Piwonie, zwane w niektórych miejscach różami wiejskimi, od wieków stanowią integralną część europejskich ogrodów. Typowy zarówno dla ogrodów folwarcznych, jak i klasztornych, nieskomplikowany i pięknie kwitnący gatunek jest do dziś bardzo popularny. Z tego artykułu dowiesz się, jak prawidłowo sadzić i pielęgnować silną roślinę, która będzie kwitnąć przez dziesięciolecia.

Jak sama nazwa wskazuje, piwonia kwitnie w dniu Pięćdziesiątnicy

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie i dystrybucja
  2. posługiwać się
  3. wygląd i wzrost
  4. pozostawia
  5. kwiaty i czas kwitnienia
  6. owoc
  7. toksyczność
  8. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  9. podłoga
  10. kultura doniczkowa
  11. Prawidłowe sadzenie piwonii
  12. Jaki jest najlepszy czas sadzenia?
  13. Właściwa odległość sadzenia
  14. podlewanie piwonii
  15. Prawidłowo nawozić piwonie
  16. Prawidłowo pokrojona piwonia
  17. propagować piwonię
  18. choroby i szkodniki
  19. gatunki i odmiany

    20. pochodzenie i dystrybucja

    Piwonie, znane również jako piwonie od ich łacińskiej nazwy Paeonia, są jedynym rodzajem w rodzinie roślin z rodziny piwonii (Paeoniaceae). Istnieją piwonie, które rosną jako krzewy i byliny, przy czym tylko pierwszy wariant staje się zdrewniały. Z drugiej strony, wieloletnie piwonie giną na powierzchni ziemi podczas zimy, aby ponownie wykiełkować następnej wiosny.

    Ale bez względu na to, który z 32 gatunków to: piwonie można znaleźć tylko na północnej półkuli ziemi, ale na prawie wszystkich kontynentach z wyjątkiem Arktyki. Z wyjątkiem dwóch gatunków piwonii, wszystkie pozostałe pochodzą z Europy i Azji, a wieloletnie piwonie, takie jak piwonia pospolita (Paeonia officinalis), mają swój dom w górzystych regionach południowej Europy. Z kolei piwonie krzewiaste lub drzewiaste (mieszańce Paeonia suffruticosa) oraz szlachetne piwonie (mieszańce Paeonia lactiflora) pochodzą z Chin i są tam uprawiane od ponad 2000 lat.

    Dzikie gatunki dzisiejszych hybryd kulturowych rozwijają się przede wszystkim w rzadkich lasach górskich oraz na surowych terenach stepowych stref klimatu umiarkowanego i subtropikalnego.

    posługiwać się

    W Europie piwonia pospolita lub rolnicza jest jedną z najstarszych roślin ogrodowych. Od wieków uprawiane są nie tylko proste, ale także podwójne odmiany z ich przeważnie różowymi do ciemnoczerwonych kwiatami. Tradycyjnie tę wieloletnią piwonię sadzi się razem ze wspaniałym geranium (Geranium x magnificum) i alchemilla mollis, głównie na podwórku przed domem lub na klombie. Może być również używany jako roślina towarzysząca, na przykład przy głównej ścieżce do drzwi wejściowych.

    Z drugiej strony, mieszańce Lactiflora, które wcześnie zostały sprowadzone z Azji, mogą - podobnie jak inne piwonie krzewiaste - być bardzo dobrze wykorzystywane w ogrodach w stylu azjatyckim, na przykład w połączeniu z hostami lub bambusem. Ładnie wygląda bambusowy zagajnik obsadzony jako żywopłot, któremu towarzyszą różne piwonie na pierwszym planie.

    Piwonia liściasta (Paeonia tenuifolia), która pochodzi z stepów Azji, jest idealna na stanowiska suche i nasłonecznione i najlepiej jest stosować pojedynczo w ogrodzie skalnym lub żwirowym.

    wygląd i wzrost

    Wszystkie piwonie to wieloletnie, liściaste rośliny, które przy dobrej pielęgnacji mogą pozostawać w tym samym miejscu przez wiele dziesięcioleci. Forma wzrostu i wysokość zależą zasadniczo od tego, czy jest to piwonia drzewna, czy piwonia zielna.

    Piwonie krzewiaste wyrastają do 200 cm długości, zdrewniałe pędy są niezwykle grube. Jednak krzewy wyprostowane bardzo słabo się rozgałęziają, a także rosną bardzo wolno. Z drugiej strony wieloletnie piwonie osiągają maksymalną wysokość około 60 do 100 centymetrów, a tym samym pozostają znacznie mniejsze. Nie jest to zaskakujące, ponieważ odmiany te kiełkują ponownie każdej wiosny, a poza tym zimują w bulwiastych korzeniach spichrzowych (tzw. kłączach) tuż pod powierzchnią ziemi.

    Wciąż stosunkowo młode hybrydy Itoh rozwijają raczej zielny, ale energiczny wzrost i większe kwiaty, które są hybrydami krzewów i wieloletnich piwonii.

    pozostawia

    Piwonie wieloletnie wyrastają wiosną z efektownymi, ciemnoczerwonymi pędami, z których wyrastają zarówno mocne szypułki kwiatowe, jak i długie szypułki liściowe z dużymi, naprzemiennie ułożonymi i nieprzyczepnymi liśćmi. Z drugiej strony piwonie krzewiaste mają zwykle podwójnie pierzaste i jasnoniebiesko-zielone liście, które również układają się naprzemiennie.

    kwiaty i czas kwitnienia

    Bardzo duże kwiaty, mierzące w niektórych odmianach ponad 20 centymetrów, zawsze znajdują się na końcu długich, grubych łodyg kwiatowych. Są zewnętrznie podobne do płatków róż i mogą być pojedyncze, półpełne lub całkowicie podwójne. Nawiasem mówiąc, największe kwiatostany rozwijają się w krzaczastych piwoniach.

    Kolory kwiatów zwykle różnią się między różnymi odcieniami różu i czerwieni, ale istnieją również odmiany kwitnące w kolorze białym lub żółtym. Kwiaty niektórych odmian mają również intensywny zapach, dlatego suszone płatki tych piwonii są często używane do potpourri.

    Większość odmian kwitnie wiosną lub wczesnym latem od maja do czerwca, ale tylko przez kilka tygodni.

    owoc

    Motyle, trzmiele i inne owady lubią latać do piwonii, które również zapewniają zapłodnienie dużych kwiatów. Następnie rozwijają się duże strąki, które otwierają się, gdy dojrzewają jesienią, odsłaniając ciemne nasiona o wielkości do jednego centymetra. Owoce z błyszczącymi nasionami bez problemu utrzymują się na roślinie, zwłaszcza że nadają roślinie atrakcyjny i ciekawy wygląd nawet poza okresem kwitnienia.

    toksyczność

    Piwonia była stosowana w naturopatii od czasów starożytnych. Mówi się, że korzenie, płatki i nasiona pomagają zwalczać skurcze, a także problemy jelitowe i dnę moczanową. Nawet dzisiaj homeopatia zna korzenie piwonii jako lekarstwo na hemoroidy. Zakres, w jakim te środki zaradcze są rzeczywiście skuteczne, to oczywiście inna sprawa.

    Czasami delikatne płatki piwonii polecane są również do przygotowania i dekoracji sałatek, koktajli, deserów i innych dań. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ wszystkie części rośliny zawierają toksyczne glikozydy i alkaloidy, które spożywane w dużych ilościach mogą prowadzić do typowych objawów zatrucia. Należą do nich skurcze żołądka i jelit, nudności, wymioty i biegunka.

    Piwonie są tylko w niewielkim stopniu trujące dla człowieka, chociaż objawy zatrucia mogą, ale nie muszą pojawiać się ze względu na indywidualny próg tolerancji – tutaj każdy reaguje inaczej. Z drugiej strony zaleca się ostrożność w przypadku małych dzieci i zwierząt domowych, ponieważ są one mniejsze, a zatem próg trucizny jest niższy. W przypadku psów piwonie można nawet sklasyfikować jako wysoce toksyczne.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Większość gatunków i odmian piwonii preferuje stanowiska w pełnym słońcu, co jest szczególnie ważne w przypadku piwonii ogrodowych. Z drugiej strony piwonie drzewne dobrze radzą sobie również w jasnym, półcienistym miejscu, pod warunkiem, że są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych po południu i wieczorem.

    Nawiasem mówiąc, piwonie nie nadają się do sadzenia pod drzewami lub wysokimi krzewami, ponieważ rośliny nie radzą sobie z presją korzeniową i konkurencyjną ze względu na głęboko sięgający system korzeniowy.
    Kontynuuj czytanie

    podłoga

    Piwonie nie są bardzo wymagające, jeśli chodzi o warunki glebowe. Gleba nie musi być zbyt bogata w próchnicę, a rośliny dobrze radzą sobie również na glebach gliniastych lub piaszczystych - pod warunkiem, że są głębokie, przepuszczalne i świeże do wilgotnych. Jedynie nasiąkanie wodą i wysoki poziom wód gruntowych są nieodpowiednie dla piwonii, ponieważ pod wpływem stałej wilgoci nieuniknione są infekcje grzybicze i gnicie. Z drugiej strony susza jest dobrze tolerowana, ponieważ korzenie spichrzowe mogą magazynować wilgoć.

    Przed sadzeniem glebę należy dokładnie i przede wszystkim głęboko spulchnić. Grube korzenie wbijają się na głębokość półtora, a nawet dwóch metrów, dlatego gleba w miejscu sadzenia nie może być zbyt ciężka i zbyt twarda. Ciężką, zatrzymującą wodę glebę ogrodową można ulepszyć gruboziarnistym piaskiem i drobnymi kamykami.

    kultura doniczkowa

    Piwonie można dobrze uprawiać w dostatecznie dużych donicach, które jednak wymagają dobrego odwodnienia i obfitości gleby. Jako podłoże nadaje się mieszanina konwencjonalnej ziemi doniczkowej, gruboziarnistego piasku i granulek gliny. Wybierz szerokie i głębokie kontenery, aby gęsta sieć root miała wystarczająco dużo miejsca. Należy również pamiętać, że piwonie krzewiaste mogą z biegiem lat dorastać do około 200 centymetrów wysokości, a także zajmować dużo miejsca na szerokość. Rośliny te potrzebują również dużo miejsca wokół siebie w kulturze doniczkowej, dlatego mały balkon nie jest zbyt odpowiedni.

    Oprócz regularnego zaopatrzenia w wodę i składniki odżywcze należy również zapewnić zimowanie bez mrozu. Byliny najlepiej zimować w chłodnym i mrozoodpornym miejscu, ewentualnie w piwnicy lub w garażu. Korzenie spichrzowe nie mogą być odpowiednio chronione przed zimnem ze względu na niewielką ilość podłoża i dlatego wymagają podparcia.

    Prawidłowe sadzenie piwonii

    W przypadku piwonii wieloletnich i drzewnych jest duża różnica, jeśli chodzi o sadzenie: peonie wieloletnie należy sadzić możliwie płasko w ziemi, a piwonie drzewne tak głęboko, jak to możliwe. Są ku temu dobre powody: podczas gdy byliny posadzone zbyt głęboko rozwijają tylko liście i nie mają kwiatów, krzewy posadzone zbyt płytko obumierają po kilku latach. Gatunki krzewiaste są często szczepione na odmianach wieloletnich piwonii, dlatego miejsce szczepienia musi być zakopane na głębokość od pięciu do dziesięciu centymetrów. Tylko w ten sposób piwonia drzewna może rozwinąć własne korzenie - jeśli nie może tego zrobić, ponieważ sadzenie jest zbyt płytkie, zraz zostanie po pewnym czasie odrzucony.

    Wykop otwory do sadzenia o głębokości dwóch łopat i średnicy co najmniej 60 centymetrów. Glebę gliniastą uszlachetnić gruboziarnistym piaskiem, granulowaną gliną lub żwirem, a piaszczystą wzbogacić kompostem. Ostrożnie poluzuj dno dołka i w razie potrzeby dodaj warstwę drenażową - na przykład kamyki i piasek.

    Jaki jest najlepszy czas sadzenia?

    Najlepszy czas na sadzenie piwonii to wczesna jesień, od września do połowy października. W tym momencie rośliny przechodzą już w stan hibernacji. Jednak gleba i pogoda są nadal wystarczająco ciepłe, aby korzenie wyrosły przed chłodami. Piwonie posadzone jesienią zawsze przykrywaj chrustem, aby chronić je przed mrozem, ponieważ młode rośliny uzyskują zimową ochronę dopiero po kilku latach. Alternatywnie sadzenie można przeprowadzić również wiosną.

    Właściwa odległość sadzenia

    Piwonie wieloletnie wymagają średniej odległości sadzenia wynoszącej 80 centymetrów, przy czym wysokie odmiany czasami muszą być sadzone w odległości 100 centymetrów od sąsiedniej rośliny. Piwonie drzewne rosną znacznie większe i odpowiednio potrzebują więcej miejsca: w zależności od rodzaju i odmiany pozostaw od 120 do 150 centymetrów przestrzeni, chociaż te warianty i tak najlepiej nadają się do pasjansów.

    podlewanie piwonii

    Konieczne może być okazjonalne podlewanie, zwłaszcza w pierwszym roku po posadzeniu i na suchych, piaszczystych glebach oraz podczas dłuższych okresów suchych w środku lata. Z reguły jednak dodatkowe podlewanie nie jest konieczne, ponieważ rośliny dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu potrafią same o siebie zadbać. Tylko okazy hodowane w wiadrach są uzależnione od regularnego zaopatrzenia w wodę.

