„Oficjalny” rodzaj koniczyny Trifolium obejmuje ponad 245 podgatunków. Najbardziej znanym i najczęściej wykorzystywanym rolniczo przedstawicielem tego rodzaju jest koniczyna łąkowa (Trifolium pratense), zwana również koniczyną czerwoną ze względu na czerwone kwiaty.

Dla jednych niekochany chwast, dla innych łatwa w pielęgnacji roślina ozdobna: koniczyna

List gończy na łąkę lub koniczynę czerwoną

  • Nazwa naukowa: Trifolium pratense
  • Rodzina roślin: rośliny strączkowe (Fabaceae)
  • Wysokość wzrostu: od 15 do 50 centymetrów w zależności od lokalizacji i gleby
  • Kwiat: kulisty i wielkości od 3 do 4 centymetrów, fioletowo-czerwony do biało-różowego, kielich włochaty
  • Liście: naprzemienne i podszyte z jajowatymi przylistkami
  • Okres kwitnienia: od końca kwietnia do października
  • Występowanie: Żyzne łąki, pola, jasne lasy
  • Roślina pyłkowa dla pszczół i roślina nektarowa dla trzmieli
  • Składniki o znaczeniu leczniczym: fitoestrogeny i izoflawonoidy

Powody używania go jako zielonego nawozu

Koniczyna łąkowa i inne rodzaje koniczyny mogą być stosowane jako zielony nawóz w ogrodzie lub w rolnictwie, ponieważ zapewniają, że bakterie brodawkowe na korzeniach wzbogacają glebę w azot. Ponadto imponująca długość korzenia koniczyny czerwonej zapewnia również, że ubita gleba jest głęboko spulchniana, a tym samym przygotowana do późniejszej uprawy roślin użytkowych. Nie należy jednak przesadzać przy stosowaniu koniczyny czerwonej jako zielonego nawozu w ogrodzie, ponieważ może to czasami prowadzić do inwazji ryjówki koniczyny. To chrząszcz, którego larwy wyjadają dziury w liściach koniczyny, a także żywią się kwiatami.

Użyj koniczyny łąkowej jako naturalnego środka

Podobnie jak inne rodzaje koniczyny, koniczyna łąkowa jest jadalna, ale spożycie nie powinno przekraczać pewnego poziomu ze względu na zawarty w niej kwas szczawiowy. Kwiaty koniczyny czerwonej są powszechnie używane jako dekoracyjny i aromatyczny składnik następujących potraw:

  • rozprzestrzenia się
  • sałatki
  • zupy

Koniczynę czerwoną można zasiać w doniczkach do użytku w kuchni lub wykiełkować w specjalnym kiełkowniku. Następnie sadzonki mogą być używane jak rzeżucha po około 5 do 8 dniach. Mówi się, że koniczyna czerwona ma prozdrowotny wpływ na następujące obrazy kliniczne:

  • biegunka
  • zapalenie jelit
  • objawy menopauzy
  • reumatyzm
  • dna
  • kaszleć

porady

Kwiaty koniczyny łąkowej można suszyć i wykorzystać do przygotowania herbat. W tym celu 2 czubate łyżeczki kwiatów koniczyny są parzone kubkiem gorącej wody. Po około 10 minutach można odcedzić kwiaty i w razie potrzeby posłodzić herbatę odrobiną miodu. Nie pij więcej niż 3 filiżanki herbaty z czerwonej koniczyny dziennie i nie stosuj diety z czerwonej koniczyny dłużej niż 5 tygodni.

Kategoria:

Zioła