ogrodzie zalety topoli nie ograniczają się do ich wdzięcznej, lekkiej wartości ozdobnej. Zwłaszcza sadzone w rzędach smukłe topole mogą tworzyć okazały i zacieniony żywopłot lub stać jako krata na prywatnych podjazdach. Jako wilgotna wierzba o mocnych korzeniach, szczególnie polecane są lokalizacje na brzegach stawów. Które gatunki Populus mają być używane do celów ogrodniczych, przedstawiono poniżej.
czarna topola
Populus nigra ma nieco ponury charakter ze względu na sękaty wzrost i czarnobrązową, mocno ryflowaną korę. Najlepiej nadaje się do sadzenia pojedynczo, a dzięki mocnemu poziomemu systemowi korzeniowemu jako wzmocnienie brzegów. Jak większość gatunków topoli jest niezwykle mrozoodporna i wytrzymuje temperatury do -29°C.
Odmiana Populus nigra 'italica', topola kolumnowa, jest idealna do nasadzeń rzędowych na granicy posesji.
topola balsamiczna
Gatunek Populus balsamifera jest jeszcze bardziej odporny na zimno i ma jeszcze ciemniejszą korę niż topola czarna. Jej czerwonawo-żółte bazy emanują charakterystycznym zapachem i są prawdziwym magnesem dla pszczół. Jednak przy topoli balsamicznej należy wziąć pod uwagę środowisko, ponieważ może ona osiągnąć wysokość 40 metrów.
osika
Osika, znana również jako osika, jest dobrze znana wielu. Długie, trójkątne liście, które poruszają się przy najmniejszym wietrze, dały jej nazwę i są podstawą powiedzenia „drżeć jak liść osiki”. Dzięki szerokiemu, rozłożystemu wzrostowi i lekkiej, kołyszącej się koronie wygląda bardzo wdzięcznie i dobrze chroni przed hałasem i wiatrem. Ze względu na swoją szerokość zajmuje jednak dużo miejsca, chociaż osiąga jedynie umiarkowaną wysokość od 15 do 20 metrów.