Większość drzew iglastych uważana jest za wytrzymałe, ale nadal mogą być atakowane przez różne patogeny. Szczególnie zagrożone są m.in. przez grzyby drzewa życia (Thuja) i świerki. Wiele mikroorganizmów atakuje różne gatunki, ale niektóre są bardzo wyspecjalizowane.

Choroby spowodowane błędami lokalizacji lub opieki
Oprócz prostej inwazji szkodliwego grzyba lub innego patogenu drzewo iglaste może również zachorować w wyniku niewłaściwej lokalizacji i/lub niewłaściwej pielęgnacji. Przyczyny nie wykluczają się wzajemnie, ale są od siebie zależne: wiele mikroorganizmów woli atakować już osłabione drzewa, które nie mogą się już bronić. Aby zapobiec chorobom, należy unikać w szczególności tych przyczyn:
- nieodpowiednie lokalizacje (za dużo / za mało światła)
- gleba zagęszczona / nasiąkanie wodą
- Suchy grunt
- długie, suche okresy mrozów w zimie
- niedobór składników odżywczych (rzadko)
- przenawożenie (częściej)
Powszechne choroby pasożytnicze
Jeśli na drzewie iglastym pojawią się oznaki choroby, mogą one mieć różne przyczyny. Igły są często zaatakowane, brązowieją i odpadają.
rdza
Istnieją różne grzyby rdzy, takie jak rdza pęcherzykowa sosny i rdza jałowca (ta ostatnia powoduje przerażającą rdzę gruszkową u gruszek), które utrudniają transport wody w pniu i gałęziach. W rezultacie zainfekowane części drzew brązowieją i ostatecznie umierają z powodu niedostatecznej podaży.
opalenizna igłowa
Brązowienie igieł powoduje również zamieranie pędów i gałęzi, co jest powodowane przez różne grzyby. Obraz kliniczny często pojawia się na wiosnę, kiedy poszczególne końcówki pędów najpierw brązowieją, a następnie obumierają.
zgnilizna korzeni i łodyg
Choroba ta, znana również jako zgnilizna Phytophthora, jest wywoływana przez żyjącego w glebie grzyba Phytophthora cinnamomi. Zakażenie następuje głównie w wyniku podmoknięcia gleby, gdzie najpierw gniją korzenie, a dopiero później pień. Typowym znakiem są gąbczaste, fioletowe plamy zarówno na korzeniach, jak i na pniu.
Zamieranie gałęzi Pestalotia
Jest to słaby pasożyt, który atakuje przede wszystkim już osłabione drzewa iglaste. Pestalotia funerea powoduje, że końcówki pędów stają się szare.
szara pleśń
Botrytis cinerea ma szeroką gamę żywicieli i nie zatrzymuje się na drzewach iglastych. Infekcja następuje głównie w zimnych, wilgotnych źródłach i powoduje brązowienie młodych, wciąż miękkich końcówek pędów.
porady
Niektóre choroby dotykają tylko niektóre gatunki drzew iglastych, nie wpływając na sąsiednie drzewa. Przyczyną są mikroorganizmy lub szkodniki, które wyspecjalizowały się w pewnych żywicielach. Typowym przykładem jest szopa sosnowa, gdzie zrzuca się większość igieł.