Drzewa bukowe mają bardzo charakterystyczny pień, co ułatwia ich identyfikację. Przede wszystkim kolor pnia, ale także nieliczne dziury po sękach i pęknięcia sprawiają, że buk jest niepowtarzalny. Warto wiedzieć o pniu buka.
Buk może osiągnąć średnicę pnia do dwóch metrów
Cechy pnia buka
- Rozmiar: do 2 metrów średnicy
- Kolor: najpierw ciemnozielony do czarnego, później srebrnoszary
- Kora: bardzo gładka z kilkoma pęknięciami, prawie bez dziur po sękach, bardzo cienka
- Kora: prawie nie tworzy kory
Najważniejszą cechą jest srebrnoszary kolor, który sprawia, że drzewo jest niepowtarzalne.
Pnie bukowe mają bardzo cienką korę, która z biegiem lat staje się tylko trochę grubsza. W przeciwieństwie do innych drzew leśnych, takich jak dęby, buki prawie nigdy nie okorują. Kora kruszy się i odpada w postaci szarego pyłu. Okrywa glebę i dostarcza składników odżywczych.
W lesie buki zyskują standard
W lesie buk stanowi standard. Korona jest wysoko. Warunkiem jest niskie nasadzenie wokół buka. Liście innych drzew muszą zacieniać pień.
Ponieważ kora jest bardzo cienka, wolnostojący buk bardzo szybko ulega spaleniu na słońcu. Z tego powodu korona drzewa jest znacznie niższa w przypadku drzew stojących pojedynczo.
Określ wiek buka przy pniu
Jeśli chcesz wiedzieć, ile lat ma buk, zmierz pień na wysokości jednego metra. Pomnóż wynik przez 0,6, a otrzymasz prawdopodobny wiek buka. Wynik jest jeszcze dokładniejszy, jeśli wykonasz dwa pomiary, a mianowicie na wysokości jednego metra i na wysokości 1,5 metra. Oblicz średnią, a także pomnóż ją przez 0,6.
W przypadku bardzo starych drzew, które już dawno osiągnęły dojrzałość, pień nie staje się już grubszy. Tutaj wiek można tylko dokładniej zawęzić na podstawie lokalizacji i opisów historycznych. Słoje roczne, występujące na innych pniach drzew, na buku są bardzo słabo zaznaczone.
porady
Drewno bukowe ma naturalnie lekko czerwonawy odcień. Drewno poddane obróbce parą nabiera czerwonego odcienia, który jest szczególnie ceniony w meblarstwie. Nie jest tak twardy jak w przypadku grabu.