Chrząszcze dywanowe są jednymi z przerażających szkodników, ponieważ nie tylko wywołują uczucie wstrętu. Odzież jest niszczona przez ich aktywność żywieniową, a larwy mogą być szkodliwe dla zdrowia. Przed podjęciem jakichkolwiek działań kontrolnych należy dokładnie zidentyfikować gatunek. W ten sposób sukces staje się prawdopodobny.

Dorosłe chrząszcze dywanowe nie wyrządzają szkody, ale larwy tak

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. larwy chrząszcza dywanowego
  3. Skąd pochodzą chrząszcze dywanowe?
  4. Szkodliwe czy nieszkodliwe?
  5. Zwalczanie chrząszczy dywanowych
  6. gatunek i krewni
  7. Co warto wiedzieć o chrząszczach dywanowych
  8. Często Zadawane Pytania

    9. podstawowe informacje w skrócie

    • Larwy chrząszcza dywanowego dobrze czują się w ciemnych niszach i żywią się włosami, łupieżem lub piórami. W grządce mogą pojawić się szkodniki materialne. Dorosłe chrząszcze żywią się pyłkiem i nektarem.
    • W poszukiwaniu odpowiednich miejsc do składania jaj samice wchodzą do mieszkań. Gdy larwy wylęgają się niezauważone, pozostawiają ślady jedzenia na tekstyliach. Twoje włosy mogą wywoływać reakcje alergiczne na skórze lub w drogach oddechowych.
    • Należy ustawić pułapki w celu wykrycia inwazji. Jako pierwszy krok zaleca się dokładne czyszczenie. Chrząszcze dywanowe można zwalczać ziemią okrzemkową lub olejem neem i odstraszać olejkami eterycznymi.
    • Istnieją cztery pospolite gatunki, które charakteryzują się zmiennym ubarwieniem. Chrząszcze dywanowe należą do innego rodzaju niż chrząszcze futerkowe. Chrząszcze łączą się w pary na wiosnę, natomiast rozwój larw może zakończyć się w różnym czasie.

    Larwa chrząszcza dywanowego pod lupą

    Chrząszcze dywanowe lub figowce chrząszcze chowają się tam, gdzie odkurzacz nie może dotrzeć. Wolą chować się w szafach lub gniazdować w koszach na bieliznę, pod łóżkami lub między poduszkami sof. Larwy znajdują optymalne schronienie we włóknach dywanów lub odzieży, takiej jak futra i skóry. Mogą pojawić się w butach z wyściółką lub sprawić nieprzyjemne niespodzianki, gdy torebka, która od dłuższego czasu nie była używana, zostanie wyjęta z szafy. Łóżka dla zwierząt i klatki dla ptaków są również popularnymi kryjówkami.

    Czy larwy chrząszcza dywanowego są przydatne?

    Larwy chrząszcza dywanowego zjadają resztki pokarmu zwierzęcego

    Larwy wykonują ważne zadania w przyrodzie, ponieważ mogą trawić keratynę, a tym samym rozkładać szczątki zwierzęce. Ich dieta obejmuje skórę, sierść, pióra i róg. Jeśli pod łóżkiem lub w meblach tapicerowanych znajdziesz resztki linienia, larwy lub gniazdo jaj, warto się im bliżej przyjrzeć. Takie kryjówki to idealne miejsca do składania jaj, których wygląd ma niewiele charakterystycznych cech.

    Gdzie larwy czują się komfortowo

    Samica składa jaja tylko raz w roku. Szuka odpowiednich miejsc, które zapewniają pożywienie dla larw do składania jaj. Pod materacem zbiera się kurz, włosy i sierść. Światło rzadko wpada do tych ciemnych nisz, dlatego larwy chrząszcza dywanowego czują się tutaj szczególnie dobrze.

    W tych optymalnych warunkach rozwojowych mogą bez przeszkód żerować, linieć i przepoczwarzać. Podczas rozwoju larw linienie występują kilkakrotnie, dlatego w przypadku inwazji w typowych kryjówkach można znaleźć wiele pozostałości po linieniu. Inwazję zwykle zauważa się późno.

    Czy w łóżku mam larwy chrząszcza dywanowego?

    Chrząszcz dywanowy składa białawe jaja, które osiągają wielkość 0,7 x 0,3 mm. Ich kształt jest zmienny. Typowe są procesy przypominające płatki, które znajdują się na końcu jaj. Dorosłe chrząszcze dywanowe są łatwe do zauważenia, a larwy importowanego australijskiego chrząszcza dywanowego różnią się rozmiarem ciała i kolorem od chrząszczy widłokowatych.

