Odnalezienie larw chrząszcza dywanowego nie musi świadczyć o złej higienie. Znajdują podstawowe pożywienie w postaci nagromadzonego łupieżu i włosów w niedostępnych szczelinach. Chrząszcze zwykle przelatują przez otwarte drzwi i okna. W przypadku odkrycia śladów należy podjąć środki zaradcze.

Plagę chrząszczy dywanowych należy zwalczać jak najszybciej

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. Wykryj larwy chrząszcza dywanowego
  3. Walka larw chrząszcza dywanowego
  4. Prawidłowa obsługa
  5. Często Zadawane Pytania
  6. podstawowe informacje w skrócie

    • Larwy można łatwo rozpoznać po długim włosiu. Australijski chrząszcz dywanowy ma długi, szczeciniasty ogon, podczas gdy chrząszcz figowiec ma dwa włochate ogony. Dorosłe chrząszcze są łatwiejsze do zauważenia.
    • Ogolone tekstylia i dywany oraz pozostałości skóry wskazują na plagę. Stopień rozprzestrzenienia się szkodnika można oszacować na podstawie liczby i stanu chrząszczy i larw.
    • Aby pozbyć się larw w łóżku i szafie, konieczne są działania porządkowe. Oprócz zabiegów termicznych pomagają naturalne produkty.
    • Nawet jeśli larwy stanowią zagrożenie dla zdrowia, pozytywny wynik oceny porażenia nie powinien przerodzić się w panikę.

    Jak rozpoznać larwę chrząszcza dywanowego?

    Larwy chrząszcza kłosowego mają kępki włosia

    Istnieją dwa gatunki zwane chrząszczami dywanowymi. Chrząszcz figowiec leci w Europie od maja do lipca. Jako szkodnik i następca kulturowy można go zaobserwować w mieszkaniach i domach przez cały rok, podobnie jak australijskiego chrząszcza dywanowego. Larwy chrząszcza dywanowego mają wydłużony korpus pokryty kępkami szczeciniastych włosków. Niewprawne oko nie może wykorzystać larw do identyfikacji gatunku. Do rozpoznawania form anten specyficznych dla gatunku niezbędny jest mikroskop.

    Tak wyglądają larwy chrząszcza dywanowego:

    • mają długość do sześciu milimetrów
    • nosić gęste włoski i dodatkowe jazy
    • brązowawy z obrączkowanymi segmentami ciała
    • Włosy strzały na końcu brzucha

    tło

    Włosy strzałek do identyfikacji gatunku

    Te specjalne włosy służą do odstraszania wrogów. W przypadku chrząszcza kwiatusznika leżą w dwóch skupiskach na brzuchu. Jeśli larwa jest w niebezpieczeństwie, rozpościera kępki włosów, a włosy jazu mogą się łatwo odrywać. Po bliższym przyjrzeniu się, larwa chrząszcza kąkolowego różni się od larwy chrząszcza dywanowego. Jego larwa ma długie włosie strzał, które wystają poza koniec brzucha i tworzą ogon. Obrazy powinny być wykorzystywane do lepszej identyfikacji larw chrząszcza dywanowego.

    rozróżnienie gatunków

    Oba gatunki, należące do różnych rodzajów, żywią się substancjami zawierającymi keratynę i chitynę. Czułki przypominające maczugę są typowe dla dorosłych chrząszczy. W przeciwieństwie do larw są łatwe do zidentyfikowania. Podczas gdy australijski chrząszcz dywanowy ma owalny kształt ciała, chrząszcz trąbiący ma kształt kulisty. Jego łuski zużywają się z upływem czasu, więc ubarwienie może być zmienne.

    Chrząszcz Figwort Australijski chrząszcz dywanowy
    rodzaj anthrenus anthrenocerus
    rozmiar do 4,5 milimetra do 3,5 milimetrów
    malowania ciała czarny czerwonawo brązowy do czarnego
    elytra kolorowe łuski wąskie jasne paski zygzakowate

    Co pomaga w inwazji larw chrząszcza dywanowego?

