Fascynujące paprocie pokojowe są popularną zieloną dekoracją salonu lub jasnej łazienki. Właściwie pielęgnowane gatunki, które w większości pochodzą z tropików, wyglądają bardzo atrakcyjnie, a także są bardzo długowieczne – taką paproć pokojową można bez problemu hodować przez kilkadziesiąt lat. W tym artykule dowiesz się, jak właściwie pielęgnować i sadzić te dziwaczne rośliny.

Istnieje kilka odmian paproci, które rozwijają się jako paprocie domowe

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie i dystrybucja
  2. wygląd i wzrost
  3. toksyczność
  4. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  5. podłoże
  6. sadzenie / przesadzanie
  7. Paproć w pokoju lanym
  8. Prawidłowo nawozić paproć pokojową
  9. Prawidłowo wytnij paproć
  10. Pomnóż paproć
  11. hibernować
  12. choroby i szkodniki
  13. gatunki i odmiany

    14. pochodzenie i dystrybucja

    Paprocie występują na całym świecie: znanych jest około 12 000 różnych gatunków, z których większość pochodzi z tropikalnych regionów świata - tylko około 170 gatunków występuje w całej Europie. Jednak atrakcyjne rośliny mają jedną wspólną cechę: z kilkoma wyjątkami wszystkie preferują raczej wilgotne i zacienione miejsca jako typowi mieszkańcy drzew. Rośliny paproci występują na ziemi od bardzo dawna: najstarsze znaleziska pochodzą z epoki geologicznej dewonu i datowane są na około 400 milionów lat. Paprocie domowe, które lubimy uprawiać w salonie lub łazience, również mają bardzo długą historię. Większość gatunków sprzedawanych do uprawy w doniczkach pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych lasów deszczowych i dlatego nie jest odporna.

    wygląd i wzrost

    Różne rodzaje paproci domowych bardzo różnią się od siebie wyglądem. W zależności od gatunku i odmiany charakterystyczne liście liści mogą mieć nawet 20 centymetrów lub do półtora metra długości. Typowy jest również typ rozmnażania: Paprocie tworzą na spodniej stronie liści torebki zarodników, przez które praktycznie same sieją. Dojrzałe zarodniki są czasami widoczne jako drobny, ciemny proszek na parapecie. Z drugiej strony kwiaty i nasiona nie są formowane, dlatego są to rośliny ozdobne z czystych liści.

    toksyczność

    Paproć paprociowa to najbardziej trujący gatunek paproci rodzimej dla nas. W ten sposób paprocie domowe są bez wyjątku trujące dla ludzi i zwierząt, dlatego należy je umieszczać w taki sposób, aby dzieci i zwierzęta domowe nie miały dostępu do roślin. Sam dotyk nie wywołuje żadnych objawów, ale zjedzenie zielonych liści może prowadzić do typowych objawów zatrucia, takich jak wymioty, biegunka i nudności. Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Paproć pokojowa czuje się najlepiej w jasnym lub częściowo zacienionym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym miejscu. Większość gatunków jest również dość wrażliwa na przeciągi i wahania temperatury, dlatego należy unikać umieszczania ich w pobliżu często otwieranych okien lub drzwi. Jako mieszkańcy lasu deszczowego, większość paproci w pomieszczeniach również potrzebuje dużej wilgotności i dlatego najlepiej przechowywać je w jasnej łazience.

    podłoże

    W przypadku paproci domowych najlepiej wybrać dobrze przepuszczalne, luźne i bogate w próchnicę podłoże. Jeśli to możliwe, upewnij się, że kupujesz taki oparty na kompoście, ponieważ torf jest złym wyborem z wielu powodów - nawet jeśli te gleby są tańsze. Zmieszaj glebę próchniczą z granulkami gliny lub keramzytem (19,73 EUR), aby poprawić przepuszczalność i tym samym uniknąć zalegania wody od samego początku.

    sadzenie / przesadzanie

    Paproć pokojową należy natychmiast po zakupie umieścić w świeżym podłożu i większej doniczce – rośliny zwykle znajdują się w zdecydowanie za małych donicach, więc skorzystają z szybkiego przesadzenia. Młode paprocie należy przesadzać co rok do dwóch lat do większego pojemnika, starsze otrzymują jedynie świeże podłoże. Dobry drenaż jest niezbędny, aby nadmiar wody do nawadniania mógł bez przeszkód odpływać.