    Typowy wygląd larwy chrząszcza dywanowego:

    • Korpus zwęża się pod koniec
    • Body obszyte kępkami dłuższych włosków ze strzały
    • Kwiatowiec chrząszcz o długości od 12 do 15 milimetrów, w kolorze złocistożółtym
    • Australijski chrząszcz dywanowy o długości do sześciu milimetrów, brązowo-żółtawo-biały od spodu
    youtube

    Larwy, ale bez chrząszczy?

    Kiedy larwy przepoczwarzają się, zależy od temperatury i zaopatrzenia w pokarm. Mogą przejść w stadium poczwarki już po sześciu miesiącach lub dopiero po trzech latach. Gdy tylko wykluwają się chrząszcze, roją się i szukają drogi do natury. Z powodu tego zmiennego rozwoju częściej można znaleźć wiele larw, ale żadnych chrząszczy.

    Różne jedzenie

    Dorosłe chrząszcze dywanowe żywią się pyłkiem i nektarem. Specjalizują się w roślinach kwitnących na biało i dlatego są preferowane na głogu, jarzębinie lub baldaszkach. Owady zwykle nie znajdują odpowiedniego pożywienia w mieszkaniach, dzięki czemu nowo wyklute chrząszcze szybko wychodzą w przyrodę w poszukiwaniu pożywienia. Larwy natomiast można znaleźć wszędzie tam, gdzie występuje pokarm bogaty w keratynę i chitynę. W przeciwieństwie do wielu szkodników materialnych, chrząszcze dywanowe nie pozostawiają odchodów, które ujawniają ich aktywność.

    Pokarm dla larw w mieszkaniach:

    • suszone owady
    • łupież i włosy
    • ptasie pióra lub puch
    • tekstylia i wełna
    • suszone części roślin
    • karma dla zwierząt

    Skąd pochodzą chrząszcze dywanowe?

    Owady występują w środowiskach bogatych w zioła i krzewy, które zapewniają obfite pożywienie. Często można je znaleźć w gołębnikach lub w ptasich gniazdach, ponieważ larwy mają tu duże szanse na przeżycie. Chrząszcze dywanowe są potomkami kultur i żyją głównie w środowisku człowieka.

    mieszkanie siedliskowe

    Dorosłe chrząszcze są przyciągane przez światło i wieczorem wchodzą do domu przez otwarte okna i drzwi. Gdy chcą wyjść z domu w ciągu dnia, przyciąga ich światło dzienne i gromadzą się na szybach okiennych. Ich larwy unikają światła i chowają do ciemnych kryjówek, takich jak pęknięcia w deskach podłogowych między wykładzinami podłogowymi.

    wykryć uszkodzenia

    Wełna, skóry, dywany lub skóry mogą zostać uszkodzone przez czynności żerowania chrząszcza dywanowego. Larwy można znaleźć na każdym ubraniu, które zostało świeżo wyprane lub zabrudzone resztkami jedzenia i potem. Zainfekowane tekstylia wykazują specyficzne oznaki uszkodzenia, które można pomylić z aktywnością moli odzieżowych lub chrząszczy futerkowych.

    Otwory obu szkodników są nieregularne. W przeciwieństwie do chrząszczy dywanowych, mole odzieżowe pozostawiają po sobie typowe pajęczyny. W porównaniu z chrząszczem futerkowym, którego larwy żywią się korzeniami włosia tekstyliów futerkowych, larwy chrząszcza kłosistego manipulują głównie końcówkami włosów.

    Czy chrząszcze dywanowe są niebezpieczne?

    Wiele osób zgłasza liczne użądlenia, które przypisują chrząszczom dywanowym. W rzeczywistości owady są szkodliwe dla zdrowia. Dorosłe chrząszcze i ich larwy należy rozpatrywać oddzielnie, ponieważ nie każdy etap rozwoju jest niebezpieczny dla zdrowia.

    Czy chrząszcze dywanowe mogą powodować ukąszenia?

    Dorosłe chrząszcze dywanowe są wyłącznie roślinożercami

    Dorosłe chrząszcze dywanowe żywią się wyłącznie nektarem i pyłkiem, dlatego są klasyfikowane jako nieszkodliwe dla człowieka. Larwy chrząszcza dywanowego mogą gryźć karton lub papier. Nie są jednak w stanie uszkadzać ludzkiej skóry aparatami gębowymi. Nie powodują ugryzień ani nie są odpowiedzialne za typowe użądlenia.

