Chrabąszcz jest symbolem dramatycznej zmiany natury. Kiedyś plaga walczyła gwałtownie z tonami trucizny, teraz masowe wystąpienie jest uważane za dobrze zauważoną sensację i wielki szum medialny. Z wielkim apetytem prezentujemy brzęczące zwiastuny wiosny.

Chrząszcze miały opuścić naszą planetę na zawsze

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. Portret chrząszcza majowego
  3. Ścieżka życia larwy chrabąszcza
  4. Może chrząszcz Czerwcowa różnica chrząszczy
  5. Czy chrząszcze mogą być objęte ochroną przyrody?
  6. Walka z chrabąszczami ma sens?
  7. Często Zadawane Pytania

    8. podstawowe informacje w skrócie

    • Niech chrząszcze głośno brzęczą, mają długość 2-3 cm, mają czerwonobrązowe skrzydła i rzucające się w oczy czułki z 6-7 blaszkami.
    • Chrabąszczki wiosną wypełzają z ziemi, wolą jeść liście drzew i mają krótką żywotność 4-7 tygodni.
    • Larwa chrabąszcza ma kremowy kolor, ma 6 nóg, staje się gruba jak palec, żyje w glebie 3-4 lata i żywi się korzeniami roślin.

    Portret chrabąszcza - profil i sposób życia

    Kiedy w ciepłe majowe wieczory buczą w powietrzu wielkie brzęczyki, nadchodzi pora chrabąszcza. Niezdarny lot wynika z kształtu ciała, ale jednocześnie symbolizuje brzemię uprzedzeń, jakie noszą ze sobą dziś chrabąszcze. Do połowy XX wieku rozległe masowe rozmnażanie z defoliacją na wierzchołkach drzew piętnowało chrząszcze jako przerażającą plagę. Dziś lata masowych lotów są rzadkością i ograniczają się do lokalnych wydarzeń. Większość dzieci, nastolatków i młodych dorosłych nigdy nie widziała chrabąszcza żywego i kolorowego. Poniższa tabela podsumowuje ważne cechy pozycji i stylu życia:

    funkcje
    rozmiar 20-30mm
    Elytra kolorów rudo brązowy
    Tylne skrzydło błoniasty, przezroczysty
    kolor ciała czarny z białymi włosami
    anatomia owalny, spiczasty brzuch
    rysunek ciała białe postrzępione boki
    czujnik 6- do 7-płatkowe przedziały antenowe
    rodzina owadów Skarabeusz (Scarabaeidae)
    Najpopularniejszy typ Chrabąszcz (Melolontha melolontha)
    powszechny typ Chrabąszcz (Melolontha hippocastani)
    Może pokarm dla chrząszczy Las liściasty i drzewa owocowe
    Żywotność wyobraża 4 do 7 tygodni
    larwa kremowa, brązowa głowa
    Larwa chrabąszcza pokarmowego korzenie, bulwy
    larwa życia 3 do 4 lat

    Chrabąszczki polne i leśne w dużej mierze zgadzają się pod względem wyglądu i stylu życia. Rozróżnienie między tymi dwoma gatunkami jest wyzwaniem nawet dla doświadczonego specjalisty, dlatego oba gatunki są tutaj rozpatrywane razem pod pojęciem chrabąszcza. Poniższe ważne pytania i odpowiedzi dostarczają bardziej szczegółowych informacji na temat powyższego sprawdzenia faktów:

    Jak wygląda chrząszcz majowy?

    Postrzępione białe boki są typową cechą chrabąszcza

    Chrabąszczki mają okrągło-owalny kształt ciała, zwężający się z tyłu i długość od dwóch do trzech centymetrów. Elytra, nogi i czułki są czerwonobrązowe. Głowa, klatka piersiowa i brzuch są koloru czarnego z cienkimi białawymi włoskami. Widoczne jest postrzępione, białe oznaczenie na bokach brzucha. Sam brzuch nie jest pokryty skrzydłami. Na każdej czerwono-brązowej elytrze widoczne są cztery podłużne żebra. Cechą charakterystyczną chrząszcza majowego są charakterystyczne czułki z maczugą w kształcie wachlarza na górnym końcu. Samce chrabąszcza mają wachlarz złożony z siedmiu blaszek. Jest tylko sześć pań Garbusa. Przedziały antenowe samca są prawie dwa razy dłuższe niż u samicy.

    Co jedzą chrabąszcze?

    Dorosłe chrabąszcze to prawdziwe maszyny do jedzenia. W menu znajdują się liście z drzew liściastych, najlepiej dębu i buka. Liście drzew owocowych również nie są lekceważone. W ogrodach i parkach żarłoczne chrząszcze lubią poświęcać się liściom klonów. Kiedy wszystkie liście zostaną zjedzone, chrabąszcze zmuszone są polecieć na drzewa iglaste, aby tam dalej jeść. Warto wiedzieć, że porażone drzewa z łatwością poradzą sobie z tą defoliacją. Najpóźniej wraz z pędem dziurawca pod koniec czerwca drzewa rekompensują utratę liści.

    Jak długo żyją chrabąszcze?

    Chrząszcze spędzają większość życia jako larwy

    Dorosłe chrabąszcze żyją krótko tylko od 4 do 7 tygodni. Kiedy jako dorosłe osobniki wypełzają z ziemi, chrabąszcze spędziły już 3-4 lata swojego życia jako larwy. Gdy tylko kołyska lalki wysunie się z ziemi, w planie są dwa ważne zadania: jedzenie i rozmnażanie. Gody poprzedza marnotrawna uczta dojrzewania. Samce chrabąszczy giną natychmiast po kryciu. Samice chrabąszczy żyją nieco dłużej, aby złożyć jaja.

    Gdzie można znaleźć chrabąszcze?

    Chrząszcze wolą trzymać się blisko swoich źródeł pożywienia. Większe populacje występują głównie tam, gdzie gleba jest luźna, piaszczysta i dobra do kopania. Siedlisko obejmuje więc następujące obszary:

    • lasy liściaste i iglaste
    • Obszary wrzosowisk na północy i wschodzie
    • Obszary leśne nad Górnym Renem
    • sady i sady

    Chrząszczy maja nie można znaleźć w krajobrazach bagiennych i suchych lub skalistych.

    Co oznacza rok chrabąszczu?

    W cyklach od trzech do czterech lat występuje rok chrabąszczu. W tym czasie chrząszcze pojawiają się w dużych rojach i nagich drzewach. Powodem tego są naturalne fluktuacje populacji jako pomysłowa strategia przetrwania. Rozwój larw w postaci pędraków trwa od trzech do czterech lat. Jakby chrabąszcze się zgodziły, w maju armie dorosłych chrząszczy synchronicznie rozpoczynają swój dziewiczy lot.

    Naukowcy podejrzewają, że w ten sposób chrabąszcze oszukują swoje drapieżniki, ponieważ ptaki czy nietoperze nigdy nie mogą być pewne, ile chrząszczy jest dostępnych jako źródło pożywienia w ciągu roku. Po głównym roku lotu następują dwa do trzech lat z minimalnymi populacjami chrząszczy na polach iw lasach. Na cykl ten nakłada się masowe pojawianie się co 30 do 50 lat, kiedy miliony chrabąszczów rozwijają się w plagę nad i pod ziemią.

    Czy chrabąszcz jest szkodnikiem?

    Pędraki chrabąszcza bardzo uszkadzają korzenie

    To pytanie zawsze było kontrowersyjnym tematem w Niemczech. Ekolodzy i miłośnicy chrząszczy czczą chrabąszcze jako sympatyczne zwiastuny wiosny. Właściciele lasów, rolnicy i ogrodnicy uważają duże pluskwy i ich żarłoczne larwy za szkodniki. Dojrzewające żerowanie wyklutych chrząszczy na delikatnych wiosennych liściach spowalnia wzrost drzew. Szkody powodowane przez pędraki w glebie są bardziej śmiertelne. Zwłaszcza w majowych latach chrząszczy i gdy jest ich masowo, nienasycone larwy niszczą korzenie drzew tak masowo, że całe drzewostany młodych drzew obumierają.

    Jednak dzisiejsze lata chrząszczy nie zbliżają się do rozmiarów przeszłości, kiedy całe Niemcy cierpiały z powodu plagi poważnych strat w plonach. Legendarna jest plaga chrząszczy majowych z 1911 roku, kiedy to na powierzchni 1800 hektarów zebrano aż 22 miliony chrząszczy majowych. Dziś większe wystąpienia z potencjałem dżumy występują w lokalnych ogniskach, pomiędzy którymi znajdują się ogromne, prawie wolne od chrząszczy obszary. Dlatego też środki zwalczania szkodników są coraz częściej postrzegane krytycznie.

    Cykl życiowy larwy chrabąszcza

    Podczas gdy pan i pani Chrabąszcz są popularni w populacji, duże larwy przeżywają trudne chwile.Prakowie są oskarżani o ciągłe uszkadzanie korzeni pod ziemią przez okres do czterech lat. W tym czasie larwy przechodzą łącznie trzy stadia rozwojowe i przechodzą od dwóch do trzech hibernacji. Towarzyszymy rozwojowi larwy chrząszcza od krycia jego chrząszczowych rodziców do magicznego momentu, w którym ponownie mówi „może chrząszcz latać”:

    Składanie jaj i pierwszy rok

    Po kryciu samica chrabąszcz kopie w głąb ziemi od 15 do 25 centymetrów. Jaja składane są w jednym lub dwóch lęgach, z których każdy zawiera około 20 białawych jaj o wielkości od 2 do 3 milimetrów. Larwa wylęga się z każdego jaja w ciągu 4 do 6 tygodni. Młoda gąsienica natychmiast wyrusza na poszukiwanie smakowitych korzeni roślin. Pierwsze linienie następuje późną jesienią i tym samym wchodzi w drugie stadium larwalne. Przed nadejściem zimy nakarmione larwy zakopują się głębiej w ziemi, aby uciec przed mrozem. Działalność żywieniowa zostanie wstrzymana do wiosny przyszłego roku.

    drugi rok

    Wiosną, gdy temperatura gruntu przekracza 7 stopni, larwy chrząszcza majowego ożywiają się. Do późnego lata larwy poświęcają się nieustannemu przyjmowaniu pokarmu. Gąsienica jest coraz dłuższa i grubsza. Kolejne linienie występuje we wrześniu. Teraz zaczyna się trzecia faza larwalna z największymi szkodami żerowania roślin. Dopiero wraz z nadejściem zimy spokój powraca do następnego sezonu.

    Trzeci i czwarty rok

    Po drugiej hibernacji przepoczwarza się tłusta larwa, która waży teraz do 4 gramów na żywo. Do jesieni metamorfoza jest kompletna i wylęgają się gotowe chrząszcze. Jednak chrabąszcz opuszcza kołyskę dopiero w maju następnego roku. Gdy dorosłe chrząszcze wypełzają z ziemi, rozpoczyna się odliczanie do dojrzewania karmienia, krycia i składania jaj.

    W chłodniejszych regionach, takich jak północne Niemcy czy Alpy, rozwój od larwy do chrząszcza trwa cztery lata. Również w tym przypadku chrząszcz majowy zimuje w swojej kołysce poczwarki na głębokości bez mrozu, aż w maju wykopie się z ziemi na swój dziewiczy lot.

    dygresja

    Rekordowy chrabąszcz rok 2022

    W 2022 r. Górny Ren pojawił się na pierwszych stronach gazet jako gorący punkt chrabąszczu. Po kilku spokojnych latach z czysto matematycznego punktu widzenia należało spodziewać się roku chrząszczy. Liczby pędraków w glebie na początku 2022 r. potwierdziły, że w Nadrenii-Palatynacie nastąpi masowe pojawienie się populacji. Spektakl przyrodniczy zadziwił znawców i mieszkańców. Do 100 milionów chrabąszczów wyłoniło się z ziemi i zasiedliło obszar leśny o powierzchni około 120 kilometrów kwadratowych w pobliżu Karlsruhe.

    W poniższym filmie eksperci od chrząszczy zabierają głos ze szczegółowymi informacjami na temat pamiętnego roku chrząszczy majowych 2022 na Górnym Renie.

    youtube

    Chrząszcz majowy Chrząszcz czerwcowy - jaka jest różnica?

    Nie każdy chrząszcz brunatny, którego spotkasz wiosną, nazywa się chrząszczem majowym. Daleki krewny rodziny chrząszczy skarabeusza wygląda łudząco jak chrząszcz majowy i nazywa się chrząszczem czerwcowym. Oba rodzaje chrząszczy mają podobny styl życia, z wyraźnym zamiłowaniem do liści roślin, które nie pasują do domowych ogrodników. Przy bliższym przyjrzeniu się widać uderzające różnice między chrząszczem czerwcowym a chrząszczem majowym. Poniższa tabela zawiera przegląd:

    różnica chrabąszcz chrząszcz czerwcowy
    rozmiar 22-35mm 14-18mm
    kolor czerwonawo-brązowy i czarny ciemnożółty do jasnobrązowego
    owłosienie biały, cętkowany, ściśle przylegający brązowy, kryjący, szczeciniasty
    specjalna funkcja biały wzór piłokształtny z boku żebrowana elytra
    czujnik 6 do 7-częściowych przedziałów antenowych 3-częściowe przegródki na filtry
    szczytowy czas lotu Móc czerwiec lipiec
    czynność dzienny nocny
    nazwa naukowa Melolontha Amfimallon solstitiale
    niemiecka nazwa Chrabąszcz polny, chrabąszcz leśny Chrząszcz prążkowany, chrząszcz czerwcowy

    Chrząszcze czerwcowe są znacznie mniejsze niż chrząszcze majowe. Spojrzenie na elytrę rozwiewa wszelkie wątpliwości. Chrząszcz czerwcowy ma trzy wypukłe, żółtobrązowe żebra na każdej elytrze, które identyfikują go jako kulika karbowanego. Co więcej, na bokach brakuje białego zygzakowatego wzoru, którym ozdabiają się chrabąszcze. Chociaż oba chrząszcze wolą roić się o zmierzchu, chrabąszcze wolą jeść przerażające liście w ciągu dnia. Z kolei chrząszcze czerwcowe chowają się w ciągu dnia i żerują pod osłoną ciemności.

    porady

    Jeśli znajdziesz w kompoście tłuste larwy, nie jest to larwa chrabąszcza. Raczej będziesz miał przywilej spotkania potomstwa bardzo rzadkiego i chronionego chrząszcza nosorożca.

    Czy chrabąszcze są objęte ochroną przyrody?

    Chrząszcze nie są już zagrożone wyginięciem

    Chrząszcze nie są obecnie zagrożone wyginięciem. Z tego powodu chrząszcze nie znajdują się na Czerwonej Liście Zagrożonych Zwierząt w Niemczech i nie podlegają ochronie przyrody.

    W połowie lat 70. sprawy wyglądały zupełnie inaczej. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zaciekle zwalczano tony wysoce toksycznego DDT. Potem zaczęło się masowe wymieranie chrząszczy. Swoją słynną balladą „Nie ma już błędów majowych” w 1974 roku, autor piosenek Reinhard Mey ze smutkiem rozpoczął łabędzią piosenkę wielkich bangerów. Muzyczna pobudka została dobrze przyjęta przez publiczność. Dawna plaga chrząszczy majowych stała się symbolem natury zatrutej i zniszczonej ludzkimi rękami. Kiedy Federalny Instytut Biologiczny w Kilonii wezwał obywateli do łapania chrabąszczów w tym samym roku, dostarczono tylko kilka robaków – pomimo nagrody w wysokości pięciu marek niemieckich za okaz.

    Od tego czasu wiele się wydarzyło na korzyść chrząszcza majowego. Stopniowo DDT i inne toksyny zostały zakazane w całym kraju. Na wynik nie trzeba było długo czekać. Już w połowie lat 80. populacja chrabąszczów odrodziła się, przynajmniej w niektórych regionach Niemiec. W większości krajów sympatycznych Brummerów wciąż bardzo rzadko można znaleźć. Eksperci od chrząszczy i ekolodzy widzą zatem chrabąszcza w ważnej funkcji flagowej, jako skrzydlatego przedstawiciela niezliczonych gatunków owadów, które są zagrożone wyginięciem i pilnie potrzebują ochrony.

    tło

    Chrabąszcz turecki jest chroniony

    Olbrzymem z rodziny chrabąszczy (Melolonthinae) jest turecki chrabąszcz (Polyphylla fullo). Klejnot ma aż 36 milimetrów długości. Ciemnobrązowy korpus ozdobiony jest białym wzorem plamek. Igły sosnowe znajdują się przede wszystkim w menu, co nie powoduje żadnych szkód ekonomicznych. Niestety klejnot ze szkatułki Matki Natury jest bardzo rzadki. Z tego powodu ten niezwykły chrabąszcz znajduje się na Czerwonej Liście jako gatunek zagrożony i objęty ochroną przyrody.

    Walka z chrabąszczami - pożyteczna czy przedwczoraj?

    Coraz częściej na nowo myśli się o walce z chrabąszczami. Nawet na obszarach problemowych z cyklicznymi masowymi zjawiskami leśnicy i rolnicy nie stosują już toksycznych środków owadobójczych i nie bez powodu. Walka śmiertelnymi zastrzykami z helikoptera jest skuteczna tylko podczas lotu. Rozpowszechnione rozpylanie substancji toksycznych powoduje znaczne szkody w ekosystemie, jest uważane za przestępstwo przeciwko naturze i i tak jest źle widziane w uprawie roślin spożywczych. W rezultacie w wielu dotkniętych chorobą miejscach plaga chrabąszczu jest akceptowana jako stan naturalny, na dobre lub na złe. Konkretnie oznacza to: obserwowanie poczynań chrząszcza majowego z nadzieją na rychłe załamanie się masowego rozrodu oraz wspieranie z należytą opieką odzyskiwania gołych drzew.

    Zwalczaj larwy chrabąszcza za pomocą pożytecznych owadów

    Larwy chrabąszcza mogą atakować korzenie roślin w glebie nawet przez cztery lata. Hobbystyczni ogrodnicy nie muszą tolerować tego niszczycielskiego zachowania. Odkrycie w ziemi pędraków sygnalizuje, że samica chrabąszcza wybrała ogród na żłobek. Efektem tego jest zahamowanie wzrostu drzew, krzewów, bylin oraz żółte plamy na trawniku. Aby walka zakończyła się sukcesem, skorzystaj z pomocy królestwa pożytecznych owadów. Nicienie z rodzaju Heterorhabditis wykonują krótką pracę z pożeranymi gąsienicami. Tak to jest:

    1. Najlepszy czas to czerwiec, około 6 tygodni po locie chrabąszczu
    2. Kupuj nicienie w specjalistycznych sklepach na krótko przed planowanym środkiem kontrolnym
    3. Rozpuścić nicienie dostarczone w glinianych granulkach w wodzie zgodnie z podanymi instrukcjami
    4. Zaaplikuj pożyteczne owady za pomocą konewki i dołączonej konewki
    5. Utrzymuj zaatakowane łóżka lub trawniki lekko wilgotne przez kilka tygodni
    6. Ważne: nie wapnować gleby na ściółkę ani terenów zielonych przed ani po (możliwe nawożenie)

    Mikroskopijne glisty aktywnie poszukują pędraków. Kiedy znajdą to, czego szukają, dostają się do organizmu i uwalniają bakterię, która jest trująca dla larw chrabąszczu. Pozytywny efekt uboczny: rodzaj nicieni Heterorabditis również nie oszczędza larw wołków.Oczywiście nicienie nie mają odwagi zbliżyć się do poczwarki chrząszcza lub dorosłego chrząszcza.

    Często Zadawane Pytania

    Kiedy latają chrabąszcze?

    Majowe chrząszcze można obserwować od połowy kwietnia

    Kiedy ziemia nagrzewa się do 7-8 stopni Celsjusza w pierwsze ciepłe dni wiosny, chrabąszcze, które się wykluły, podnoszą się i wypełzają z ziemi. Bez większego wahania kilkakrotnie pompują skrzydłami i wzbijają się w powietrze. Dawniej spektakl przyrodniczy można było podziwiać w maju. W trakcie globalnego ocieplenia pierwsze chrabąszcze przelatują przez pola i lasy już od połowy kwietnia. Preferowany czas lotu to zmierzch.

    Czy chrząszcze mogą żądlić?

    Chrząszcze nie mogą żądlić. Spiczasty brzuch sugeruje, że chrabąszcze mogą być wyposażone w urządzenie kłujące. W rzeczywistości jest to ostatni widoczny segment brzucha, który jest częścią struktury ciała wielu chrząszczy. Kiedy chrabąszcz pełza po ludzkiej skórze, trzyma się go małymi zadziorami na swoich sześciu nogach. Stwarza to wrażenie, jakby nas ukąsił wielki robak.