    Chrząszcze dywanowe są trudne do zwalczenia, ponieważ ich larwy boją się światła i żyją w ukryciu. Aby opanować inwazję szkodników, ważne są odpowiednie środki, dokładna higiena i cierpliwość. Pułapka nie wystarczy do walki. Przyciągają tylko samce chrząszczy, które mogły się już rozmnażać.

    youtube

    Rozpoznaj plagę

    Chrząszcze dywanowe to szkodniki magazynowe, higieniczne i tekstylne. Gdy larwy rozprzestrzenią się w szafie, pozostawiają na ubraniach nieregularne ślady żerowania. Przypominają one ślady pokarmowe moli odzieżowych, ale można je przypisać zanieczyszczającemu z powodu braku sieci.

    • Futra i skóry wyglądają jak zgolone
    • Włosy są zjadane u nasady skóry i wypadają w kępy
    • podobne uszkodzenia do dywanów krótkowłosych i długowłosych
    • odchody i pozostałości wylinki

    ocena porażenia

    Możesz użyć poniższej tabeli, aby oszacować stopień porażenia. Należy pamiętać, że informacje mają na celu zapewnienie wstępnej orientacji i nie zapewniają wiarygodnych wyników dotyczących zakresu porażenia. Inną możliwość oceny dają pułapki feromonowe wyposażone w paski samoprzylepne i atraktanty.

    możliwa lokalizacja możliwa plaga Możliwa przyczyna pierwsze środki
    martwy chrząszcz kuchnia mała kwota bezpański owad, który nie znalazł optymalnych warunków życia Wyczyść szafę i dokładnie odkurz pęknięcia
    wiele martwych błędów dobrze zamknięte szafki średni Larwy pomyślnie się rozwinęły, ale chrząszcze nie mogły znaleźć wyjścia Dokładnie wyczyść, wyszukaj możliwe kryjówki i obserwuj porażenie
    liczne żywe chrząszcze parapet wysoki pomyślny rozwój larw ze zwiększonym ryzykiem ponownego rozmnażania Przeszukaj spiżarnie i szafy, aby znaleźć dalsze wskazówki
    kilka brązowych, nieruchomych larw szafa lub spiżarnia niski do średniego nieoptymalne warunki życia, aby larwy nie mogły się przepoczwarzać Wyczyść szafę i dokładnie odkurz pęknięcia
    biała muszla między tekstyliami a włóknami dywanu średni do wysokiego optymalne warunki żywieniowe i temperaturowe Sprawdź jedzenie i odzież pod kątem oznak jedzenia

    Pozbywanie się larw w szafie

    Drewno cedrowe zapobiega składaniu jaj przez chrząszcze dywanowe

    Wytrząśnij tekstylia i wypierz ubrania w temperaturze co najmniej 60 stopni. Alternatywnie możesz zawinąć kawałki w plastikową torbę i włożyć je do zamrażarki na co najmniej dwa tygodnie. W skrajnie wysokich lub niskich temperaturach larwy i jaja giną, a obróbka cieplna daje wyniki w ciągu kilku godzin. Aby chrząszcze nie znosiły ponownie jaj w szafie, należy rozłożyć kawałek drewna cedrowego.

    porady

    Zszorstkować powierzchnię kawałka drewna cedrowego papierem ściernym, aby uwolnić olejki eteryczne. Możesz to regularnie powtarzać.

    Wyeliminuj larwy w łóżku

    Jeśli to możliwe, umieść materac na zewnątrz, aby mógł się dobrze przewietrzyć i dobrze wysuszyć. Pogarsza to warunki życia larw chrząszczy dywanowych i można dokładnie stukać powierzchnię. Jeśli pokrowiec jest zdejmowany, należy go prać w co najmniej 60 stopniach. W przeciwnym razie materiał należy dokładnie odkurzyć dyszą do tapicerki.

    Odnalezienie larw chrząszcza dywanowego nie powinno wywoływać paniki. Dobrze przemyślane podejście do walki z tym jest lepsze.

    Wyczyść również pojemnik na łóżko letnią wodą i kilkoma kroplami olejku z drzewa herbacianego. Odkurz wszystkie nisze i szczeliny w okolicy. Lawendowe worki działają odstraszająco i chronią przed ponownym rozprzestrzenianiem się robactwa w sypialni.

    Złap ukrywające się larwy

    Odkurz szczeliny wąską dyszą do tapicerki. Jeśli to możliwe, usuń listwy przypodłogowe i przesuń meble tapicerowane i szafki, aby złapać wszelkie jaja, larwy i resztki linienia. Ponieważ nieśmiałe larwy cofają się głęboko w szczeliny lub miękkie drewno, aby się tam przepoczwarzać, należy zastosować inne środki:

    • proszek mineralny: nałożyć ziemię okrzemkową, proszek krzemianowy, ziemię okrzemkową
    • Olejki eteryczne: spryskaj wodny roztwór oleju neem
    • insektycydy: Spryskaj pęknięcia produktami niezawierającymi PBO ze złocieniem

    Jak poradzić sobie z inwazją chrząszczy dywanowych?

