Nawet bez słynnego „zielonego kciuka” nie musisz rezygnować z imponującej rośliny doniczkowej: Zamioculcas zamiifolia, znana również jako szczęśliwa roślina z piór lub tektury, toleruje prawie każde miejsce - i nie narzeka na zbyt małą pielęgnację. Zielona roślina, która dorasta do metra wysokości, jest praktycznie niezniszczalna, o ile nie utopisz jej konewką. W końcu soczysta roślina z Afryki Wschodniej potrzebuje tylko trochę wody.

Szczęśliwe piórko to oszczędna roślina doniczkowa

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. Profil / kwiaty i czas kwitnienia
  2. Profil / pochodzenie i dystrybucja
  3. Profil / zastosowanie
  4. Charakterystyka / wygląd i wzrost
  5. Charakterystyka / Toksyczność
  6. Posadź Zamioculcas prawidłowo
  7. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  8. Jakiej gleby potrzebuje roślina?
  9. Opieka / Nawozić
  10. pielęgnacja / podlewanie
  11. Pielęgnacja/dzielenie i przesadzanie
  12. pielęgnacja / cięcie
  13. utrzymanie / propagacja
  14. Opieka / Choroby i szkodniki
  15. Często Zadawane Pytania
  16. gatunki i odmiany

    17. Profil / kwiaty i czas kwitnienia

    Zamioculcas trzymany w kulturze pokojowej bardzo rzadko wytwarza kwiat. Jednak i tak nie jest to spektakularne: jak to jest typowe dla rodziny arum, kwiat składa się z grubej, białawej cebuli, która ma tylko kilka centymetrów wysokości. Możesz cieszyć się kwitnieniem tylko wtedy, gdy rośliny czują się całkowicie komfortowo na swoim miejscu, a warunki są optymalne. Wymaga to jednak:

    • być stale obecny w temperaturze otoczenia około 25°C
    • wilgotność nie jest ani zbyt wysoka, ani zbyt sucha (np. w ogrzewanych pomieszczeniach zimą)
    • wybrano jasne, ale nie pełne słońce miejsce
    • regularnie nawożone i podlewane
    • zwrócono uwagę na odpowiednio dużą doniczkę
    • roślina nie jest zbyt wilgotna
    • wypełniono wysokiej jakości podłoże na bazie kompostu

    Podobnie jak pędy liściowe, kwitnąca łodyga również wyrasta bezpośrednio z kłącza, ale ma maksymalnie 30 centymetrów wysokości. Początkowo przylistek zakrywa kwiat, ale ten odłamuje się po wykiełkowaniu i odsłania biały spadix. To z kolei trwa kilka tygodni, zanim wyschnie i stanie się brązowy. Nasiona, które mogły się uformować, można zasadniczo wykorzystać do rozmnażania Zamioculcas, ale jest to trudne przedsięwzięcie i mało skuteczne dla laika.

    Profil / pochodzenie i dystrybucja

    Dopiero od początku 2000 roku Zamioculcas przeżywało rozkwit jako nieskomplikowana roślina doniczkowa. Po prostu nie był wcześniej uprawiany w tym celu, chociaż gatunek został odkryty i opisany już w XIX wieku. Ojczyzną rośliny należącej do rodziny Araceae jest Afryka Środkowo-Wschodnia, gdzie gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony, zwłaszcza w Kenii, Tanzanii i Zanzibarze. Tam roślina rośnie głównie na zalesionych przedgórzach wyżyn i na nizinach, gdzie przeważa skaliste podłoże.

    Z natury Zamioculcas jest przyzwyczajony do ekstremalnej suszy i może trwać od tygodni do miesięcy bez wody. Typowe dla regionu ojczystego są naprzemienne fazy suche i ulewne deszcze, podczas których roślina może szybko wchłonąć wilgoć, a następnie ponownie przetrwać suszę.

    Profil / zastosowanie

    Zamioculcas może być trzymany tylko jako roślina doniczkowa lub w oranżerii, ponieważ jako ciepłolubna, typowo afrykańska roślina nie powinna być wystawiana na temperatury poniżej 16°C. Roślina najlepiej czuje się w temperaturach powyżej 20°C, a ze względu na swoją odporność na suszę bez problemu znosi letnie upały i zimowe ogrzewanie powietrza. W ciepłe letnie miesiące roślinę można również umieścić w półcienistym lub nasłonecznionym miejscu na balkonie lub tarasie, pod warunkiem, że w nocy temperatura nie spadnie poniżej 20°C. Powinno być również suche, aby bardzo wrażliwy na nadmiar wilgoci Zamioculcas nie był narażony na ciągły deszcz.

    Charakterystyka / wygląd i wzrost

    Z botanicznego punktu widzenia Zamioculcas jest jedną z roślin zielnych, która jednak nie odpowiada jej rzeczywistemu wyglądowi. Wiecznie zielone szczęśliwe pióro rozwija grube, mięsiste podziemne kłącza, z których wyrastają pogrubione ogonki liściowe i mogą dorastać do wysokości metra. Te łodygi liści są prawdziwymi liśćmi Zamioculcas: mają kształt maczugi, są pogrubione i pokryte licznymi sztywnymi, mocnymi pierzastymi liśćmi. Wszystkie części rośliny nad ziemią mają lśniący, ciemnozielony kolor i są dobrym wskaźnikiem jasności miejsca: liście stają się intensywnie ciemnozielone w ciemniejszych miejscach.

    Ogólnie rzecz biorąc, roślina wydaje się silna i rośnie dość gęsto wraz z wiekiem, dlatego dobrym pomysłem jest od czasu do czasu dzielenie podkładki: To nie tylko daje drugą roślinę, ale także zapobiega pęknięciu doniczki w pewnym momencie z powodu nacisku korzeni. Zasadniczo Zamioculcas rośnie dość wolno, ale może mieć kilkadziesiąt lat i dlatego jest bardzo duży.

    Charakterystyka / Toksyczność

    Podobnie jak wszystkie rośliny Arum, Zamioculcas jest trujący zarówno dla ludzi, jak i zwierząt domowych. Wiecznie zielona roślina zawiera substancje drażniące skórę, takie jak kwas szczawiowy i szczawian wapnia, które zewnętrznie mogą prowadzić do obrzęku i zaczerwienienia błon śluzowych i skóry. Jednak zatrucie jest bardzo rzadkie, ponieważ efekt w postaci pieczenia w ustach itp. pojawia się natychmiast i dlatego organizm jest ostrzegany. Tylko upewnij się, że sok roślinny nie dostanie się do twoich oczu, na przykład podczas cięcia, ponieważ może to być bardzo niewygodne. W takim przypadku dokładnie przemyj oczy czystą, ciepłą wodą. Jednak wizyta u lekarza zwykle nie jest konieczna.

    Posadź Zamioculcas prawidłowo

    Jeśli kupiłeś nowy Zamioculcas, najlepiej od razu przesadzić go na świeże podłoże. Możesz stwierdzić, czy roślina potrzebuje nowej doniczki, po penetracji korzenia pojemnika: jeśli prawie nie ma już miejsca w glebie, czas na większą doniczkę. Powinno to być jak najszersze, ponieważ korzenie głównie rozszerzają się na szerokość. Niezbędny jest również otwór drenażowy na dnie doniczki, przez który nadmiar wody może szybko odpłynąć. Aby zapobiec zamuleniu, przykryj podłogę warstwą skorup. Dodanie keramzytu (19,73 euro) lub perlitu zapewnia lepszą przepuszczalność podłoża (37,51 euro).

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Pod względem lokalizacji Zamioculcas jest przyjemnie oszczędny. Zasadniczo roślina dogaduje się z każdym miejscem, o ile nie znajduje się w oknie wychodzącym na południe. Łatwa w pielęgnacji roślina doniczkowa nie toleruje pełnego słońca, ale nadal najlepiej czuje się w jasnym miejscu. Jeśli go nie masz, po prostu umieść "Zamie" w cieniu - dobrze radzi sobie nawet przy niewielkim oświetleniu, ale wtedy rośnie znacznie wolniej i rozwija zauważalnie ciemne liście.

    W każdym razie ciepło jest ważniejsze niż natężenie światła, ponieważ Zamioculcas nie powinno być chłodniejsze niż 16°C. Temperatura między 20 a 25 °C jest dla nich idealna do rozwoju, co roślina może cieszyć się również na balkonie w ciepłe letnie miesiące.

    Kontynuuj czytanie

    Jakiej gleby potrzebuje roślina?

    Jako podłoże wystarcza gleba handlowa, która może być wstępnie nawożona. Szczęśliwe piórko nadaje się również do roślin zielonych, domowych lub palm. Roślina doniczkowa najlepiej czuje się w glebie z dużą zawartością kompostu. Zmieszaj granulki gliny lub perlit z podłożem, aby uzyskać lepszą przepuszczalność. Uważaj, aby roślina nie była zbyt wilgotna - jeśli podłoże spleśnieje, "Zamie" będzie zbyt mokre i jak najszybciej będzie potrzebował nowej doniczki i świeżego podłoża. Jeśli wolisz hydroponikę zamiast gleby, i tak już niewielki wysiłek związany z utrzymaniem jest jeszcze zmniejszony.

    Kontynuuj czytanie

    Opieka / Nawozić

    Jak każda roślina doniczkowa, Zamioculcas również potrzebuje regularnych dostaw składników odżywczych. Nawozić je mniej więcej co cztery tygodnie płynnym nawozem do zielonych roślin w małej dawce podawanym wraz z wodą do nawadniania. Ewentualnie można również wiosną zaopatrzyć roślinę w nawóz długoterminowy – na przykład w postaci patyczka lub stożka – aby nie zapomnieć o nawożeniu w miesiącach letnich. Przestań nawozić zimą.

    Rośliny, które zostały świeżo przesadzone do wstępnie nawożonej gleby, należy nawozić najwcześniej po ośmiu tygodniach, podobnie jak okazy chore lub zakażone szkodnikami, które są ponownie zaopatrywane w składniki odżywcze dopiero po wyzdrowieniu. Rośliny są w tym sensie jak ludzie: prawdopodobnie jesz mniej, gdy leżysz w łóżku z gorączką.

    pielęgnacja / podlewanie

    Zamioculcas przechowuje wilgoć w grubych, mięsistych łodygach liści, których używa, aby przetrwać okresy suszy w swojej ojczyźnie w Afryce Wschodniej. Jest to soczysta roślina, którą wystarczy tylko trochę podlać, ale nadal nie może stale wysychać. Zawsze podlewaj "Zamie", gdy podłoże dobrze wyschło - można to określić w glinianych doniczkach metodą "próby stukania". Delikatnie postukaj w patelnię knykciami. Jeśli uzyskana glina brzmi pusto, czas nalać. Używaj dobrze stęchłej wody z kranu o temperaturze pokojowej lub zebranej wody deszczowej. Nadmiar wody do nawadniania należy niezwłocznie usunąć.

    Od czasu do czasu umieść Zamioculcas pod prysznicem i zmyj je delikatnym, letnim strumieniem prysznica. Prysznic zabija kilka ptaków jednym kamieniem: z jednej strony usuwasz nagromadzony kurz z liści, a z drugiej zwiększasz wilgotność, dzięki czemu szkodniki, które występują częściej, gdy jest sucho, takie jak przędziorki , nie ma szans.

    Nie można podać konkretnych informacji dotyczących ilości odlewu. Zasadniczo Zamioculcas potrzebuje coraz częściej wody w miesiącach letnich niż zimą. Ile i jak często podlewasz, zależy od jasności w miejscu, temperatury otoczenia i wielkości rośliny.

    Pielęgnacja/dzielenie i przesadzanie

    Rzadko trzeba przesadzać Zamioculcas, w przeciwieństwie do wielu innych roślin doniczkowych, to szczęśliwe piórko lubi przebywać w ciasnych doniczkach i potrzebuje nowego tylko wtedy, gdy jego korzenie grożą wyrośnięciem z sadzarki. Zwykle dzieje się tak mniej więcej co trzy lata. Możesz również skorzystać z tej możliwości, aby podzielić duże rośliny na dwie lub więcej pojedynczych roślin i posadzić je osobno. To najszybszy i najłatwiejszy sposób na rozmnożenie atrakcyjnej rośliny. Najlepszą porą na ten środek jest wiosna, a po przesadzeniu należy również intensywniej podlewać rośliny przez kilka tygodni.

    pielęgnacja / cięcie

    Nawet jeśli szczęśliwe piórko rośnie powoli, z biegiem lat może stać się dość wysokie, a przede wszystkim rozłożyste. Niemniej jednak nie przycinaj rośliny, w przeciwnym razie pozostaną nieestetyczne, nagie plamy. Zamioculcas nie wykiełkuje ponownie z wyciętego pnia, często pozostaje przez kilka lat. Zamiast tego po prostu podziel rośliny, które urosły za duże.

    Czasami jednak nadal trzeba użyć noża lub nożyczek, ponieważ chore lub martwe pędy należy jak najszybciej usunąć. Odetnij wysuszone lub gnijące łodygi liści bezpośrednio u podstawy i wyrzuć ścinki z odpadami domowymi.

    utrzymanie / propagacja

    Szczęśliwe piórko można również rozmnażać za pomocą sadzonek liści, które po prostu umieszcza się w doniczce z ziemią doniczkową ściętą stroną do dołu, utrzymuje lekko wilgotne podłoże i umieszcza pojemnik w ciepłym i jasnym miejscu o temperaturze około 25°C. Najlepiej sadzić sadzonki w szklarni, ponieważ korzenie łatwiej się formują w napiętym powietrzu. Potrzeba jednak dużo cierpliwości, dopóki liść nie zakorzeni się i nie rozwinie się nowy pęd: proces ten może potrwać nawet rok. Nawet po tym nowa sadzonka rośnie dość powoli. Oprócz pojedynczych listków do rozmnażania nadają się również ogonki o długości do 20 cm z kilkoma listkami.

    Opieka / Choroby i szkodniki

    Zamioculcas to wytrzymała roślina doniczkowa, która bardzo rzadko choruje lub jest atakowana przez szkodniki. Zasadniczo problem stanowią jedynie przędziorki, które często występują w suchych i ciepłych miejscach. Możesz powstrzymać tę plagę, od czasu do czasu zraszając roślinę.

    Często Zadawane Pytania

    Zamioculcas dostaje brązowe liście, co robić?

    Jeśli Zamioculcas nagle dostanie brązowe liście, zwykle kryją się za tym błędy pielęgnacyjne. Dowiedz się, czy

    • wody za dużo lub za mało
    • nawozić za dużo lub za mało
    • temperatura otoczenia jest zbyt wysoka lub zbyt niska
    • wilgotność jest za wysoka lub za niska.

    Po ustaleniu przyczyny należy podjąć odpowiednie środki zaradcze.

    Zamioculcas dostaje żółte liście, co robić?

    Z drugiej strony żółte liście na szczęśliwym piórze wskazują wyraźnie, że miejsce jest zbyt wilgotne. W takim przypadku należy natychmiast przesadzić roślinę w świeżym, suchym podłożu iw razie potrzeby odciąć zgniłe korzenie lub pędy liści. Podlewaj Zamioculcas rzadziej lub rzadziej w przyszłości.

    porady

    Ogonki mogą mieć metr długości, a czasem nawet dłużej. Możesz związać je wstążką z rafii lub czymś podobnym, aby je ustabilizować, aby nie zwisały, a nawet nie odłamały się pod własnym ciężarem.

    gatunki i odmiany

    Na rynku dostępny jest w zasadzie tylko jeden rodzaj Zamioculcas, chociaż w berlińskim Ogrodzie Botanicznym można podziwiać również odmianę różnobarwną. Jest to jednak rzadko dostępne i można je następnie kupić za duże pieniądze. Z drugiej strony wątpliwe jest, czy oferowany okazjonalnie „Kruk” Black Zamioculcas jest w rzeczywistości odrębną odmianą. Bardzo ciemne łodygi liści i listki tego wariantu są w rzeczywistości również rozwijane przez każde normalne szczęśliwe pióro - o ile jest wystarczająco ciemne. Ciemne miejsce, a tym samym mało światła, automatycznie prowadzi do ciemnych liści tego gatunku.

Kategoria:

Ogród warzywny