Jaskier, znany również pod innymi nazwami, ziele oparzenia, kwiat smalcu, jaskier gorący, Gilberich i pepitka, jest znany nawet dzieciom. Któż nie zna tego kwiatu, który późną wiosną zaludnia tyle łąk?
Trujący jaskier należy do rodziny jaskierów
Trująca roślina jaskry
Jaskier jest najczęstszym członkiem rodziny jaskierów, znanym również jako Ranunculaceae. Podobnie jak wszystkie inne rośliny z tej rodziny, jaskier jest pełen toksyn.
Dwie toksyny i ich wpływ na organizm
Oprócz aktywnego składnika o nazwie ranunculina, który znajduje się we wszystkich roślinach jaskry, to właśnie substancja zwana protoanemoniną sprawia, że jaskry są tak trujące. W szczególności korzenie są pełne tego składnika, który po wysuszeniu zamienia się w toksyczny kwas anemonowy.
Każdy, kto zjada świeże jaskry (trudno by pomyśleć o zjedzeniu ich więcej ze względu na nieprzyjemnie ostry smak) musi liczyć się z objawami zatrucia nawet przy niewielkich ilościach. Należą do nich m.in.:
- Pieczenie w jamie ustnej i gardle
- biegunka
- mdłości
- Wymiociny
- zawroty głowy
- paraliż
Tam znajdziesz Jaskier!
Roślinę z rodziny jaskrowatych można spotkać na wilgotnych łąkach, na obrzeżach lasów, w zaroślach, przy drogach i wszędzie tam, gdzie gleba jest bogata w azot i wapń. Pochodzi z Europy, Azji, a nawet Ameryki Północnej. Jego głównym obszarem dystrybucji jest Europa Środkowa, może rozwijać się na wysokościach do 2300 m n.p.m.
Cechy, dzięki którym można je rozpoznać
Jaskier można łatwo rozpoznać na podstawie tych cech:
- Czas kwitnienia późną wiosną
- gołe łodygi i liście
- cięte pod kątem liście podstawne
- wieloletnie zioło
- wysokość od 20 do 100 cm
- Liście przypominają jaskry
- okrągłe łodygi
- naprzemienny układ liści
- do 3 cm szerokości, złotożółte kwiaty
- Kolor kwiatu jest tłusty błyszczący
- owoce zielonego orzecha od lipca do października
porady
Mniszek jest również nazywany jaskierem. Jaskier jest dla niego popularną nazwą, zwłaszcza w południowych Niemczech. Ale w przeciwieństwie do jaskry pospolitego nie jest trujący.