    Znalezienie larw pod łóżkiem, w szafie lub na półkach szafy nie jest przyjemnym doświadczeniem. Wiele osób łatwo doświadcza uczucia obrzydzenia i paniki. Zachowaj spokój, gdy dokonasz takiego odkrycia. Ważne jest, aby zidentyfikować możliwą infestację i, jeśli znajdziesz pozytywny wynik, postępuj cierpliwie.

    Metoda:

    1. Określ centrum, przeszukując pobliskie wnęki
    2. Sprawdź przechowywaną odzież, szafy magazynowe i meble tapicerowane
    3. Natychmiast wyrzuć skażoną żywność
    4. Wytrząśnij uszkodzone tekstylia w powietrzu i traktuj je termicznie
    5. Wyczyść szafki i dokładnie odkurz

    Niebezpieczeństwo larw chrząszcza dywanowego

    Drobne włosy larw chrząszcza dywanowego mogą wywoływać alergie u ludzi

    Larwy mają włosie strzał, które są używane do odstraszania drapieżników. Są również niebezpieczne dla ludzi, ponieważ powodują reakcje alergiczne w drogach oddechowych przy wdychaniu lub w kontakcie ze skórą, bąble i zaczerwienienia. Takie objawy przypominają ukąszenia, ale narządy gębowe larw są zbyt słabe, aby uszkodzić ludzką skórę.

    porady

    Jeśli zauważysz larwę, powinieneś ją od razu wyssać. Podobno martwe okazy często udają martwe po dotknięciu.

    Często Zadawane Pytania

    Jak mogę uchronić się przed inwazją chrząszczy dywanowych?

    Chrząszcze często dostają się do mieszkania z zewnątrz. Aby temu zapobiec, należy wyposażyć okna i drzwi w moskitiery. Przed dłuższym przechowywaniem odzieży zimowej zalecamy wyczyszczenie tekstyliów. Larwy są magicznie przyciągane do potu i łupieżu. Jeśli jesteś jednym z właścicieli zwierząt domowych, regularnie sprzątaj miejsca do spania i karmienia, aby nie pozostały resztki jedzenia, sierści i piór.

    Czy larwy rozprzestrzeniają się po całym domu?

    Zasadniczo zagnieżdżone chrząszcze dywanowe mogą rozprzestrzeniać się w różnych pomieszczeniach. Dzieje się tak jednak tylko wtedy, gdy nie robisz nic, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodnika. Larwy często można znaleźć w szufladach łóżka, szafach lub w spiżarni. Uszkodzenia zwykle koncentrują się w jednym miejscu, jeśli warunki żywienia są tam optymalne.

    Jak rozmnażają się chrząszcze dywanowe?

    Chrząszcz trąbiący lata między majem a czerwcem w poszukiwaniu partnera. Po udanym kryciu samice szukają bezpiecznej kryjówki do złożenia jaj. Składają jaja na odpowiednim podłożu i często gubią się w mieszkaniach przez otwarte okna i drzwi. Tutaj systematycznie poszukuje się materiałów pochodzenia zwierzęcego, takich jak tkaniny wełniane, futra czy dywany z włókien naturalnych. Pierwsze larwy wylęgają się po 15 dniach i linieją do 12 razy przed przepoczwarczeniem. Chrząszcze wylęgają się następnej wiosny i ponownie wylatują.

    Czy są podobne typy?

    Chrząszcz dywanowy (Anthrenus scrophulariae) należy do rodziny chrząszczy słoniowatych, która w Europie liczy 144 gatunki. Wielu krewnych to szkodniki materialne i higieniczne. Z tego samego rodzaju chrząszcze szafkowe i ryjkowce wełniane powodują problemy. Oba są również znane jako chrząszcze muzealne, ponieważ niszczą zbiory zoologiczne. Podobny tryb życia prowadzi australijski chrząszcz dywanowy, który należy do rodzaju Anthrenocerus. Chrząszcze futerkowe pochodzą z rodzaju Attagenus, a chrząszcz berliński należy do gatunku Trogoderma.