    Larwy mogą być szkodliwe dla ludzi

    Wysypka jest często mylona z użądleniem lub ugryzieniem. Zaczerwienienia i bąble są wynikiem alergii wywołanej długimi włosami larw. Wysypki skórne przypominające rany po ugryzieniu są spowodowane bezpośrednim kontaktem, na przykład podczas zakładania wełnianego swetra, w którym zagnieździły się larwy. Białka znajdujące się we włosach i kale larw mogą również wywoływać reakcje alergiczne podczas wdychania.

    Jak mogę walczyć z chrząszczami dywanowymi?

    Jeśli wyraźnie zidentyfikowałeś szkodniki, możesz rozpocząć działania kontrolne. Podczas gdy larwy i jaja powinny być w centrum uwagi chrząszcza kwiatusznika, wszystkie stadia rozwojowe australijskiego chrząszcza dywanowego muszą zostać wyeliminowane. Gatunek ten żyje wyłącznie w budynkach i, w przeciwieństwie do swoich krewnych, produkuje kilka pokoleń w ciągu jednego roku.

    Co zrobić z chrząszczami dywanowymi?

    • Znajdź „gniazdo” i wyeliminuj nagromadzenie larw
    • Usuń pozostałości skóry i kurz
    • Dokładnie wyczyść i pozwól niszom wyschnąć
    • Prać odpowiednie tekstylia w 60 stopniach lub piec w piekarniku
    • zamrozić wszystko inne na co najmniej dwa dni
    • Wyczyść dywany i tapicerkę za pomocą strumienia pary

    W większości przypadków przypadkowo natrafisz na szczątki linienia lub żywe larwy, więc nie wszystkie kryjówki można znaleźć. Dokładność jest zatem najwyższym priorytetem podczas walki. Powinieneś podjąć kilka kroków, aby całkowicie wyeliminować robaki, larwy i jaja.

    Walka z chrząszczem dywanowym: Pułapka jako pierwszy środek

    Jeśli chcesz pozbyć się chrząszczy dywanowych, powinieneś najpierw określić stopień porażenia. Do tego nadaje się pułapka, która przyciąga dorosłe chrząszcze. Owady przyklejają się do klejonej powierzchni i giną, zarówno w przypadku pułapek klejowych, jak i feromonowych. Pułapki feromonowe są specyficzne dla gatunku i przyciągają tylko samce chrząszczy. Pułapki lepowe bez atraktantów płciowych przyciągają zarówno samice, jak i samce chrząszczy dywanowych.

    pułapka feromonowa lepkie pułapki
    umieszczenie na parapecie w pobliżu miejsc porażenia
    kontrola Jeśli to konieczne Codzienny
    Używać do eliminacji dorosłych chrząszczy wykryć infestację
    Składniki seks wabiący Smaki i klej
    korzyść nie przyciągaj innych owadów tańsza opcja

    Dzięki złapanym osobnikom możesz oszacować, ile larw może się rozwinąć. Samica chrząszcza kwiatostanu znosi do 20 jaj. U australijskiego chrząszcza dywanowego liczba jaj i tempo reprodukcji zmieniają się wraz z temperaturą.

    Usuń za pomocą odkurzacza

    Regularne odkurzanie zapobiega infestacji i usuwa wszelkie larwy i ich pokarm

    Odkurzanie wszystkich nisz jest pierwszym sposobem na usunięcie jaj i larw oraz pozostałości po ich pierzeniu. Dokładność jest niezwykle ważna, ponieważ larwy chrząszcza mogą znajdować się w różnych miejscach w domu. Wycofują się w ramy obrazów lub mieszkają między niedostępnymi półkami. Do odkurzania takich pęknięć należy używać jak najcieńszej dyszy do tapicerki. Następnie wyrzuć worek odkurzacza do kosza na śmieci, aby larwy nie wpełzły z powrotem do mieszkania.

    Wyeliminuj larwy w łóżku

    Zdejmij łóżko i umyj narzuty. Wyjmij materac z łóżka i umieść go na balkonie lub patio, aby go przewietrzyć. Bijąc, usuwasz z larw ważne źródła pożywienia, takie jak włosy i łupież. Materac dobrze wysycha na słońcu, pogarszając warunki życia larw chrząszczy.

