- Średniej wielkości gatunek topoli
- Drżące liście osiki
- Kotek kwitnie
- Mało wymagająca, poprawiająca glebę i promująca bioróżnorodność
Należą do najczęściej reprezentowanych gatunków topoli na naszych szerokościach geograficznych i odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu lokalnego, znanego krajobrazu. Wszystkiego, co musisz wiedzieć o osice, dowiesz się z poniższego krótkiego portretu.

Średniej wielkości gatunek topoli
W obrębie rodzaju Populus występuje od 22 do 89 gatunków rozmieszczonych na półkuli północnej w klimacie umiarkowanym. Osika drżąca lub osika to gatunek Populus, który jest powszechny w Niemczech.
W swoim rodzaju należy do przedstawicieli średniej wielkości. Rośnie między 20 a 35 m wysokości - łączny zasięg topoli wynosi od 15 do 45 m.
Pod względem pokroju osika jest bardzo typowa dla tego gatunku: rośnie z wyprostowanym, czasem lekko nachylonym pniem i tworzy wysoką, wydłużoną do stożkowej koronę, która zazwyczaj daje bardzo żywy obraz.
Tak więc z daleka rozpoznajesz dorosłą osikę:
- Średni rozmiar
- Miękka, wydłużona sylwetka z dużą koroną
- Ruch wahadłowy
Drżące liście osiki
Osika znana jest z drżących liści. Powodem, dla którego liście mogą tak łatwo kołysać w górę iw dół przez wiatr, jest częściowo ich bardzo długa łodyga, która jest spłaszczona od spodu. Z drugiej strony szeroka blaszka liściowa oferuje również stosunkowo dużą powierzchnię ataku.
W zależności od tego, czy rośnie na długim czy krótkim pędzie, liście są zaokrąglone i faliste lub trójkątne i całe. Jesienią liście przybierają piękny złocistożółty kolor.
Kotek kwitnie
Jeszcze przed ulistnieniem osika tworzy kwiaty w kształcie kotki. Jak wszystkie topole jest dwupienna, tzn. ma przedstawicieli o kwiatach czysto męskich lub czysto żeńskich. Zarówno zapylanie, jak i rozsiewanie nasion są dokonywane przez wiatr. Dojrzewanie owoców torebkowych na bazie żeńskiej odbywa się od końca maja. Następnie możesz zobaczyć nasiona wyposażone w kępkę puchu, która pomaga im latać, latać w powietrzu.
Mało wymagająca, poprawiająca glebę i promująca bioróżnorodność
Osika należy do tzw. drzew pionierskich, ponieważ nie waha się zasiedlać mało atrakcyjnych odłogów i zrębów. Nie stawia żadnych specjalnych wymagań w stosunku do podłogi. Jakby ta oszczędność nie wystarczyła, przyczynia się nawet do poprawy jakości gleby, ponieważ jej opadłe liście są bardzo pożywne i szybko się rozkładają.
Kwiaty osiki są również cennym źródłem pożywienia dla motyli.