    Czy chrabąszcze są trujące dla kotów?

    Chrabąszcze nie są trujące dla kotów. Jeśli twój domowy tygrys pożre jeden lub drugi brzęczyk, nie jest to niebezpieczne. Oczywiście nie powinno się zaklejać zbyt wielu chrabąszczów. Twarda skorupa chitynowa może uszkodzić ściany żołądka i jelit. Jeśli chrząszcze są ciężkie w żołądku kota i kot wyrzuca szczątki, może to być bolesne z powodu ostrych kawałków skrzydeł.

    Czy nadal są chrząszcze?

    Chrabąszcz przetrwał dziesięcioletnie pościgi z klubem chemicznym do lat 70. XX wieku. Od połowy lat osiemdziesiątych obserwuje się stały wzrost populacji chrabąszczy. Jednak lata chrabąszczu i masowe występowanie są ograniczone do kilku regionów, takich jak górny Ren czy obszary leśne w Lampertheim w południowej Hesji. Może chrząszcze stały się tak rzadkie na wielu obszarach, że tylko pokolenia dziadków rozpoznają chrząszcza, gdy leci.

    Czy potrafisz walczyć z chrabąszczami za pomocą nicieni?

    Nie, nicienie giną w walce z dorosłymi chrabąszczami. Nicienie okazały się być biologicznym środkiem zwalczania larw chrabąszczu, ponieważ pasożytują na larwach i zabijają je w tym procesie. Glisty nie mogą przeniknąć przez grubą chitynową skorupę dorosłego chrząszcza. Nicienie są również nieskuteczne wobec poczwarek chrząszczy.

    Znaleźliśmy w mieszkaniu wygłodniałego chrząszcza. Co robić?

    Jeśli chrabąszcz zabłąka się do mieszkania, zostaje odcięty od naturalnego źródła pożywienia. W krótkim czasie chrząszczowi grozi głód. Nawet jeśli złapiesz chrabąszcza i wypuścisz go na zewnątrz, jest zbyt słaby, by żywić się wysoko w koronach drzew. Karmiąc wygłodniałego bandytę przez chwilę liśćmi dębu lub buka, możesz przywrócić swojemu gościowi zdrowie i uwolnić go z nową siłą.

    Co przyciąga chrabąszcze? Co ich powstrzymuje?

    Chrząszcze preferują siedliska z wystarczającymi źródłami pożywienia, takie jak drzewa liściaste, krzewy i trawy. Chrząszcze lubią osiedlać się tam, gdzie luźna, piaszczysta, przepuszczalna gleba nadająca się do kopania pozwala im złożyć jaja. Jeśli nie chcesz przyciągać chrabąszczy w naturalnym ogrodzie, zalecamy regularne prace pielęgnacyjne w grządce i trawniku. Kopanie, pielenie, grabienie lub koszenie to czynności, które powodują niepokój w glebie, co sprawia, że życie wygłodniałych pędraków jest piekłem.

    Czy chrabąszcze to utrapienie czy rzadkość?

    Chrząszcze to jedno i drugie. Po bliskim odejściu w latach 70. legendarnego Garbusa można teraz ponownie podziwiać w niektórych rejonach. Po drugiej wojnie światowej odpowiedziano na masowe zjawiska na całym obszarze, stosując bezwzględne środki ich zwalczania. Oczywiście pragnienie wytępienia szkodników pozostało pobożnym życzeniem. Kiedy populacja chrząszczy majowych spadła do najniższego poziomu w połowie lat 70., ponownie pomyślano o brzęczących zwiastunach wiosny. Dzięki trwającej odbudowie lata chrabąszczu o charakterze zarazy znów się rozwijają. Jednak w wielu częściach Niemiec lot chrabąszczu jest rzadkością.

    porady

    Chrabąszczki mają awersję do ciężko pracujących ogrodników hobbystów. Jeśli gleba na rabatach jest regularnie grabiona i odchwaszczona, jest to zbyt niespokojne, aby składać jaja. Pieczołowicie pielęgnowany trawnik, który jest koszony co tydzień, wertykulowany i nawożony co roku, jest również pogardzany jako wylęgarnia żarłocznych larw chrabąszczu.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie