- Liście - niezwykle charakterystyczne przy bliższym przyjrzeniu
- Kwiaty złotożółte i promienne
- Jesienią można rozpoznać po jagodach
- Test koloru - graj bezpiecznie
Wiele roślin wygląda bardzo podobnie na zewnątrz, ale zasadniczo się różnią. Na przykład, podczas gdy niektóre są zdrowe i lecznicze, inne są trujące. Aby w przyszłości nie pomylić dziurawca z inną rośliną, czytaj dalej!

Liście - niezwykle charakterystyczne przy bliższym przyjrzeniu
Jeśli podejrzewasz, że roślina to ziele dziurawca, powinieneś dokładnie przestudiować liście. Oto ich ogólna charakterystyka:
- ułożone naprzeciwko
- 1 do 3 cm wzrostu
- Zielony
- owalny do jajowatego
- Cały
- gładki
Liście są naprawdę charakterystyczne po bliższym przyjrzeniu się. Nie ma już wątpliwości, że jest to ziele dziurawca, jeśli podniesiesz liście pod światło i zobaczysz, że są tam izolowane, przezroczyste, przypominające kropki plamki. To są luki w tkankach. Pojawia się również kilka czarnych kropek. Tam jest olejek eteryczny.
Kwiaty złotożółte i promienne
Od końca czerwca ziele dziurawca można rozpoznać po jego kwiatach. Znajdują się na końcach pędów, wysoko nad ziemią. Na ogólnym zdjęciu wydają się błyszczeć. Ten blask tworzą liczne pręciki, które wystają ze środka kwiatu jak promienie słońca. Widocznych jest również 5 zaokrąglonych płatków. Świecą w kolorze złocistożółtym.
Jesienią można rozpoznać po jagodach
Po zakończeniu okresu kwitnienia ziele dziurawca nadal można rozpoznać z jagód z daleka. Mają około 1 cm i są jajowate lub zaokrąglone. W sierpniu/wrześniu nadal jaskrawoczerwone, później stają się czarne. Na każdej łodydze znajduje się jagoda.
Test koloru - graj bezpiecznie
Jeśli chcesz mieć absolutną pewność, wybierz liść lub kwiat. Potrzyj część rośliny między palcami. Czy twoje palce zrobiły się czerwone? Wtedy to ziele dziurawca. W kwiatach i liściach znajduje się barwnik, który ucieka po zmiażdżeniu.
porady
Ziele dziurawca zwyczajnego najprawdopodobniej znajduje się w miejscach, które są częściowo zacienione i suche. Często rośnie na ubogich łąkach, na wysypiskach gruzu i na poboczach dróg.