    Paproć w pokoju lanym

    Chociaż paprocie pokojowe nie lubią nasiąkania wodą, nie tolerują również suchych brył korzeniowych - dlatego należy unikać zarówno stale wilgotnego, jak i wysuszonego podłoża. Najlepiej podlać roślinę po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby doniczkowej – a następnie spokojnie i dokładnie. Natychmiast spuść spuszczoną wodę z donicy lub spodka. Okazjonalnie można też zanurzyć roślinę, czyli m.in. H. umieść bryłę korzeniową (w doniczce!) w wiadrze wypełnionym wodą na kilka minut. Następnie pozwól mu dobrze spłynąć.

    Prawidłowo nawozić paproć pokojową

    Jeśli paproć pokojowa jest corocznie przesadzana w świeżym, bogatym w próchnicę podłożu, dodatkowe nawożenie w zasadzie nie jest konieczne. Jeśli tak nie jest, karmić roślinę co 14 dni między kwietniem a październikiem niskodawkowym płynnym nawozem dla roślin zielonych. Zimą nie ma nawożenia.

    Prawidłowo wytnij paproć

    Paprocie pokojowe są dość niewrażliwe na środki przycinania i zwykle bardzo dobrze je tolerują. Niektóre silnie rosnące gatunki mogą być utrzymywane w stanie zwartym dzięki celowemu przycinaniu, a brązowe i wysuszone liście należy jak najszybciej usuwać. Starsze okazy również czerpią korzyści z większego przycinania, a następnie wypierania wielu świeżych pędów – rośliny są odmładzane, jak nazywa to ogrodnik.

    Pomnóż paproć

    Możesz łatwo rozmnażać starszą paproć pokojową, dzieląc ją. Ale liście przenoszące zarodniki można również wykorzystać do pozyskania nowych roślin. Jednak potrzeba do tego dużo cierpliwości, ponieważ młode paprocie mogą zostać rozpoznane jako takie dopiero po roku. I tak to działa:

    • Odciąć liście z dojrzałymi zarodnikami
    • założyć kartkę papieru i pozostawić w ciepłym miejscu na dwa dni
    • napełnić płaski pojemnik podłożem uprawowym
    • zwilż to dobrze
    • Rozłóż na nim zarodniki
    • Przykryj pojemnik plastikową folią lub czymś podobnym
    • umieścić w suchym i ciepłym miejscu
    • Zawsze utrzymuj podłoże lekko wilgotne
    • wietrzyć codziennie, aby uniknąć rozwoju pleśni

    Po około trzech miesiącach - jeśli zadziałało - na powierzchni podłoża pojawia się zielonkawy nalot. To nie pleśń, ale sadzonki paproci. Jednak dopiero po kilku miesiącach są one rozpoznawalne.

    hibernować

    Zimą nie ma specjalnych instrukcji pielęgnacyjnych dla większości gatunków, z wyjątkiem wilgotności. Powietrze jest szczególnie suche w okresie grzewczym, dlatego należy temu przeciwdziałać nawilżaczem powietrza lub czymś podobnym.

    choroby i szkodniki

    Jeśli chodzi o choroby i szkodniki, paprocie domowe są dość odporne, pod warunkiem, że są odpowiednio pielęgnowane. Irytujące odrosty liści, takie jak przędziorki, łuski i mszyce pojawiają się zwykle tylko wtedy, gdy roślina jest zbyt sucha.

    porady

    Wiele paproci pokojowych może być bardzo dobrze trzymanych w hydroponice, dzięki czemu wysiłek związany z utrzymaniem jest jeszcze bardziej zmniejszony.

    gatunki i odmiany

    Paprocie domowe są roślinami ozdobnymi i - przy odpowiedniej pielęgnacji - długowiecznymi roślinami domowymi. W tym miejscu przedstawiamy najpiękniejsze typy do salonu i firmy.