    Unikaj używania trucizny w sypialni. Zamiast tego umieść saszetki z lawendą lub polana cedrowe w podstawie łóżka, ponieważ zapach odstraszy szkodliwe owady, takie jak chrząszcz dywanowy.

    Każdy, kto znajdzie larwy w grządce, powinien dokładnie zidentyfikować gatunek. W przeciwnym razie większość prób zwalczenia go kończy się fiaskiem.

    proszek krzemianowy lub mąka okrzemkowa

    Niektóre organizmy rozwijają szkielety o kamienistej strukturze. Ziemia okrzemkowa, która działa jak proszek krzemianowy, jest zrobiona ze skorupek kopalnych okrzemek lub okrzemek. Plankton kopalny jest skutecznym środkiem zabijania chrząszczy dywanowych i ich larw. Rozsyp go we wszystkich zakamarkach, aby organizmy były bezpośrednio zapylane. Krystaliczna struktura cząsteczek niszczy ochronną warstwę wosku i wchłania płyn, dzięki czemu stworzenia po krótkim czasie wysychają. Ziemia okrzemkowa jest nieszkodliwa dla ludzi.

    Czy soda oczyszczona pomaga zwalczać chrząszcze dywanowe?

    Środek spulchniający jest jednym z popularnych środków, które w naturalny sposób niszczą szkodniki. W rzeczywistości proszek ma śmiertelne działanie. Jednak larwy i chrząszcze należy mocno odkurzyć sodą oczyszczoną. Drobne cząsteczki przede wszystkim blokują otwory oddechowe owadów, przez co powoli się duszą. Jeśli chrząszcze nie wejdą w kontakt z agentem, nie będzie efektu.

    dygresja

    Tak oddychają robaki

    Muszle owadów są podziurawione licznymi malutkimi otworami, które zapewniają dopływ tlenu. Gaz przepływa przez otwory do sieci rurek zwanych tchawicami. Wgłębienia te są od wewnątrz wyłożone cienką warstwą chityny i stabilizowane pierścieniowymi zgrubieniami. Z jednej strony ruchy ciała zapewniają oddychanie, ale różne stężenia gazów również wpływają na wymianę. W ten sposób stęchłe powietrze jest wydychane, a świeży tlen dociera do narządów.

    Posmaruj olejkami eterycznymi

    Aromaty różnych roślin działają jak tzw. repelenty. Odstraszają wiele szkodników materialnych, takich jak chrząszcze dywanowe.Takie naturalne zapachy są nieszkodliwe dla większości ludzi, ale mogą mieć niepokojący wpływ na samopoczucie osób wrażliwych. Sprawdź wcześniej, które aromaty są dla Ciebie przyjemne. Ponieważ olejki eteryczne są lotne i szybko tracą swoje działanie, należy je regularnie wymieniać, najpóźniej po trzech miesiącach.

    • lawenda: suszone kwiaty układać w torebkach lub stosować olejek lawendowy
    • drzewa iglaste: zszorstkować świeże drewno cedrowe papierem ściernym lub odparować kadzidełka o zapachu drewna cedrowego
    • drzewa liściaste: Skrop australijską herbatę lub olejek neem do małych miseczek
    • paczula: Rozłóż liście, granulki lub olej

    olejek neem

    Olejek Neem to naturalny środek owadobójczy, który negatywnie wpływa na cykl życiowy owadów. Jeśli chrząszcze wejdą w kontakt z toksyną nerwową, przestają żerować. Cierpią na obniżoną żywotność i nie mogą się już rozmnażać.

    pyretrum

    Jeśli inwazja jest szczególnie silna, zwykle pomagają tylko środki owadobójcze. Pyrehtrum to naturalny składnik aktywny pozyskiwany z chryzantem. Pod wpływem światła substancja rozkłada się w krótkim czasie, dzięki czemu efekt zanika. Dlatego produkty do zwalczania szkodników zostały wzbogacone o wzmacniacz efektu chemicznego. Środki zawierające taki butanolan piperonylu (w skrócie PBO) nie są produktami naturalnymi i mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie.

