Gruszka miedziana jest najczęściej uprawiana jako drzewo krzewiaste. W handlu standardowo można też kupić miedzianą gruszkę kamienną. Może osiągnąć imponującą wysokość do ośmiu metrów i tworzy szeroką, lekko parasolowatą koronę.
Kupferfelsenbirne można łatwo wyszkolić, aby stać się standardem
Gruszka miedziana (Amelanchier lamarckii) standardowo ma wysokość pnia około 180 do 200 cm. Powyżej rozwija się rozległa, parasolowata korona, której gałęzie wyrastają na starszych drzewach. Czysta łodyga rośnie od 4 do 6 metrów, a nawet wyżej, jeśli warunki na stanowisku są optymalne i jeśli się o nią odpowiednio pielęgnuje. W ciągu roku osiąga około 20 cm wysokości i około 10 cm szerokości. Ze względu na dobrą tolerancję gruszki miedzianej na przycinanie, na wzrost mogą mieć wpływ określone środki.
Co wziąć pod uwagę przy sadzeniu wysokiej łodygi
- posadź kilka drzew w odpowiedniej odległości (około 8-10 metrów), aby korony mogły się lepiej rozwijać,
- ustawić wysokie pędy jako rośliny samotne na mniejszych powierzchniach,
- dobrze spulchnić glebę, w razie potrzeby wykonać drenaż, nie zagęszczać w obszarze korzeniowym, nie przykrywać trawnikiem, podsadzaniem itp. narzekać,
- po posadzeniu regularnie i intensywnie podlewać.
Jak dbać o wysoki pień
Warunki siedliskowe silnie wpływają na wzrost gruszy miedzianej, chociaż nie stawia ona szczególnie wysokich wymagań środowisku. Posadzone w pełnym słońcu lub w jasnym cieniu, standardowe drzewo rozwija się w piękne źródło cienia. Może się zdarzyć, że wysokie pędy wyrosną u podstawy. Liście należy usunąć, aby drzewo w standardzie zachowało swoją formę. Korzystne jest dodatkowe podlewanie w przypadku długotrwałej suszy. Nawożenie nie jest absolutnie konieczne, zwłaszcza jeśli zmieszałeś kompost do dołka.
porady
Dorosła grusza skalna to naprawdę wspaniały widok w okresie kwitnienia. Kwiaty rozwijają kuliste niebiesko-czarne owoce, które są jadalne i którym drzewo zawdzięcza nazwę „porzeczkowe”.