- Przygotuj siew
- Najlepszy czas na zasianie Czarnookich Susans
- Tak sieje się pnącze
- Umieścić w doniczkach po wschodach
- Od końca maja rośliny mogą wychodzić na zewnątrz
- porady i wskazówki
Czarnookie Susany (Thunbergia alata) są dostępne w specjalistycznych sklepach jako preferowane rośliny do ogrodu i na balkon. Jednak taniej jest, jeśli sam wyhodujesz roślinę pnącą z nasion. Co musisz wziąć pod uwagę, aby uprawa czarnookiej Susanne powiodła się poprzez zasiew.

Przygotuj siew
Przygotuj małe tace do uprawy, wypełniając je luźną ziemią. Najlepiej używać tac do siewu, które można przykryć szklaną pokrywką lub folią.
Najlepszy czas na zasianie Czarnookich Susans
Siew może odbywać się od lutego do kwietnia. Ponieważ nasiona kiełkują powoli, należy je wysiewać jak najwcześniej.
Tak sieje się pnącze
Zasiej ziarno cienko i przykryj je ziemią. Po wysiewie utrzymywać powierzchnię wilgotną, ale nie mokrą.
Idealna temperatura kiełkowania to 18 stopni Celsjusza. Przykrycie tacy na nasiona pokrywką zapobiega wychłodzeniu lub wysychaniu nasion.
Kiełkowanie nasion trwa do trzech tygodni.
Umieścić w doniczkach po wschodach
- Kłuć w doniczkach
- Wskazówki dotyczące przycinania
- Ustaw ciepłe i jasne
- Utrzymuj glebę wilgotną, ale nie mokrą
Gdy sadzonki będą wystarczająco duże, posadź po trzy na raz w małych doniczkach wypełnionych żyzną glebą.
Przyciąć wierzchołki sadzonek, aby sadzonki dobrze się rozgałęziły, a później wypuściły kilka pędów.
Od końca maja rośliny mogą wychodzić na zewnątrz
Gdy tylko minie niebezpieczeństwo nocnych przymrozków, czyli po lodowych świętych, czarnookie Susan mogą wyjść na zewnątrz.
Posadź je w nasłonecznionym miejscu w ogrodzie lub umieść w jak największych donicach na tarasie lub balkonie. Od samego początku upewnij się, że masz podpórkę do wspinaczki, aby pędy czarnookiej Susan mogły wspiąć się w górę.
Od wysiewu do pierwszego kwiatka mija średnio 15 tygodni. Ale ciężko pracujący wspinacze kwitną dobrze do października.
porady i wskazówki
Czarnooka Susanne zawdzięcza swoją nazwę czarnemu wieńcu wewnątrz kwiatu. W nowych rasach „oko” może być również brązowe lub zielone lub może być całkowicie nieobecne.