Każdy, kto odkryje w ogrodzie czarną osę, nie musi się bać. Owady te mają niewiele wspólnego z przerażającymi osami, które nękają stolik kawowy. Istnieje wiele gatunków o czarnym kolorze. W ogrodzie przydaje się wiele gatunków.

W rodzinie os kopaczy istnieje wiele czarnych gatunków

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. Zidentyfikuj czarną osę
  3. Przegląd: gatunki pospolite
  4. Niebezpieczne, nieszkodliwe, przydatne
  5. Często Zadawane Pytania

    6. podstawowe informacje w skrócie

    • W identyfikacji czarnych os pomocne jest siedlisko. Zdjęcia powinny przedstawiać jak najwięcej szczegółów, aby móc przypisać gatunek do rodziny.
    • Najczęściej spotykane czarne osy mają rozmiar od kilku milimetrów do centymetra. Należą do os pasowych i os roślinnych. Pszczoła stolarska to niezwykle duża osa.
    • Osy koparki, osy pasożytnicze (22,99 €) Osy pająki lub osy łodygowe to rodziny, w których występuje wiele owadów o czarnym kolorze.
    • Niektóre osy mają żądło obronne, którego używają do użądlenia. Inne gatunki mają nieszkodliwy pokładełko. Z drugiej strony osy roślinne są często szkodliwe dla roślin.

    Czarna osa cętkowana - jakie gatunki?

    Różne gatunki błonkoskrzydłych określa się mianem os, w tym 156 000 gatunków na całym świecie. Należą do różnych zakonów i rodzin, które prowadzą zmienny styl życia. Do os pasmowych zaliczają się nie tylko osa niemiecka, pszczoła miodna i mrówka leśna, ale także liczne niepozorne gatunki. Osy roślinne mają również małe czarne owady.

    osy w talii osy roślinne
    Charakterystyka Ciało ma zwężenie brak widocznej talii osy
    spokrewnione rodziny np. osy pająki, osy pasożytnicze i osy koparki np. osy
    droga życia głównie pasożytnicze głównie roślinożercy lub żywiące się nektarem

    Wskazówki dotyczące identyfikacji

    Osy koparki są małe, często czarne, osy o bardzo delikatnym ciele

    Naukowcy nie ułatwiają laikowi zidentyfikowania gatunku osy odkrytego w ogrodzie. Zdjęcia i notatki z okolicy są ważne, aby móc przypisać gatunek do konkretnej rodziny. Każda rodzina charakteryzuje się specyficznymi cechami i różnymi sposobami życia. Zabarwienie nie jest jednoznaczną cechą, dlatego osy barwy czarnej można znaleźć w różnych rodzinach osy bandydowatej, a także wśród os roślinnych.

    Przykładowy system:

    • zamówienie: błonkoskrzydłe
    • podporządkowanie: osy
    • częściowe zamówienie: przeszywający
    • Rodziny: np. osy pająki, osy koparki, osy pasożytnicze

    Zrób notatki na temat lokalizacji osy. Siedlisko dostarcza informacji o gatunku, ponieważ wiele z nich specjalizuje się w określonych biotopach. Obrazy są niezbędne, ponieważ owady można zidentyfikować tylko na podstawie ich specyficznych cech fizycznych. Zdjęcie często nie wystarcza, ponieważ drobne szczegóły os zwykle pozostają ukryte. Dlatego zrób jak najwięcej zdjęć i zakryj różne perspektywy.

    Przegląd: gatunki pospolite

    Większość gatunków czarnych os jest małych lub średnich, osiągając mniej niż dwa centymetry wysokości. Osy te należą do os pasowych lub roślinnych. Większe gatunki zwykle należą do innych grup rodzinnych. Można je zaobserwować w siedliskach bogatych w gatunki i często można je znaleźć w bliskim sąsiedztwie ludzi.

    Identyfikacja czarnych os wymaga znajomości cech charakterystycznych różnych rodzin.

    Zidentyfikuj małą czarną osę

    W Niemczech istnieje wiele gatunków os, które nie przekraczają jednego centymetra. Większość gatunków preferuje siedliska otwarte i piaszczyste, ponieważ budują gniazda w podłożu. Zróżnicowana roślinność zapewnia owadom cenne schronienie i ochronę w okresie zimowym. Osadzane są również suche i piaszczyste tereny ogrodowe, takie jak szczeliny w ścianach lub spoiny między kostką brukową. Inne gatunki wyspecjalizowały się w wilgotniejszych siedliskach, takich jak łąki i lasy, lub kolonizują martwe drewno.