    Wpływ na owady:

    • upośledzenie układu nerwowego
    • Zablokowanie kanałów sodowych w błonach nerwowych
    • Komórki nerwowe nie mogą ponownie odbudować swojego potencjału spoczynkowego

    porady

    Wiele dywanów wełnianych zostało poddanych działaniu pyretroidów, aby chronić je przed zjedzeniem przez mole i chrząszcze. Ta wstępna obróbka jest kryterium pieczęci wełny, którą przyznaje się dywanom.

    gatunek i krewni

    Chrząszcz muzealny wygląda dość podobnie do chrząszcza dywanowego

    Chrząszcze dywanowe i muzealne należą do rodzaju Anthenus. Mają kilka milimetrów długości i zaokrąglony kształt. Szkodniki materialne często przypominają biedronki. Ich czułki mają charakterystyczną cechę, dzięki której można wyraźnie zidentyfikować chrząszcze dywanowe. Kończą się małą maczugą, która u samców jest nieco grubsza niż u samic.

    naukowy potoczny Pojawić się
    Chrząszcz Figwort Anthrenus scrophulariae chrząszcz dywanowy w przyrodzie i w budynkach
    Australijski chrząszcz dywanowy Anthrenocerus australis chrząszcz dywanowy ograniczają się do życia w budynkach w Europie
    Chrząszcz włochaty Anthrenus verbasci żuk muzealny prawie wyłącznie w ludzkim otoczeniu
    chrząszcz szafkowy Muzeum Anthrenusa żuk muzealny często z chrząszczem dywanowym

    różnorodność kolorów

    Większość gatunków charakteryzuje się rzucającym się w oczy wzorem, który pojawia się na ciemnej elytrze. Są one pokryte brązowymi, czerwonymi, białymi lub szarymi łuskami, które z wiekiem ścierają się. U starszych chrząszczy zużycie postępuje tak bardzo, że ciało jest całkowicie czarne.

    Rysunki charakterystyczne:

    • Chrząszcz Figwort: prawie ciągłe czerwone pasy, trzy zaznaczone jasne pasma poprzeczne
    • Australijski chrząszcz dywanowy: białe plamki i jasne paski zygzakowate częściowo rozłożone na plamki
    • Chrząszcz włochaty: trzy lekkie faliste poprzeczne prążki, pomiędzy nimi brązowe łuski
    • chrząszcz szafkowy: czarne, białe i brązowo-żółte łuski w zmiennych znaczeniach

    Ryzyko pomyłki: futro chrząszcz

    Podobne szkody wyrządzają gatunki z pokrewnego rodzaju. Chrząszcze futerkowe należą również do chrząszczy bocznicy, które jako wyznawcy kultury wolą osiedlać się blisko ludzi. Cienkie owłosienie jest typowe dla tych gatunków, stąd insekty mają swoją niemiecką nazwę.

    W przeciwieństwie do chrząszczy dywanowych, chrząszcze futerkowe nie mają rzucających się w oczy łusek. Zarówno chrząszcz brunatny, jak i chrząszcz pospolity są ciemnego koloru, od brązowego do czarnego. To sprawia, że łatwo je pomylić z chrząszczami dywanowymi, które wydają się ciemne z powodu utraty kolorowych łusek.

    Co warto wiedzieć o chrząszczach dywanowych

    Wczesną wiosną chrząszcze dywanowe pojawiają się nagle znikąd. Wypełzają ze swoich zimowisk i roją się w poszukiwaniu pożywienia. Lecą w kierunku światła dziennego, aby znaleźć nektar i pyłek. Wiosną duże ilości chrząszczy dywanowych można zaobserwować na różnych roślinach, takich jak trybula, dzika marchew czy spirea.

    łączenie w pary

    Po wykluciu się chrząszczy idą w poszukiwaniu pożywienia. Wolą latać do białych kwiatów, gdzie jedzą w okresie dojrzałości. Pyłek i nektar są zużywane w dużych ilościach w celu wytworzenia energii. Samice i samce spotykają się przy kwiatach, dzięki czemu następuje krycie.

    składanie jaj

    Samice świadomie wybierają ciemniejsze miejsca do składania jaj i coraz częściej unikają światła. Wieczorem wchodzą do mieszkań przez otwarte okna i drzwi. Źródła światła przyciągają z zewnątrz dodatkowe chrząszcze dywanowe. Większość jaj składana jest między majem a czerwcem. Z reguły samica składa do 20 jaj bezpośrednio w podłożu lęgowym. Sprzęgło może również zawierać około 40 jaj. Oznacza to, że chrząszcze dywanowe są mniej wydajne niż inne gatunki.

    rozwój

    Stadium larwalne może trwać do czterech miesięcy

    W temperaturze pokojowej pierwsze larwy wylęgają się po około dwóch tygodniach. Larwa przechodzi przez pięć do sześciu stadiów rozwojowych przed przepoczwarczeniem. Im wyższe temperatury, tym szybciej dorosłe chrząszcze rozwijają się z jaj. W 27 stopniach Celsjusza całkowity rozwój trwa od trzech do czterech miesięcy. W przypadku niesprzyjających warunków cykl rozwojowy może wydłużyć się do kilku lat.

