Rokitnik zwyczajny jest niezwykle niewymagający, tolerancyjny na lokalizację i łatwy w pielęgnacji - a jednak: rozpaczy już niejednego ogrodnika. Czemu? Ma to związek z jego korzeniami. Ale co może być złego w korzeniach?
Podstawowa struktura jego korzeni
Korzenie rokitnika potrzebują głębokiego podziemia. Powód: tworzą się głębokie korzenie główne, które zajmują dużo miejsca. Mogą penetrować na głębokość od 1,5 do 3 m. Z tego powodu mniej wskazane jest trzymanie rokitnika w doniczce.
Oprócz głębokich korzeni głównych istnieje wiele korzeni bocznych. Rozciągają się one blisko powierzchni i osiągają przeciętną długość 5 m. W idealnych warunkach glebowych mogą przybierać wymiar poziomy do 12 m.
Agresywne i ambitne korzenie
Wadą, która pochodzi z korzeni wielu ogrodników, jest ich chęć do rozprzestrzeniania się. Korzenie są ambitne i przenikają przez szczeliny, płyty chodnikowe, kostkę brukową i inne o dużym potencjale agresji w celu rozmnożenia rośliny przez rozłogi.
Są też korzyści
Ale korzenie rokitnika mają również pewne zalety. Obejmuje to na przykład życie w symbiozie z bakteriami brodawkowymi wiążącymi azot. Z tego powodu rokitnik może się rozwijać nawet w miejscach takich jak piaszczysta gleba o niezauważalnej zawartości składników odżywczych.
Kolejną korzyścią jest to, że odrosty korzeniowe rośliny sprawiają, że jest ona idealna do zakotwiczenia podłoży takich jak:
- skarpy i nasypy
- strefy nadbrzeżne
- wydmy
Co nie mniej ważne, korzenie są odporne na sól. Mają specjalne gruczoły, które pozwalają im przeciwstawiać się soli w ziemi. Oznacza to, że rokitnik może bez problemu rosnąć w rejonach przybrzeżnych oraz na drogach, które zimą są pokryte solą drogową.
porady i wskazówki
Jeśli chcesz posadzić rokitnik, powinieneś wcześniej dokładnie przemyśleć, dokąd się udać. Ponadto powinien - raz zasadzony - pozostać na miejscu, ponieważ jego liczne odrosty są trudne do usunięcia już po 2-3 latach.