    Osy koparki: Pemphredoninae

    W obrębie tej podrodziny występuje wiele gatunków o czarnym kolorze, które trudno odróżnić od siebie. Zamieszkują podobne siedliska i są małe do średnich. Ta podrodzina jest jedną z najbardziej rozwiniętych os kopaczy. Niektóre gatunki wykazują zachowanie podobne do pszczół. Preferowane siedliska różnią się nieznacznie między pospolitymi gatunkami występującymi na obszarze osiedli ludzkich:

    • Diodontus minutus: preferuje siedliska piaszczyste i pobocza dróg
    • Passaloecus corniger: przystosowujący się, gniazdujący w tunelach żywieniowych, łamliwych łodygach, tkankach roślinnych i strzechach
    • Pemphredon lethifer: gniazda w norach, zgniłym drewnie, tkance roślinnej lub łodygach
    • Stigmus solskyi: wykorzystuje opuszczone odwierty dla chrząszczy
    • Mimumesa atratina: lubi gniazdować między brukiem

    Osy koparki: Crossocerus

    Ten rodzaj obejmuje około 200 gatunków, z których 37 występuje w Europie Środkowej. Owady te preferują chłodniejszy klimat i są mniej powszechne na południu. Są małe lub średnie i często mają czarny kolor. Typowa jest drobna struktura przypominająca kropki, a ciało ma również gładkie i błyszczące obszary. Dokładne określenie gatunku jest trudne, ponieważ wiele gatunków jest bardzo podobnych. Samice budują gniazda w ziemi lub częściowo w drewnie i pustych łodygach roślin.

    Gatunki w kolorze czarnym:

    • Crossocerus elongatulus: na baldaszkach i bluszczu; gniazda między kostką brukową, w drewnie i w pęknięciach w ścianach
    • Crossocerus distinguendus: pospolity w różnych siedliskach, lubi martwe drewno i pęknięcia w ścianach
    • Crossocerus quadrimaculatus: zamieszkuje ciepłe piaszczyste siedliska

    pasożytnicze osy

    Ta rodzina reprezentuje najbogatszą gatunkowo grupę błonkoskrzydłych występujących w Europie Środkowej.Larwy os ichneumonidów są pasożytami i żywią się motylami, chrząszczami, osami roślinnymi, pająkami i innymi owadami oraz ich larwami. Ich preferowane siedliska charakteryzują się wilgotnymi warunkami. Żyją na podmokłych łąkach lub w parkach z krzaczastymi roślinami.

    Osę pasożytniczą czarną (Pimpla rufipes) można często zaobserwować na obrzeżach lasów, na polanach lub w żywopłotach. Ma smukły korpus o długości od 10 do 15 milimetrów. Jej ciało jest czarne, a jej jasnopomarańczowe nogi wyraźnie odstają.

    osy pająka

    Gatunki z tej rodziny można łatwo odróżnić od podobnych błonkoskrzydłych przy słonecznej i ciepłej pogodzie, ponieważ mają szczególny tryb życia. Samice aktywnie pełzają po roślinności lub na ziemi w poszukiwaniu zdobyczy. Preferują zdobycz o podobnym stylu życia i głównie polują na pająki. W Europie Środkowej występuje 100 gatunków, z których te czarne osy pająka są bardziej powszechne:

    • Cryptocheilus versicolor: rzadko w siedliskach bogatych strukturalnie, na półpustynnych użytkach zielonych i hałdach
    • Osy błoniaste: jedna z najpopularniejszych os pająkowatych na terenach mieszkaniowych, lubi miejsca nasłonecznione i ciepłe
    • Anoplius concinnus: zamieszkuje siedliska piaszczyste, nabrzeża i obszary osadnicze

    osy oka

    Widziałem osy tylko w niewielkim stopniu przypominają „prawdziwe” osy

    Większość gatunków tych os roślin jest koloru czarnego, choć zdarzają się również te z żółtymi znaczeniami. Typowe jest pełne wdzięku i wydłużone ciało. Ich brzuch ma kształt cylindryczny. Mają od 4 do 18 milimetrów długości i ruchomą głowę, wyraźnie oddzieloną od ciała. W Niemczech opisano 19 gatunków, z których jeden wyginął, a inny prawdopodobnie zniknął.

    rodzaj gatunek pochodzący z Niemiec siedlisko
    Caenocephus 1 nieznany, znaleziony tylko raz w Brandenburgii
    calameuta 2 (kolejny wymarły) Łąki z pustymi trawami
    Cefeusz 7 Łąki z pustymi trawami
    Hartigia 3 różowate drzewiaste i zielne
    Janus 3 drzewa liściaste
    tchawica 2 Łąki z pustymi trawami

    Wielka czarna osa?

    Podobno duża czarna osa w Niemczech wywołuje u niektórych obserwatorów niepokój.Duża pszczoła stolarska (Xylocopa violacea) osiąga rozmiar od 20 do 28 milimetrów i jest jedną z największych pszczół w Europie Środkowej. Czasami kruczoczarny gatunek o wyglądzie przypominającym trzmiela jest mylony z czarnym szerszeniem. Uderzają ciemne skrzydła, które mają niebieski połysk. Częściej występuje w cieplejszych siedliskach.

    dygresja

    Megalara garuda - osa azjatycka olbrzymia

    Samce tego wciąż w dużej mierze nieznanego gatunku mogą dorastać do sześciu centymetrów, podczas gdy samice pozostają nieco mniejsze. Należą do os kopaczy i są koloru czarnego jak smoła. Narządy gębowe są dłuższe niż przednie nogi i są przerażające. Ich kształt jest podobny do sierpa. Samice mają żądło, którego mogą użyć do sparaliżowania ofiary. Kalifornijski naukowiec Lynn Kimsey odkrył żywe okazy tego gatunku na indonezyjskiej wyspie Sulawesi. Do tej pory nie zaobserwowano go na wolności.

    Stalowoniebieski łowca krykieta

    Ta osa koparka, naukowo nazwana Isodontia mexicana, może osiągnąć rozmiar do dwóch centymetrów, przy czym samce są nieco mniejsze niż samice. Wyglądają na jednolitą czerń i mają czarniawe skrzydła, które mienią się niebieskawo w słońcu. Dorosłe owady odwiedzają kwiaty i często można je zobaczyć na nawłoci lub ściółce dla ludzi.

    youtube

    Gatunki niebezpieczne, nieszkodliwe i pożyteczne

    Ponieważ spektrum gatunków czarnych os jest tak szerokie, ich zachowanie również różni się między gatunkami. Dlatego istnieją zarówno przydatne, jak i szkodliwe typy. Osy czarne zwykle nie stanowią zagrożenia dla ludzi.

    porady

    Osy roślinne są nieszkodliwe. Jednak wiele rodzajów może uszkodzić twoje rośliny. Szkodniki czarnej osy na zbożu należą do os łodygowych. Ale są też szkodniki rzucające się w oczy, takie jak rzepa.

    zachowanie obronne

    To, czy czarna osa może spowodować użądlenie, zależy od gatunku. Zasadniczo kłujące kominy, w tym osy pająki i osy koparki, mogą być niebezpieczne dla ludzi. Gatunki te posiadają szpic obronny, którym chronią się przed potencjalnymi drapieżnikami. Jeśli czują się zagrożone przez ludzi, mogą zostać użądleni. Jest to mniej lub bardziej bolesne i u większości osób zagoi się samoistnie. Osoby wrażliwe i alergicy mogą odczuwać objawy podobne do użądlenia osy lub pszczoły.

    Czy czarna osa jest trująca?

    W królestwie owadów gatunki zwracają uwagę na swoją toksyczność, tworząc kolory ostrzegawcze. Typowym przykładem tego tak zwanego aposematyzmu jest osa niemiecka z charakterystycznymi czarno-żółtymi oznaczeniami sygnałowymi. Zwraca uwagę potencjalnych drapieżników na swoją obronność.

    Naukowcy z Granady odkryli, że ilość trucizny jest powiązana z jasnością kolorów ostrzegawczych. Im intensywniej świeciło żółto-czarne zabarwienie zebranych os, tym więcej trucizny miały te owady w użądleniach. Z drugiej strony czarne osy w Niemczech są nietoksyczne.

    Nieszkodliwe gatunki

    Osy Ichneumon mają żądło, ale nie żądlą nim ludzi

    Legimmeni, do których należą pasożytnicze osy, mają pokładełko. Samice używają go do zaszczepiania jaj w odpowiednim podłożu. Podobnie jak osy roślinne, nie mogą użądlić tym żądłem. Wśród tych błonkoskrzydłych są również gatunki z pokładełkiem. Samice osy czarnoostrzowej mogą wyglądać przerażająco ze swoim pokładełkiem, ponieważ wyraźnie wystaje on z czubka odwłoka.

    Użyteczne

    Liczne czarne osy okazują się pożytecznymi stworzeniami w przyrodzie. Osy koparki żywią się nektarem kwiatowym i pyłkiem. Ich potomstwo karmione jest pająkami i innymi owadami. Niektóre gatunki składają jaja w galasach roślin powodowanych przez muchy łodygowe. Pająki polują na pająki, które prowadzą podobny tryb życia. W ich menu znajdują się pająki z lejka i koła. Nie zatrzymują się na krabach ani pająkach workowych i mogą zabić szeroko rozpowszechnionego pająka domowego.

    • Larwy Crossocerus jedzą małe muchy, książeczki lub pchły liściaste
    • Pisklęta polują na osy roślinne, szkodliwe chrząszcze lub ćmy
    • Duże pszczoły stolarskie zapylają lamiaceae, ogórecznik, stokrotki i motyle

    porady

    Aby zachęcić pożyteczne gatunki do swojego ogrodu, powinieneś go urozmaicić. Osy pojawiają się automatycznie, gdy znajdą odpowiedni pokarm.

    Często Zadawane Pytania

    Czy są osy, które mają niebieskie skrzydła?

    Jeden gatunek często mylony jest z osami, szerszeniami lub trzmielami. Pszczoła ciesielska należy do prawdziwej rodziny pszczół, która wraz z licznymi czarnymi osami tworzy podrząd os ciesielskich. Nazywana jest również niebiesko-czarną lub fioletowo-skrzydlatą pszczołą stolarką ze względu na uderzające ubarwienie skrzydeł. Pszczoły stolarskie potrzebują zgniłego drewna do gniazdowania i mają wysokie zapotrzebowanie na ciepło. Ponieważ odpowiednie siedliska zanikają, gatunek znajduje się na liście wczesnego ostrzegania gatunków zagrożonych w Niemczech.

    Która czarna osa buduje wiszące gniazda w kształcie torebki?

    Gatunki Sceliphron pochodzą głównie z tropikalnej Afryki i są znane ze swoich niezwykłych gniazd. Samice zbierają wilgotną ziemię i glinę do budowy gniazd. Używają materiału do stworzenia gniazda wielkości pięści składającego się z kilku komórek. Wiszą na roślinach, skałach lub ścianach i przypominają torby z brązowego papieru. Nierzadko zdarza się, że ludzie przenoszą gniazda do innych części świata, jeśli są na towarach. Pozwoliło to niektórym gatunkom rozprzestrzenić się na obszar Morza Śródziemnego.

    Czy czarne osy tworzą kolonie?

    Owady tworzące kolonie są wysoko rozwinięte. Wśród os jest kilka rodzin prowadzących taki tryb życia. Należą do nich mrówki, osy i pszczoły. Osy tworzące stany są rozpoznawalne dzięki ich uderzającemu ubarwieniu. Wszystkie czarne osy żyją samotnie jako samotni wojownicy. Prowadzą drapieżny lub pasożytniczy tryb życia i żywią się komarami, mszycami, pająkami i muchami. Inne gatunki specjalizują się w diecie roślinnej.

    Czy istnieją małe czarne osy, które wyglądają jak muchy?

    Osy galasowe mają zwykle od jednego do trzech milimetrów i rzadko osiem milimetrów. Przy tym rozmiarze ciała osy z przewagą czarnych pasków można łatwo pomylić z małymi muchami. Te Legimmen składają jaja w tkance roślinnej. Larwy wywołują typowe wzrosty w tkance liścia, które stają się widoczne jako galasy roślin. Przy takim sposobie życia owady stanowią wyjątek w Legimmen.Osy galasowe często żyją na dębach, klonach lub roślinach róż.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie