Koniczyna pospolita lub pospolita to bardzo zmienna roślina, która rośnie w różnych formach niemal w całej Europie, najlepiej na wapiennych, suchych i ubogich użytkach zielonych. Jasnożółty kwitnący kwiat motyla ma bardzo wysoką zawartość cukru w nektarze kwiatowym i dlatego jest często sadzony przez pszczelarzy jako pastwisko pszczele. Ponadto letni bloomer ze względu na wysoką zawartość białka nadaje się jako roślina pastewna dla zwierząt domowych i gospodarskich oraz jako roślina lecznicza ze względu na swoje właściwości uspokajające i przeciwskurczowe.
Koniczyna rogata to ozdobna roślina lecznicza i pastewna
Koniczyna pospolita na pierwszy rzut oka
- Nazwa botaniczna: Lotus corniculatus
- Rodz: Horntrefoil (Lotos)
- Rodzina: rośliny strączkowe (Fabaceae)
- Nazwy zwyczajowe: koniczyna strąkowa, koniczyna zwyczajna, koniczyna łąkowa
- Pochodzenie i dystrybucja: Europa Środkowa i Zachodnia, regiony śródziemnomorskie, Wyspy Kanaryjskie
- Lokalizacja: łąki, pobocza dróg, żywopłoty i krzewy, nieliczne lasy. Głównie na półsuchych i suchych użytkach zielonych oraz wapiennych glebach gliniastych.
- Forma wzrostu: zielna
- Bylina: tak
- Wysokość: od 5 do 30 centymetrów
- Kwiaty: 2-6-kwiatowe, baldachy pachowe, korona motylkowata
- Kolory: żółty
- Okres kwitnienia: od maja do września
- Owoce: strąki wąskie, strączkowe
- Liście: odwrotnie jajowate do klina, spodem niebieskozielone, pierzaste
- Rozmnażanie: nasiona, rozłogi
- Twardość: tak (rodzime gatunki)
- Toksyczność: nie
- Zastosowanie: roślina lecznicza, bogata w białko roślina pastewna, pastwisko pszczele, letni kwiat
- Cechy szczególne: wzbogaca glebę w azot trujący dla ślimaków
- Czas zbiorów: od czerwca do sierpnia (kwitnienie)
- Inne gatunki koniczyny: alpejska (Lotus alpinus), bagienna (Lotus pedunculatus), wąskolistna (Lotus tenuis), włochata (Lotus corniculatus), cętkowana (Lotus maculatus), kanarka (Lotus berthewamplot -ii), Koniczyna rogata (Lotus pedunculatus)
- Ryzyko splątania: szczaw rogaty (Oxalis corniculata), wyka łąkowa (Lathyrus pratensis), wyka podkowa (Hippocrepis comosa)
Koniczyna rogowa w ogrodzie
Koniczyna rogowa to dość nisko rosnąca niewielka roślina wieloletnia, która rozprzestrzenia się w czasie. Roślina najlepiej czuje się w miejscach nasłonecznionych - im bardziej słonecznie, tym jaśniejsze kwiaty będą bardziej bujne. Gleba powinna być bardzo przepuszczalna, umiarkowanie zasobna w składniki odżywcze i wapienna, dzięki czemu Horntrefoil obficie się rozmnaża, zwłaszcza w ogrodach skalnych i niestety także na trawnikach. Ponadto niektóre gatunki koniczyny rogatej mogą być również trzymane w donicach (np. na światłach). Ten rodzaj uprawy jest szczególnie odpowiedni dla nieodpornych gatunków śródziemnomorskich, takich jak koniczyna kanaryjska.
porady
Koniczyna rogowa jest tradycyjnie sadzona przede wszystkim jako pastwisko pszczele. Nektar kwiatowy zawiera bardzo wysoką zawartość cukru, około 40 procent, a roślina ma również bardzo długi okres kwitnienia. Ze względu na wysoką zawartość białka koniczyna jest często uprawiana również jako roślina pastewna, np. w chowie bydła. Jej właściwości lecznicze odkryto przypadkowo dopiero w XIX wieku, od tego czasu kwiaty koniczyny zwyczajnej wykorzystywane są w naturopatii.