    (Wiszący) miecz paproci

    Paproć mieczowa jest uprawiana od bardzo dawna: paproć, pochodząca pierwotnie z tropikalnych regionów Afryki, Ameryki Południowej i Azji, od 200 lat cieszy się dużą popularnością w domu i ogrodzie. Nie jest to pojedynczy gatunek, ale rodzaj obejmujący około 30 różnych gatunków, które z kolei dołączane są do rodziny paproci mieczowej (bot. Nephrolepidaceae). Do tego pomieszczenia szczególnie nadaje się dobrze znana paproć mieczowa (bot. Nephrolepis exaltata), która jest niezwykle dekoracyjna dzięki swoim pierzastym, jasnozielonym liściom o długości do 150 centymetrów. Liście rosną - w zależności od odmiany - prosto do lekko zwisających, mogą być kręcone, pofalowane, a nawet skręcone. Powszechna jest również paproć mieczolistna (bot. Nephrolepis cordifolia), która ma gładsze listki. Oba typy sprawdzają się jako imponujące pasjanse w wiszących koszach lub na słupkach z roślinami.

    miłorząb paproci

    Miłorząb (bot. Adiantum raddianum) ma filigranowy i pełen wdzięku wygląd, do czego znacząco przyczyniają się niezliczone świeże zielone i bardzo drobne liście na cienkich, błyszczących i czarno-brązowych ogonkach liściowych. Pióra, które początkowo rosną pionowo, a później zwisają, mogą osiągnąć nawet 50 centymetrów długości i po prostu pozwolić wodzie spłynąć. Paprocie miłorzębu można spotkać na całym świecie, niektóre gatunki zadomowiły się nawet w Alpach. Jednak wszystkie odmiany uprawiane jako paprocie domowe są pochodzenia tropikalnego, a zatem nie są odporne. Roślina ta najlepiej czuje się w jasnej łazience ze względu na dużą wilgotność.

    paproć poroża

    Dziwacznie wyglądająca paproć jelonkowa (bot. Platycerium) zasługuje na swoją nazwę: zielone liście, które mogą mieć nawet metr długości, rozgałęziają się z biegiem lat jak poroże jelenia. Kapsułki zarodników znajdujące się na spodzie tworzą duże, ciemnobrązowe i rzucające się w oczy obszary charakterystyczne dla gatunku. Ponadto paproć jelonkowa rozwija tzw. liście płaszczowe, które brązowieją i po pewnym czasie obumierają. Paproć jelonkowa zadomowiła się w prawie wszystkich lasach tropikalnych na świecie, gdzie rośnie epifitycznie (tj. przysiada) na pniach lub widłach gałęzi olbrzymów z dżungli. W salonie atrakcyjna roślina jest szczególnie skuteczna w wieszaniu koszy, a dzięki woskowej powierzchni liści czuje się dobrze również w suchym powietrzu pokojowym. Chronią one roślinę przed wysychaniem. Z tego powodu paproci jelonkowej nie należy spryskiwać jak innych paproci domowych. Zamiast tego zanurz go w letniej wodzie raz w tygodniu na około kwadrans.

    paproć guzikowa

    Na pierwszy rzut oka paproć guzikowa (bot. Pellaea rotundifolia), znana również jako Pellefarn, wcale nie wygląda jak paproć: tam, gdzie można by się spodziewać filigranowych liści, gatunek należący do rodziny paproci futerkowych (bot. Sinopteridaceae) ma grube, skórzaste i błyszczące listki. W momencie kiełkowania mają one czerwonawy kolor i są przyczepione do liści, które mają tylko do 20 centymetrów długości, są ciemne i mają tendencję do pełzania. Paproć zwyczajna różni się również od innych paproci domowych innymi właściwościami: wymaga stosunkowo jasnego miejsca, wymaga jedynie niewielkiego podlewania i jest dość niewrażliwa na suche powietrze w pomieszczeniu i normalną wodę z kranu.

    gniazdo paproci

    Elegancka paproć gniazdowa (bot. (Aspenium nidus) ma liście liści o długości do 100 cm i szerokości 15 cm, z których wszystkie wyrastają z centralnego punktu wegetacji i tworzą pośrodku lejkowatą rozetę - „gniazdo” Błyszczące liście są niepodzielne i w większości ozdobnie pofalowane.Zaletą paproci gniazdowej jest nie tylko ładny wygląd, ale także to, że znosi bardzo mało światła, co oznacza, że roślina nadaje się również do ciemnych miejsc , ale potrzebuje ciepłego miejsca przez cały rok z temperaturą co najmniej 18 stopni Celsjusza i wysoką wilgotnością.Dodatkowo paproć gniazdowa ma duże zapotrzebowanie na wodę i powinna być podlewana nie tylko regularnie, ale także okazjonalnie. takich jak woda deszczowa lub filtrowana woda z kranu.

Kategoria:

Rośliny doniczkowe