Róże od bardzo dawna mają wizerunek wrażliwej diwy, chociaż w przypadku współczesnych ras nie ma to już miejsca. Wiele nowych odmian jest bardzo odpornych na dobrze znane choroby róż, ale oczywiście nie jest na nie całkowicie odpornych. Naturalną odporność roślin można dodatkowo wzmocnić, zwracając uwagę na odpowiednią lokalizację i dobrą pielęgnację. Równie ważny jest wybór odmiany: róże z tak zwaną pieczęcią ADR są szczególnie wytrzymałe i trwałe.
Różana rdza jest jedną z najbardziej przerażających chorób róż
Szkodliwe obrazy i antidota na pierwszy rzut oka
Jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości na liściach, pniu, pędach lub kwiatach, ważne jest, aby działać jak najszybciej. Jeśli ogrodnik zainterweniuje w odpowiednim czasie, wiele infekcji można powstrzymać od samego początku, tak aby nie obawiać się trwałego uszkodzenia roślin. Z tego powodu należy regularnie sprawdzać swoje róże pod kątem ewentualnych oznak uszkodzeń i odpowiednio reagować w przypadku pojawienia się choroby. Aby Ci to ułatwić, krótko i zwięźle opisaliśmy powszechne choroby róż.
blednica
Chlorozę obserwuje się głównie wiosną, kiedy płatki róż są bladożółte i tylko nerwy liści początkowo pozostają zielone. Ponadto róża słabo rośnie i rozwija tylko kilka kwiatów. W większości przypadków przyczyną jest niedobór żelaza, m.in. H. jeśli pobieranie ważnego składnika odżywczego z gleby jest utrudnione. Można to zrobić na przykład poprzez wapnowanie róż. Rzadziej objawy powodują brak azotu (w przypadku nieprawidłowego lub niedostatecznego nawożenia), podmokłe lub mrozowe uszkodzenia drewna. Chlorozę można wyeliminować, spryskując żelazo lub nawóz dolistny i karmiąc rośliny osiadłym kompostem, wiórami rogowymi (32,93 €) lub obornikiem. Zapobiegaj chlorozie poprzez regularne spulchnianie gleby w celu jej napowietrzenia, zrównoważone nawożenie róż, a także podlewanie ich, gdy są suche.
mączniak
Mączniak prawdziwy róż wywoływany jest przez grzyba Sphaerotheca pannosa var.rosae i występuje głównie w ciepłe i wilgotne dni, kiedy płatki róż nie wysychają już szybko. Na powierzchni liści, pędów i pąków występuje biały, mączysty i łatwy do wycierania nalot; liście są również czerwonawe i zdeformowane. Dotknięte obszary uszkodzeń nadal rosną, ale tylko słabo; Pąki w ogóle się nie otwierają. Mączniaka prawdziwego można zwalczać dość niezawodnie za pomocą starego środka domowego: spryskaj mleko pełne rozcieńczone wodą kilka razy w odstępach kilku dni (w stosunku 1:10). Możesz również zapobiegać tej chorobie grzybowej, wybierając odporne odmiany, nawożąc róże w zrównoważony sposób, a także zwracając uwagę na przewiewne miejsce. Rośliny należy mocno przycinać wiosną.
Niewłaściwa pleśń
Szkodliwy grzyb Peronospora sparsa powoduje tzw. mączniaka rzekomego, który występuje głównie późnym latem i jesienią oraz w wyniku silnych wahań temperatur. Na spodniej stronie liścia znajduje się szaro-biały trawnik pleśni, natomiast na spodniej stronie widoczne są plamy od brązowawej do fioletowej. Pojawiają się one początkowo głównie na młodych liściach, ale szybko się rozprzestrzeniają. Dotknięte liście więdną i ostatecznie zrzucają. W przypadku zarażenia mączniakiem rzekomym zdecydowanie należy zebrać i zniszczyć wszystkie liście, glebę można zdezynfekować bulionem ze skrzypu polnego. Chorobie można zapobiec, umieszczając róże w przewiewnym miejscu, pozostawiając wystarczającą przestrzeń między poszczególnymi roślinami i regularnie je przerzedzając.
palić kora
Wydłużone, czerwonawo-brązowe plamy, głównie wokół oczu na niedojrzałych pędach z zeszłego roku, nie tylko wskazują na możliwe uszkodzenia spowodowane mrozem, ale można je również powiązać z zarazą kory. Ta choroba róży jest również wywoływana przez szkodliwy grzyb i można ją zwalczyć jedynie poprzez silne przycinanie wiosną. Pomaga również opryskiwanie zieloną miedzią (dostępną w specjalistycznych sklepach), co należy przeprowadzić zimą. Zapobiegaj poparzeniom kory poprzez zbilansowaną dietę róż, napowietrzanie gleby (spulchnianie gleby) i zaopatrywanie roślin w potas magnezowy w sierpniu.
różana rdza
Rdza róży, wywoływana przez szkodliwy grzyb Phragmidium mucronatum, jest jedną z najczęstszych chorób róż. Występuje głównie w wilgotne lata i charakteryzuje się plamami żółtawymi do czerwonawych. Na spodniej stronie liści widoczne są rdzawoczerwone i zakurzone plamy, które zimą czernieją. Jest to magazyn zarodników zimowych, z którego choroba wybucha ponownie następnej wiosny. Rdza różana dotyka przede wszystkim róże na gliniastej i zbitej glebie, dlatego spulchnianie gleby i mieszanie z piaskiem i kompostem jest dobrym środkiem zapobiegawczym. Porażone liście zdecydowanie należy zebrać i wyrzucić, a różę można wzmocnić, traktując ją bulionem ze skrzypu.
czarny punkt
Czarna plama, która występuje głównie późnym latem i jest wywoływana przez szkodliwy grzyb Diplocarpon rosae, jest również jedną z najczęstszych chorób róż. Po raz pierwszy pojawia się jako ciemne plamy z krawędziami w kształcie gwiazdy na górnej stronie liści; później liście żółkną i opadają. Zazwyczaj najpierw atakowane są liście rosnące blisko ziemi. Zbierz porażone liście i zdezynfekuj glebę bulionem ze skrzypu polnego. Pomaga również umieścić ząbki czosnku w ziemi lub zasadzić czosnek wokół róży. Aby temu zapobiec, wybierz odporne odmiany i posadź je w przewiewnym miejscu. Pamiętaj o zachowaniu zalecanych odległości sadzenia i unikaj nadmiernego nawożenia azotem.
choroba plamistości pierścienia
Choroba pierścieniowata wywoływana przez szkodliwy grzyb Sphaceloma rosarum występuje głównie w środku lata i na gęsto ulistnionych odmianach. Ciepła, wilgotna pogoda sprzyja rozwojowi choroby. Zazwyczaj środek okrągłej, czerwonawej plamy na powierzchni liścia zanika, pozostawiając szary z czarną obwódką. Możesz zapobiec tej chorobie, zapewniając przewiewny stojak, podając środki wzmacniające (takie jak bulion ze skrzypu polnego) i wcześnie usuwając porażone liście.
porady
Przed użyciem środków ochrony roślin należy zasięgnąć porady specjalistycznego sprzedawcy. Przy stosowaniu należy ściśle przestrzegać zaleceń producenta, szczególnie w zakresie dawkowania.