Istnieje niezliczona ilość odmian gryki – tak wiele, że nie sposób podsumować ich w jednym przewodniku. Każdy kraj, w którym uprawiana jest kasza gryczana, ma swoje odmiany, często typowe dla danego regionu. Lepiej można wyróżnić gatunki gryki, zwłaszcza gryki prawdziwej i gryki tatarskiej.

Prawdziwa kasza gryczana jest w naszym kraju powszechna

Każdy kraj ma swoją odmianę gryki

Kasza gryczana jest powszechna w wielu krajach Eurazji, a także w Afryce Wschodniej. W różnych regionach świata panują czasem bardzo różne warunki pogodowe i położenie - nic więc dziwnego, że poszczególne odmiany nie są do końca takie same.

Oto kilka przykładów odmian z różnych krajów:

  • Darja w Słowenii
  • (Karynt) Hadn, Billy, Bambi i Pyra w Austrii
  • Hruszowskiej w Polsce
  • La Harpe we Francji

Która odmiana gryki jest najlepsza?

Na to pytanie nie można odpowiedzieć ogólnie. Generalnie jednak wskazane jest dawanie pierwszeństwa odmianom o dużej masie tysiąca ziaren i, jeśli to możliwe, z pewną tolerancją późnego siewu.

Z drugiej strony należy raczej unikać odmian wyhodowanych na letnią okrywę – nie nadają się one do produkcji zbóż na głównym stanowisku.

Uwaga: Nie ma specjalnych odmian do Twojego (własnego) ogrodu.

Główne gatunki gryki

Gatunki gryki są znacznie łatwiejsze do sklasyfikowania i nazwania niż odmiany gryki - zwłaszcza, że w tym kraju znaczenie mają tylko gryka prawdziwa (bot. Fagopyrum esculentum) i gryka tatarska (bot. Fagopyrum tataricum).

Oba gatunki należą do rodzaju gryki (bot. Fagopyrum) z rodziny rdestowców (bot. Polygonaceae). Główną cechą wyróżniającą są liście: u gryki tatarskiej są one zazwyczaj szersze niż długie. Ponadto, kolor szypułek gryki tatarskiej w okresie owocowania jest zielony, podczas gdy gryki prawdziwej jest czerwony.

Istnieją również różnice pod względem składników: w przeciwieństwie do prawdziwej gryki, gryka tatarska nie zawiera aldehydu salicylowego, ale zawiera naftalen. Obie substancje wyczuwalne są przede wszystkim w zapachu.

Informacje historyczne dotyczące gryki

Kasza gryczana pierwotnie pochodzi z Azji Środkowej, zwłaszcza z Mongolii. Podobno stamtąd Tatarzy i Saraceni przywieźli ją do Europy przez kraje islamskie.

W Niemczech podobno kasza gryczana była uprawiana od XIII wieku. W tamtym czasie był używany przede wszystkim jako prowizorka na glebach bagiennych i piaszczystych. Ponadto był często używany na wrzosowiskach i jako roślina pionierska po cięciu i spaleniu.

Kategoria: