Wrzos, w tym przypadku gatunek znany jako wrzos pospolity (Calluna vulgaris), od wieków używany był w medycynie ludowej jako roślina lecznicza stosowana zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Inne rodzaje wrzosu, takie jak Erica arborea, wrzos drzewny, mogą być również wykorzystywane do celów leczniczych.
Heather można stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie
Zastosowane składniki i składniki roślinne
Od sierpnia do września można zbierać delikatne końcówki pędów, liście i kwiaty wrzosu pospolitego. Bardzo bogate w cukier kwiaty służą nie tylko jako wrzosowisk pszczelich (ciemny, bardzo aromatyczny miód wrzosowy jest uważany za specjalność wrzosowiska lüneburskiego), ale mogą być również wykorzystywane do naparów. Roślina lecznicza zawiera garbniki i minerały, różne enzymy, różne minerały oraz saponiny i glikozydy flawonowe, a także hydrochinon i arbutynę.
Efekt leczniczy do użytku wewnętrznego i zewnętrznego
Zarówno z kwiatów jak i ziół można przygotować napar stosowany wewnętrznie na infekcje dróg moczowych, pęcherza moczowego i nerek, na dnę moczanową, reumatyzm oraz choroby dróg oddechowych (szczególnie na kaszel i obfitą flegmę). Herbata wrzosowa stosowana zewnętrznie pomaga zwalczać egzemy, wysypki skórne i zaczerwienienia skóry. Następujące efekty przypisuje się w szczególności wrzosowi pospolitemu:
- antyseptyczne (zabija zarazki), dezynfekujące i przeciwzapalne
- moczopędne i napotne
- wykrztuśny
- oczyszczanie krwi
- łagodzący
Przepis: Wrzosowy Napar
Klasyczna, bardzo wszechstronna herbata wrzosowa powstaje w następujący sposób:
- Zalej 250 mililitrów gorącej wody jedną łyżkę kwiatów i/lub ziół.
- Pozostaw napar przez około pięć do dziesięciu minut.
- Odsypać ciała stałe przez sito.
- Wypij jedną do trzech filiżanek lub
- stosować napar do okładów i płukania (np. ran).
Jeśli lubisz smak słodszy, możesz dosłodzić napar łyżeczką miodu.
porady
Możesz również użyć kwiatów wrzosu i naparu do pełnej kąpieli, tradycyjnie zalecanej przy reumatyzmie i dnie moczanowej.