    • niektóre larwy rozwijają się w chrząszcze w tym samym roku
    • wiele chrząszczy zimuje w poczwarce i wykluwają się dopiero następnej wiosny
    • Larwy często zimują w nieogrzewanych pomieszczeniach

    porady

    Pozostałości wydalania można również przypisać do określonych gatunków lub rodzajów. Jeśli larwa pozostawia po sobie stożkowatą muszlę z kępkami włosów, jest to chrząszcz boczek.

    Często Zadawane Pytania

    Jak rozpoznać chrząszcze dywanowe?

    Wygląd wyobrażeń charakteryzuje owalny kształt ciała, co upodabnia je do biedronek. Wszystkie gatunki Anthrenus mają tę cechę. Chrząszcze dywanowe osiągają rozmiar od trzech do pięciu milimetrów.

    Podstawowym kolorem jest czarny, przy czym młode chrząszcze są całkowicie pokryte łuskami o innym kolorze. Zapewniają one prawie ciągły czerwony pasek wzdłuż szwu elytra. Typowe są trzy wskazane jasne poprzeczne pasma, które rozciągają się w poprzek elytry. Po bokach mogą znajdować się dodatkowe czerwonawe łuski. Wraz z wiekiem łuski ścierają się, powodując ciemnienie chrząszczy.

    Identyfikowanie pronotum funkcji:

    • bocznie jasnoczerwony i ciemny w środku
    • czerwona kolorystyka na szwie do elytra
    • oprócz tego czerwonego wariantu istnieją warianty żółte

    Dlaczego larwy chrząszcza dywanowego mogą trawić keratynę?

    Keratyna to białko, które tworzy włosy lub pióra. Jest nierozpuszczalny w wodzie i składa się z licznych mostków dwusiarczkowych, które tylko kilka gatunków może rozbić. Do specjalistów tych należą nie tylko larwy chrząszczy dywanowych, ale także mole odzieżowe. Larwy chrząszcza kwiatusznika mogą żywić się tylko piórami i włosami, ponieważ w ich przydatkach jelitowych żyją specjalne mikroorganizmy. Są one w stanie syntetyzować niezbędne substancje, a tym samym wspomagać trawienie keratyny.

    Jak szybko rozwijają się chrząszcze dywanowe?

    Od jaja do dorosłego chrząszcza może upłynąć różna ilość czasu. To, jak szybko larwy przechodzą przez poszczególne etapy rozwoju, zależy w dużej mierze od temperatury. Przechodzą przez kilka etapów, pomiędzy którymi linieją. Liczba stadiów larwalnych również waha się od sześciu do dwunastu. W normalnej temperaturze pokojowej cały rozwój trwa około 3,5 miesiąca. Jeśli warunki są niesprzyjające, może to potrwać do 24 miesięcy, a rzadko do trzech lat.

    Jak długo żyje chrząszcz dywanowy?

    Po wykluciu chrząszcz pozostaje w skórze starej larwy przez dwa do trzech miesięcy, jeśli warunki zewnętrzne są niesprzyjające. Dopiero na wiosnę uwalniają się i rzucają na światło dzienne w poszukiwaniu pożywienia. Takie chrząszcze dywanowe żyją kilka dni. Jeśli owady pozostaną w ostatniej skórze larw tylko przez trzy tygodnie, ich żywotność można wydłużyć do miesiąca. Zależy to również od dostaw żywności i dostępności wody, więc możliwe są niewielkie wahania.

    Dlaczego larwy chrząszcza dywanowego są przydatne?

    Rozkładają szczątki, których nie zjadają już inne żywe istoty. Larwy chrząszcza dywanowego mogą trawić suche szczątki martwych zwierząt, takie jak chrząstki, sierść, pióra czy pazury. Chrząszcze dywanowe wolą więc składać jaja w ptasich gniazdach z piórami lub martwymi pisklętami.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie