Według liczącej tysiące lat greckiej legendy, barwnie kwitnące hiacynty powstały z krwi pięknego młodzieńca Hyakinthos, który został przypadkowo zabity przez boga Apolla. Wiosenny gafa nadal fascynuje ludzi, ponieważ jego blask można dostrzec w wielu jaskrawych kolorach. Na szczęście bulwiaste kwiaty są łatwe w sadzeniu i pielęgnacji. Wskazówki zawarte w poniższym artykule podpowiadają, na co należy zwrócić uwagę.

Hiacynty to cudownie pachnące zwiastuny wiosny

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie i dystrybucja
  2. posługiwać się
  3. wygląd i wzrost
  4. pozostawia
  5. czas kwitnienia i kwitnienia
  6. owoc
  7. Czy hiacynt ogrodowy jest trujący?
  8. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  9. podłoga
  10. kultura doniczkowa
  11. kultura w szkle
  12. Posadź hiacynt ogrodowy prawidłowo
  13. Jaki jest najlepszy czas sadzenia?
  14. Właściwa odległość sadzenia
  15. podlewanie hiacynt ogrodowy
  16. Odpowiednio nawozić hiacynt ogrodowy
  17. Prawidłowe przycinanie hiacyntu ogrodowego
  18. Lato/zima
  19. Rozmnażanie hiacynt ogrodowy
  20. Jak prawidłowo sadzić?
  21. choroby i szkodniki
  22. gatunki i odmiany

    23. pochodzenie i dystrybucja

    Oczywiście nasze hiacynty ogrodowe nie są oryginalną rośliną hiacyntów, ale rasami hybrydowymi, które wyłoniły się głównie z dzikiego gatunku Hyacinthus orientalis. Pochodzi z regionu Morza Śródziemnego i rośnie głównie w Syrii, Turcji i Libanie na skalistym, jałowym podłożu i na wysokościach górskich do 2000 metrów.

    Pierwsze rośliny trafiły do Europy już w XVI wieku i szybko stały się bardzo popularne, zwłaszcza w kręgach arystokratycznych. Dzięki hodowli i selekcji w ciągu zaledwie 100 lat powstały liczne nowe odmiany w wielu kolorach.

    posługiwać się

    Hiacynty są teraz dostępne na rynku od stycznia, a kwiaty są umieszczane w specjalnych szklankach lub donicach i zaczynają kwitnąć, gdy tylko zostaną zakupione.

    Oprócz trzymania w doniczkach cebulę często sadzi się w ogrodzie, gdzie jest jednym z pierwszych zwiastunów wiosny ze względu na wczesne kwitnienie.

    wygląd i wzrost

    W zależności od odmiany hiacynty osiągają wysokość od 15 do 30 centymetrów. Jak wszystkie kwiaty cebuli, mają tylko krótki okres wegetacji, podczas którego pierwsze czubki liści pojawiają się już w lutym. Powstaje z tego kępka liści, która z kolei otacza mocną łodygę kwiatową. Roślina wyblakła już w lipcu i przygotowuje się do hibernacji.

    Cebule hiacyntowe są wieloletnie i co roku ponownie kiełkują. Składają się z pojedynczych łusek, które służą do dostarczania i przechowywania składników odżywczych. Z cebuli od wewnątrz wyrastają nowe łuski, a zewnętrzne dostarczają energii do pączkowania i kwitnienia. Abyś mógł co roku podziwiać kwitnący hiacynt, rośliny muszą magazynować więcej energii w okresie wegetacji, niż faktycznie potrzebują do kwitnienia. Dopiero wtedy mogą powstać nowe łuski. Z drugiej strony cebula kurczy się, gdy dostarczanie składników odżywczych i wody jest niewystarczające.

    pozostawia

    Hiacynty tworzą od czterech do siedmiu podstawowych liści w kształcie wstążki, które mogą mieć do 30 centymetrów długości i dwa centymetry szerokości. Świecą na świeżą, jasnozieloną barwę i otaczają łodygę kwiatową, która pojawia się nieco później.

    czas kwitnienia i kwitnienia

    Łodyga kwiatowa zwykle wyrasta razem z ułożonymi rozetowo liśćmi. Gruba, mięsista łodyga dorasta do wysokości 30 centymetrów i obfituje w dzwonkowate kwiaty ułożone w grono. Z reguły z każdej żarówki wyrasta tylko jedna łodyga kwiatowa, bardzo rzadko mogą być dwie. Ile pojedynczych kwiatów znajduje się na hiacyncie i jak duże jest grono, zależy od odmiany, wielkości cebulki oraz lokalizacji i warunków pielęgnacji.

    Bardzo intensywnie pachnące hiacyntowe kwiaty można podziwiać od kwietnia do maja i charakteryzują się niezwykle bogatą gamą kolorystyczną: dostępne są odcienie bieli, czerwieni, różu i pomarańczy, fioletu, a nawet błękitu. Istnieją również odmiany podwójnie kwitnące i wielokolorowe.

    Poszczególne kwiaty składają się z trzech płatków i działek, które urosły razem i są w większości tego samego koloru.

    owoc

    Ponieważ hiacynty należy przycinać po zwiędnięciu, aby zachować zapasy cebulki, kwiat rzadko wydaje owoce.

    Jeśli jednak przeoczyłeś łodygę kwiatową, możesz użyć do siewu nasion, które w niej dojrzewały. Hiacynty to rośliny kwitnące, których nasiona należy wysiewać natychmiast po zepsuciu dojrzałych owoców. Nie mogą wysychać, ponieważ w tym przypadku stracą zdolność kiełkowania.

    W naturze mrówki przenoszą nasiona, aby kiełkować w ciemnym i ciepłym środowisku mrowiska. Jednak do tego czasu zajmuje to dużo czasu, ponieważ nasiona najpierw muszą przetrwać fazę ciepłą w miesiącach letnich, a następnie zimne rozwarstwienie w zimie. Dopiero wtedy zahamowanie kiełkowania zostaje przerwane i nasiona kiełkują. Jednak do pierwszego kwitnienia trzeba poczekać od trzech do pięciu lat.

    Czy hiacynt ogrodowy jest trujący?

    Oprócz szczawianu wapnia hiacynty zawierają inne toksyny, które mogą powodować podrażnienie skóry. Każdy, kto często zajmuje się cebulkami i kwiatami, może zarazić się tak zwanym świerzbem hiacyntowym. Objawia się to zaczerwienieniem, krostami i swędzeniem, ale może również prowadzić do ciężkiego stanu zapalnego. Cebula i inne części roślin nie powinny być spożywane, ponieważ powodują problemy żołądkowe i jelitowe, w tym wymioty i biegunkę.

    Ponadto roślina jest trująca dla zwierząt: kotów, psów, koni i gryzoni (świnek morskich, chomików, królików), a ptaki mogą odczuwać mniej lub bardziej dotkliwe objawy zatrucia jedząc skórki roślin i cebuli. Ponieważ toksyny podrażniają błony śluzowe, zwykle występuje zwiększone wydzielanie śliny i trudności w połykaniu, w tym skurcze, wymioty i biegunka.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Kwiaty cebulowe preferują ciepłe i słoneczne miejsce. Należy go chronić przed warunkami atmosferycznymi, takimi jak zimno i deszcz. Hiacynty można uprawiać w grządce ogrodowej, a także w doniczkach lub innych donicach na balkonie lub tarasie.

    podłoga

    Hiacynty lubią glebę luźną, mineralną lub bogatą w próchnicę, ale nie powinna być ona zbyt wilgotna. Dobry drenaż jest ważny, aby cebulki nie gniły w wilgotnym środowisku. Na przykład pod cebulą można umieścić warstwę piasku o grubości około pięciu centymetrów, co pozwala na szybkie odprowadzenie nadmiaru wilgoci.

    kultura doniczkowa

    Bloomer wiosenny można uprawiać w małych doniczkach lub sadzić w grupach, ale także w większych donicach, chociaż rośliny trzeba regularnie podlewać. Cebula nie może wysychać, ale też nie może być zbyt wilgotna. Nadmiar wody nie powinien pozostawać w donicy lub spodku, ale jest usuwany natychmiast po podlaniu. Jeśli korzenie hiacyntu są zbyt długo w wodzie, gniją, a wraz z nimi reszta rośliny. Jako podłoże nadaje się zwykła, dostępna w handlu ziemia doniczkowa, którą można zmieszać z gruboziarnistym piaskiem.

    Odetnij wyblakłą łodygę kwiatową. Z drugiej strony pozostaw liście, aż zżółkną i całkowicie wyschną. Teraz umieść garnki z cebulą w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu, np. w piwnicy, i zostaw je tam na zimę aż do następnej wiosny.

    kultura w szkle

    Od około 100 lat hiacynty są hodowane w specjalnych słoikach z bulwiastą podstawą i zakrzywioną górną skorupą. W takim hiacyntowym kieliszku napełniasz wodą tylko dolną część, ziemia nie jest potrzebna. Cebula leży w górnej łupinie i otrzymuje wystarczającą ilość wilgoci bez bezpośredniego kontaktu z wodą. Cebula w szklance wody musi być ciemna i chłodna przez około dwa do trzech miesięcy, w tym czasie codziennie uzupełniasz świeżą wodę. Dopiero gdy pojawi się łodyga kwiatowa i liście, kładziesz szybę na parapecie.

    Wadą tej metody jest jednak to, że cebulki hiacyntowe nie mogą magazynować żadnych składników odżywczych z powodu braku nawożenia i dlatego zapadają się po kwitnieniu i nie mogą być dłużej używane.

    Posadź hiacynt ogrodowy prawidłowo

    Najpierw wykop dołek, który powinien być około dwa razy głębszy niż wysokość cebulki. Jednak minimalna głębokość to dziesięć centymetrów. Jeśli gleba jest ciężka, połóż warstwę piasku na dnie dołka, służy to jako drenaż. Wymieszaj wykop z dużą garścią kompostu i na koniec włóż cebulę do otworu. Szeroka strona powinna być skierowana w dół, a węższa do góry. Teraz napełnij glebę dołkiem i lekko ją dociśnij. Zaznacz to miejsce bambusowym kijem lub czymś podobnym, aby przypadkiem nie zasadzić na nim czegoś innego, a nawet nie wykopać ziemi na wiosnę.

    Jaki jest najlepszy czas sadzenia?

    Umieść cebulki hiacyntowe w grządce między październikiem a listopadem w łagodny i suchy dzień.

    Właściwa odległość sadzenia

    Należy zachować odległość co najmniej 15 centymetrów od sąsiedniego zakładu.

    podlewanie hiacynt ogrodowy

    Świeżo posadzone hiacynty w doniczkach wymagają niewielkiej ilości wody i dlatego nie należy ich podlewać nadmiernie. Zapotrzebowanie na wodę wzrasta tylko nieznacznie po pąkowaniu. Właściwy czas na ponowne podlewanie nadszedł, gdy powierzchnia podłoża roślinnego wyschła. Nigdy nie wylewaj bezpośrednio na cebulę, zawsze rozlewaj ją dookoła.

    Z drugiej strony cebulki hiacyntowe sadzone w ogrodzie wcale nie wymagają podlewania, ponieważ wiosną gleba jest zwykle wystarczająco wilgotna.

    Odpowiednio nawozić hiacynt ogrodowy

    Hiacynty posadzone z kompostem wczesną wiosną należy nawozić, a okazy doniczkowe należy w miarę możliwości przesadzać na świeże podłoże.

    Prawidłowe przycinanie hiacyntu ogrodowego

    Mięsista łodyga kwiatu powinna zostać usunięta po kwitnieniu, aby zachować zapasy składników odżywczych cebuli. Nie usuwaj jednak liści od razu, tylko poczekaj, aż zżółkną i wyschną. Cebula kwiatowa nadal wyciąga zawarte w niej składniki odżywcze, dlatego niekorzystnie jest ją przedwcześnie odcinać.

    Lato/zima

    Ponieważ faza wegetacji hiacynta już się zakończyła w lipcu, wystarczy pozostawić cebulę w spokoju po jej zwiędnięciu. Posadzone okazy można po prostu pozostawić w ziemi i pokryć gałązkami świerkowymi i jodłowymi lub grubą warstwą liści jesienią. Jednak ta warstwa ochronna musi zostać ponownie usunięta na przełomie lutego i marca, ponieważ kwiaty kiełkują na początku roku. Alternatywnie, wykop cebulki latem, utrzymuj je w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, a jesienią przesadź je z powrotem do ziemi. Cebule hiacyntowe są doskonale odporne, o ile nie są uprawiane w doniczce.

    Rozmnażanie hiacynt ogrodowy

    Usuwanie wyblakłych cebulek hiacyntowych latem ma dużą zaletę: w ten sposób można oddzielić cebulki do rozmnażania. Aby jednak mogły się rozwijać, kwiaty potrzebują dobrej lokalizacji i warunków pielęgnacyjnych w postaci wystarczającej ilości wody i zbilansowanej podaży składników odżywczych. Możesz zachęcić matkę cebuli do dzielenia się, wykonując głębokie nacięcie poprzeczne w dolnej części cebuli przed sadzeniem jesienią.

    Jesienią sadzić osobno małe cebulki. Kwiaty, które z niej wyrosną, będą początkowo raczej małe i rzadkie, ale po około dwóch do trzech latach zakwitną tak samo obficie jak roślina mateczna. Nawiasem mówiąc, usuwanie cebuli lęgowej jest przydatne nie tylko do celów rozmnażania, ale ma również zalety dla cebuli matecznej: wiele składników odżywczych jest z niej usuwanych podczas treningu córek.

    Jak prawidłowo sadzić?

    Przesadzanie do nowej lokalizacji jest bardzo łatwe: wystarczy wykopać cebulki i przesadzić je w nowym miejscu jesienią.

    choroby i szkodniki

    Podobnie jak wszystkie bulwiaste kwiaty, hiacynty są zagrożone przez żyjące w glebie szkodniki, takie jak norniki. Na powierzchni ziemi ślimaki i owady ssące, takie jak mszyce, cieszą się soczystymi liśćmi.

    Jeśli chodzi o choroby, to główne infekcje grzybicze, które pojawiają się na wiosnę, kiedy kiełkują. Szara pleśń wywoływana przez botrytis grzyba jest bardzo powszechna i jest zauważalna dzięki brązowym plamom na łodygach i liściach. Dotknięte rośliny należy natychmiast usunąć, aby uniknąć zanieczyszczenia.

    Wybierz miejsce, które nie jest zbyt wilgotne i przewiewne, aby od samego początku uniknąć chorób grzybiczych.

    porady

    W ogrodzie należy podeprzeć ciężkie kiście kwiatów drewnianym patyczkiem lub czymś podobnym, w przeciwnym razie mają tendencję do wyginania się, zwłaszcza po długotrwałych opadach deszczu.

    gatunki i odmiany

    Ponad 200 różnych odmian hiacyntów ogrodowych jest klasyfikowanych głównie według koloru kwiatów. Istnieją odmiany białe, niebieskie, fioletowe, różowe, pomarańczowe i czerwone, przy czym najczęściej występują odcienie fioletu i niebieskiego. Bardzo popularne są odmiany „Blue Jacket” (niebieskie kwiaty), „Carnegie” o białych kwiatach i „Fondant” z uroczymi różowymi kwiatami. Z drugiej strony, 'Woodstock' o fioletowym kwitnieniu jest jedną z rzadszych odmian i dlatego szczególnie przyciąga wzrok.

    Z drugiej strony odmiany takie jak „Crystal Palace” i „General Köhler” mają gęsto wypełnione, niebieskie kwiaty, a biały blask „Snow Crystal” przypomina miękkie płatki śniegu. „Prince of Love” ma niezwykle łososiowo-różowe kwiaty, „Hollyhock” zachwyca pięknie wypełnionymi, jasnoczerwonymi kwiatami. Bardzo rzadkie są również odmiany o żółtawych odmianach, takie jak „Gipsy Queen” i „Odysseus”.

    Różne odmiany rozwijają bardzo różne kwiatostany. Niektóre zachwycają bardzo gęstymi, dużymi skupiskami kwiatów, inne są luźniejsze i delikatniejsze. Ciekawym elementem przyciągającym wzrok są tak zwane odmiany „Multiflora”, które zawsze wytwarzają kilka pędów kwiatowych na cebulkę. Należą do nich na przykład niebieska „Anastasia” i różowa „Freestyler”. Hiacynty wielokwiatowe zwykle kwitną luźnymi kwiatostanami, które są mniej gęsto pokryte pojedynczymi kwiatami.

Kategoria:

Ogród warzywny