    Prawidłowo nawozić piwonie

    Posadzone piwonie zasadniczo nie muszą być nawożone, ponieważ gatunki te słabo odżywiają się i dlatego mają niewielkie zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Zbyt duża ilość nawozu – zwłaszcza tych bogatych w azot – może nawet osłabić rośliny, przez co istnieje ryzyko porażenia chorobami i szkodnikami. Stosować nawozy bogate w fosforany i potas, stosowane wiosną w razie potrzeby. Wióry rogów (32,93 euro) i obornik nie nadają się do nawożenia piwonii, a kompost również jest tylko w ograniczonym zakresie.

    Prawidłowo pokrojona piwonia

    Piwonie wieloletnie należy przycinać blisko ziemi między październikiem a listopadem, kiedy łodygi zaczynają brązowieć i wysychać. Natomiast piwonie drzewne w zasadzie nie wymagają przycinania, też tak pięknie rosną i nie naganiają się. Tylko w ostre, bardzo mroźne zimy mogą przymarzać gałęzie, które po wykiełkowaniu odcina się na wiosnę. Jednak ważne jest, aby poczekać na pączkowanie, aby upewnić się, że przypadkowo nie usuniesz żywych, jeszcze żywych pąków kwiatowych. Zwiędłe główki kwiatowe można, ale nie trzeba, odcinać. Ten środek ma sens tylko w celu ochrony zagrożonych piwonii przed (odnowioną) infekcją grzybiczą.

    propagować piwonię

    Wieloletnie piwonie można łatwo rozmnażać przez podział. Rozmnażanie piwonii drzewnych jest trudniejsze, ponieważ muszą one być szczepione na fragmentach korzeni piwonii drzewnych. Ogrodnik nazywa ten proces rozmnażaniem przez mamkę, podczas której roślina wieloletnia, jako mamka, opiekuje się krzewem, dopóki nie wykształci własnych korzeni. Jeśli jest to dla Ciebie zbyt skomplikowane, możesz również spróbować użyć lekko zdrewniałych ciężarków. Co więcej, rozmnażanie jest oczywiście również możliwe poprzez nasiona, ale jest nużące i obarczone wieloma źródłami błędów.

    choroby i szkodniki

    Piwonie są bardzo wrażliwe na choroby grzybowe, które występują głównie z powodu zbytniego nawożenia azotem i/lub gleby bogatej w składniki odżywcze. Powszechnie występuje tak zwana peony botrytis (szara pleśń), która występuje głównie u okazów sadzonych na podłożach bogatych w próchnicę.

    porady

    Jeśli wykopiesz i podzielisz starą piwonię, nie umieszczaj jej z powrotem w ich pierwotnym miejscu. Zamiast tego wybierz nowy, aby zapobiec zmęczeniu podłogi. Często powoduje to zahamowanie wzrostu.

    gatunki i odmiany

    Na całym świecie istnieje około 40 różnych rodzajów piwonii, które nie tylko różnią się znacznie pod względem zwyczaju wzrostu, ale także rozwoju i koloru kwiatów. Istnieje niezliczona ilość odmian, z których większość kwitnie w odcieniach różu, czerwieni, a także bieli. Niektóre z najpiękniejszych wariantów do ogrodu to na przykład:

    • 'Karl Rosenfield': Paeonia lactiflora, fioletowa, kwiaty pełne, stara odmiana
    • 'Sarah Bernhardt': Paeonia lactiflora, jasnoróżowe, pełne kwiaty, stara odmiana
    • 'Alba Plena': Paeonia officinalis, białe, pełne kwiaty
    • „Cora Louise”: hybryda Itoh, kwiaty kremowobiałe z fioletowo-czerwoną plamką podstawową, półpełne
    • „Garden Treasure”: hybryda Itoh, kwiaty jasnożółte z czerwonymi podstawowymi plamkami, półpełne
    • 'Bartzella': hybryda Itoh, kwiaty cytrynowożółte, półpełne
    • 'Otto Froebel': Paeonia peregrina, pojedyncze różowe kwiaty
    • 'Sunshine': Paeonia peregrina, pojedyncze, czerwone kwiaty
    • 'Carina': Hybryda, półpełne, czerwone kwiaty
    • 'Candy Stripe': Paeonia lactiflora, efektowne, wielobarwne kwiaty: białe z fioletowymi paskami, pełne

Kategoria:

Ogród warzywny