Gruszka gruszkowa jest popularna ze względu na bujne kwiaty i piękny kolor liści. Nasiona i liście niektórych gatunków zawierają bardzo małe ilości glikozydów. Trzeba by skonsumować niezliczoną ilość maleńkich owoców, żeby odczuć jakiekolwiek negatywne skutki.

Miedziana gruszka (często nazywana porzeczką) ma wiosną kępę białych kwiatów w kształcie gwiazdy. Późną jesienią rozwijają się one w małe, niebiesko-czarne owoce o słodkim smaku, które można wysuszyć lub przerobić na dżem.
Gruszka zwyczajna (łac. Amelanchier ovalis) występuje rzadziej i ma te same cechy zewnętrzne:
- Krzew o wysokości 1-3 m,
- białe kwiaty,
- pozostawia od spodu owłosione,
- owoce niebiesko-czarne.
Owoce gruszki zawierają bardzo małe ilości glikozydów w nasionach i liściach. Gdy spożywane są duże ilości – w tym przez zwierzęta – czasami mogą wystąpić nudności, nudności lub biegunka.
porady
Nazwa „gruszka skalna” pochodzi od pewnego podobieństwa wzrostu do gruszy, ale gruszka skalna należy do innego rodzaju.