Każde drzewo migdałowe oczaruje Cię wiosną cudownymi kwiatami. Jednak ogrodnicy-hobbyści powinni uważnie przyjrzeć się tej odmianie. Nie każdy jest wytrzymały.

Małe mimozy sprawiają, że jest duży?

Wielu wciąż wydaje się oczarowanych mitem drzewa migdałowego o południowym pochodzeniu. Właściwie jest tak, że migdałowce początkowo musiały trochę zmagać się w naszych regionach klimatycznych.

Z czasem jednak wykrystalizowały się niektóre niemal optymalne odmiany. Te nawet przetrwały srogą niemiecką zimę bez większego drgania. Znajdują się one głównie w naszych regionach winiarskich. Dominuje tam bardziej subtelny klimat. Ma to wspaniały wpływ na bujny wzrost słodkich migdałów.

Szczególnie odporne odmiany

  • Amanda: miękkie różowe kwiaty
  • Rosella: różowe kwiaty

Odmiany te są wynikiem doskonałej selekcji. Przetrwali nawet szczególnie surową zimę 1985/86. Amanda i Rosella nadal dobrze sobie radzą, zwłaszcza w chłodniejszych regionach Niemiec. Jeśli ogrodnik hobbysta zapewni idealną lokalizację, nic nie stoi na przeszkodzie, aby ten jadalny migdał wyrósł.

Odmiany odporne tylko od ekspertów

Ambitni ogrodnicy-hobbyści lubią to wypróbować. Uprawa własnego drzewa migdałowego zawsze motywuje do eksperymentowania. W pewnych warunkach, nawet w naszych szerokościach geograficznych, małe rośliny mogą wyrosnąć na większe drzewa.

Jednak pomimo całego wysiłku i pracy twoje własne pędy nigdy nie rozwiną się w wytrzymałe odmiany. Hobbystyczny ogrodnik może z łatwością zasiedlić je w donicach. Z łatwością zimują w oranżerii od późnej jesieni do wiosny. Ponieważ migdałowiec zrzuca liście jesienią, równie dobrze czuje się w zabezpieczonych przed mrozem piwnicach.

porady i wskazówki

Sadząc małe drzewka ze specjalistycznych sklepów, pierwsze 3-4 zimne pory roku spędza się w oranżerii lub piwnicy. Następnie migdał może zimować na zewnątrz bez ograniczeń.

Kategoria:

Ogród warzywny