W swoim triumfalnym marszu jako znakomita roślina lecznicza i przyprawowa, imbir podbił serca ogrodników, którzy chcą szturmować eksperymenty. Świeże, domowe bulwy inspirują swoim niezrównanym aromatem, orzeźwiającą pikantnością i dobroczynną mocą uzdrawiania. To wystarczający powód, aby samemu zacząć sadzić korzenie imbiru. Te instrukcje wyjaśniają, kiedy, gdzie i jak prawidłowo posadzić magiczną roślinę z dziwnym kłączem wewnątrz i na zewnątrz.

Imbir można uprawiać również w doniczce lub – jak tutaj – w obręczy

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. podstawowe informacje w skrócie
  2. Instrukcja sadzenia w ogrodzie
  3. opieka w ogrodzie
  4. Jaka lokalizacja?
  5. kiedy sadzić?
  6. Która ziemia?
  7. Uprawiaj sam w doniczce
  8. Pielęgnacja w doniczce
  9. Jak i kiedy zbierać?
  10. hibernować
  11. propagacja
  12. Właściwości imbiru
  13. Posadź własne gatunki imbiru
  14. Często Zadawane Pytania

    15. podstawowe informacje w skrócie

    • Imbir można uprawiać w pomieszczeniu późną zimą, a na zewnątrz od połowy/koniec maja
    • Imbir stawia kilka wymagań wobec swojego położenia: lubi słonecznie do półcienistych i temperatury od 20°C
    • Przed sadzeniem bulw glebę należy wzbogacić kompostem
    • Imbir można również uprawiać w doniczkach

    Rosnący imbir w ogrodzie - instrukcje sadzenia

    Wstępnie wyrośnięte lub zakupione młode rośliny są idealne jako materiał do sadzenia imbiru w ogrodzie, szklarni lub podniesionej grządce. Alternatywnie użyj świeżego korzenia imbiru lub kawałków korzenia z co najmniej jednym pęczniejącym okiem. Jak sadzić z doświadczeniem:

    1. Odchwaszczaj glebę i dokładnie spulchnij za pomocą grabi
    2. Wykop płytkie doły w odległości 20 do 30 cm
    3. Wymieszaj wykop z kompostem z liści i szumem kokosowym lub piaskiem
    4. Umieść kłącze lub odcinek poziomo w każdym otworze z pąkami skierowanymi do góry
    5. Przykryj imbir ziemią o grubości około 5 cm i dociśnij

    W ostatnim kroku podlej łóżko delikatnym strumieniem miękkiej wody deszczowej lub mocno zatęchłej wody z kranu. Zmagasz się z żarłocznymi nornikami lub kretami kopiącymi tunele w ogrodzie? Następnie zalecamy posadzenie każdego kłącza razem z koszem na nornice.

    Imbir z własnego ogródka to wyjątkowa uczta

    Dbanie o imbir w ogrodzie - instrukcje

    Jeśli imbir kwitnie w łóżku, konewka jest używana tylko wtedy, gdy niebo zamyka bramy przeciwpowodziowe. W ciepłe letnie dni i gdy jest sucho jesienią należy sprawdzić kciukiem, czy nie ma potrzeby podlewania. Wciśnij palec w ziemię i nie poczuj wilgoci, wylej wodę z beczki deszczowej. Od czerwca do zbioru nawozić kompostem z liści lub próchnicą z kory, którą co cztery do sześciu tygodni lekko zgarniamy i zalewamy miękką wodą.

    Imbir pochodzi z regionów tropikalnych i nie jest mrozoodporny. Nie umniejsza to jego reputacji jako legendarnej rośliny leczniczej i przyprawowej.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Skromne wymagania sadzonek imbiru są spełnione na stanowiskach słonecznych do półcienistych przy temperaturach od 20 stopni Celsjusza. W wielu lokalizacjach takie warunki oświetleniowe i temperaturowe mogą powstać w pomieszczeniach lub na zewnątrz. W poniższej tabeli wymieniono sprawdzone opcje uprawy imbiru:

    ogród balkon/taras Mieszkanie w domu
    podniesione łóżko Balkon południowy, zachodni lub wschodni słoneczny parapet
    Szklarnia słoneczna nisza ścienna konserwatorium
    Plaster warzywny na ziemi przed balustradą przeszklone przedłużenie
    łóżko wieloletnie w pudełku na kwiaty (16,99 €) jako ekran prywatności
    ogród ziołowy Taras na dachu
    youtube

    Kiedy jest czas sadzenia?

    Hobbystyczni ogrodnicy z własnym grządką, podwyższonym łóżkiem lub szklarnią dopełniają uprawę imbiru w dwóch etapach. Dzięki uprawie na parapecie późną zimą młode rośliny rozpoczynają sezon z istotną przewagą wzrostu. Najlepszą porą roku do sadzenia na rabatach jest wiosna, kiedy od połowy/koniec maja nie ma już niebezpieczeństwa silnych mrozów.

    Która gleba sprzyja wzrostowi i plonowaniu?

    Imbir rośnie w słonecznym, ciepłym miejscu na każdej dobrej glebie ogrodowej, która sprawdziła się jako ziemia do doniczek dla warzyw, ziół lub cebul. Pożądana jest mieszanka dojrzałego, przesianego kompostu i wierzchniej warstwy gleby, charakteryzujących się witalnością gleby. Gleba powinna być świeża lub umiarkowanie wilgotna, bez ryzyka zalania. Dodatek dodatków, takich jak piasek lub szum kokosowy, jest korzystny dla niezawodnej przepuszczalności.

    Uprawa imbiru w doniczce – jak to działa?

    Imbir można również uprawiać w doniczkach

    Ogrodnicy na balkonach i we wnętrzach sadzą i zbierają imbir w doniczkach. Ma to tę zaletę, że początek uprawy ma miejsce w lutym. Dzięki tej metodzie uprawy roślina tropikalna ma dłuższy okres wegetacji w klimacie środkowoeuropejskim niż na zewnątrz. Jest to rozsądne podejście, biorąc pod uwagę 250-dniowy okres między sadzeniem a zbiorem. Poniższe instrukcje wyjaśniają krok po kroku, jak sadzić imbir w domu. Jak to zrobić w pomieszczeniu i na balkonie:

    wymagania materiałowe

    • 1 organiczny imbir (cała, świeża cebulka z wieloma, grubymi oczkami)
    • Ekologiczna ziemia warzywna na bazie kompostu bez torfu
    • Garnek lub wiadro z otworem w dnie do odprowadzania wody
    • Odłamki ceramiki lub keramzytu (19,73 €) do drenażu
    • ostry, odkażony nóż
    • Konewka ze spryskiwaczem lub butelką ze spryskiwaczem
    • Miękka woda o niskiej zawartości wapnia

    Jakość podłoża odgrywa kluczową rolę w wysokowydajnej uprawie imbiru. Gleba powinna być przepuszczalna, a jednocześnie dobrze magazynująca wodę, aby mięsiste kłącza nie gniły. Konwencjonalna, wstępnie nawożona mineralnie gleba doniczkowa z dużą zawartością torfu nie spełnia wymagań. Polecany jest substrat roślinny nawożony organicznie, któremu idealną konsystencję cebulom imbiru nadajesz dodając buczenie kokosowe.

    Sadzenie w doniczce - instrukcje krok po kroku

    1. Pokrój korzeń na kawałki o długości 3-5 cm, każdy z oczkiem
    2. Pozostaw cięte powierzchnie do wyschnięcia przez jakiś czas
    3. Napełnij doniczkę drenażem o wysokości 3-4 cm
    4. Wypełnij podłoże organiczne do 4 cm poniżej krawędzi pojemnika
    5. Ułóż kawałki korzeni w odstępach 5-6 cm z oczkiem skierowanym do góry i lekko dociśnij
    6. Delikatnie przesiej podłożem, aż oczy nie będą już widoczne
    7. polej delikatnym prysznicem

    W miejscu jasnym lub półcienistym, bez bezpośredniego światła słonecznego, kawałki korzeni szczęśliwie kiełkują w temperaturach od 20 stopni Celsjusza. Jak pokazano na poniższym rysunku, z oczu wyrastają pionowe, zielone pędy i pionowe pasma korzeni. W tym celu szczególnie istotne jest sadzenie poziome. Przezroczysty kaptur wykonany ze szkła lub folii spożywczej sprzyja kiełkowaniu i rozrostowi korzeni. Tworzy się ciepły, wilgotny mikroklimat, który symuluje naturalne warunki tropikalnych obszarów upraw. Gdy rosnące liście dotkną pokrywy, kaptur wykonał swoje zadanie i można go zdjąć.

    Właściwa pielęgnacja imbiru w doniczce - instrukcje

    Po posadzeniu w doniczce pielęgnacja ogranicza się do regularnego podlewania. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze jest pokrywane do końca lata dzięki wystarczającym zapasom w podłożu. Jak właściwie dbać o imbir jako roślinę doniczkową:

    • Utrzymuj podłoże stale lekko wilgotne
    • Spryskaj raz lub dwa razy w tygodniu wodą wolną od wapnia
    • przenieś się w słoneczne miejsce po 6 do 8 tygodniach (okno wychodzące na południe, balkon lub taras)
    • od czerwca do wody do nawadniania co 4 tygodnie dodawać płynny nawóz organiczny zgodnie z zaleceniami producenta
    • Jesienią przycinaj martwe liście do ziemi

    Imbir lepiej radzi sobie z krótkotrwałą suszą niż podmokłe podłoże. Aktualną potrzebę podlewania można rozpoznać po wyraźnie wysuszonej glebie. Jeśli garnek lub wiadro znajduje się na spodku, nadmiar wody wylej najpóźniej po 10 minutach. Alternatywnie wypełnij podkładkę kulkami z gliny ekspandowanej, na której kładziesz naczynie. Nagromadzona woda nie może wznieść się z powrotem do bryły korzeniowej. Ponadto lokalna wilgotność wzrasta, zgodnie ze smakiem tropikalnej rośliny imbiru.

    dygresja

    Uprawa w zimnej ramie dzięki naturalnemu ogrzewaniu

    Na wiosnę parapety są zatłoczone, bo wypuszczane są liczne kwiaty, byliny i warzywa. Zimna ramka stanowi remedium, gdy w domu i mieszkaniu brakuje miejsca na uprawę imbiru do sadzenia na zewnątrz iw donicach. Temperatura wymagana do pączkowania i wzrostu w zimnej ramie jest generowana przez naturalne ogrzewanie. Aby to zrobić, wykop dół o głębokości 50 cm i zmieszaj jedną trzecią wykopu z kompostem. Przykryj dno dołu drutem karczowym, pokrytym warstwą słomy o grubości 5-10 cm. Następnie nakłada się 20 cm warstwę świeżego obornika i mieszankę kompostu z glebą. Dobrze zamknięta zimna ramka rozgrzeje się w ciągu 8 do 10 dni, dzięki czemu można posadzić imbir.

    Zbieraj korzenie imbiru - jak i kiedy to dobrze?

    Imbir rośnie przez dobre osiem miesięcy

    Po średnio 250 dniach korzeń imbiru jest gotowy do zbioru. Początek sezonu żniwnego można rozpoznać po wymarzonych, żółtych lub zaschniętych liściach. Optymalna procedura została skopiowana z profesjonalnych obszarów upraw w Indiach i Afryce. Hodowcy imbiru zbierają tylko część kłącza. Kawałek bulwy jest przezimowany i po okresie spoczynku pełni funkcję materiału do sadzenia na nowy sezon. Jak prawidłowo zbierać imbir w łóżkach i doniczkach:

    • w grządce podnieś bulwy z ziemi widłami do kopania
    • Przewróć doniczkę, wannę lub skrzynkę okienną i pozwól kłączom toczyć się po trawniku lub ziemi
    • Chwyć cebulki za liście, aby strząsnąć ziemię lub podłoże doniczkowe
    • Użyj ostrych nożyc do przycinania, aby odciąć liście od 3 do 4 cm nad skórą kłącza
    • Odetnij ostrym nożem soczyste, obiecujące kawałki kłącza

    Pozostałe segmenty bulw, nieprzeznaczone do spożycia, zimują suche, mrozoodporne i przewiewne we włosie kokosowym, piasku lub trocinach, podobnie jak dalie lub cebulki kwiatowe.

    Zimowy korzeń imbiru - tak to działa

    Imbir nie jest odporny w Niemczech. Jeśli jesienią temperatura spadnie poniżej 10 stopni Celsjusza, tropikalna roślina przestaje rosnąć. Proces ten można rozpoznać po żółknięciu liści i wysuszonych końcówkach liści, ponieważ roślina przenosi pozostałe składniki odżywcze do swojego podziemnego kłącza jako rezerwę energii na następny sezon. Wciągnięte liście to nie tylko sygnał do rozpoczęcia sezonu żniwnego. Jeśli zastanawiasz się nad uprawą wieloletnią, powinieneś przyznać teraz egzotyczną bylinę. Jak prawidłowo zimować imbir:

    • dać w porę przed pierwszymi przymrozkami
    • odciąć martwe liście
    • utrzymuj chłód w temperaturze od 10 do 12 stopni Celsjusza
    • łyki wody lub wcale
    • nie nawozić

    Nie odcinaj liści, dopóki nie będą całkowicie martwe. Do tego czasu pozostałe składniki odżywcze przeniosły się z listowia do kłącza. Świeże pędy skorzystają z tego zapasu energii następnej wiosny. Tak długo, jak imbir wciąż pokazuje swoje ciemnozielone liście trzciny, zalecamy jak najbardziej jasne kwatery zimowe i okazjonalne podlewanie lub opryskiwanie. Bez liści korzeń imbiru nie dba o warunki oświetleniowe, dlatego ciemne pomieszczenie w piwnicy jest również opcją na zimę, o ile nie będzie cieplej niż od 10 do 12 stopni Celsjusza.

    Jak udaje się propagacja?

    Selektywne zbiory i zimowanie za szkłem są równoważne rozmnażaniu imbiru. Pozostawiając segment kłącza jesienią i przechowując go bez mrozu, przygotowujesz grunt pod kolejny plon w przyszłym roku. Ewentualnie przezimuj cały, nienaruszony korzeń imbiru jako roślinę macierzystą w chłodnej, ciemnej piwnicy w doniczce z szumem kokosowym. W lutym odetnij lub odłam kawałki, które mają co najmniej jeden pączek. Posadź części kłącza zgodnie z opisem w tym przewodniku.

    Rozmnażanie imbiru jest bardzo łatwe

    Jakie właściwości ma imbir?

    Prawdziwy imbir (Zingiber officinale) należy do rodziny imbirów. Roślina rozwija się jako roślina wieloletnia o trzcinowatych, ciemnozielonych liściach, które osiągają średnią wysokość 100 cm. Dekoracyjne kwiaty w kształcie świecy o przyjemnym zapachu wznoszą się późnym latem w słonecznym, ciepłym miejscu.

    Oczywiście naziemne części rośliny odgrywają drugorzędną rolę w jej globalnym znaczeniu jako roślina lecznicza i aromatyczna. Kwiatowy top performer to pęd główny w postaci podziemnego, mięsistego i bogato rozgałęzionego kłącza. Soczyste, żółtawe mięso z bulw ma smak od ostrego do pikantnego i bogate w cenne składniki o właściwościach prozdrowotnych. Już 2800 lat temu Chińczycy wychwalali lecznicze działanie i wyjątkowy aromat.

    Roślina imbiru pochodzi z regionów tropikalnych i subtropikalnych. Główne obszary uprawy znajdują się w Indiach, Chinach, Nigerii i Tajlandii. Nawet w idealnych warunkach mija osiem miesięcy po posadzeniu, zanim bogate korzenie będą gotowe do zbioru. Dopiero po podróży przez pół świata cebulki imbiru znajdują się na sklepowych półkach i straciły większość swoich pozytywnych właściwości. Jeszcze jeden powód dla ogrodników hobbystów, aby przyjrzeć się uprawie domowej.

    Sam posadź pyszne gatunki imbiru

    Przed przystąpieniem do uprawy imbiru prosimy o staranny dobór sadzonek. Prawdziwy imbir (Zingiber officinale) jest protoplastą niesamowitej różnorodności odmian. W zależności od regionu uprawy, bulwy dają zaskakująco łagodne łaskotanie na podniebieniu, podczas gdy inne odmiany są przytłaczające pod względem ciepła. Poniższa tabela przedstawia szeroki wybór:

    Nazwisko nazwa botaniczna Rozmiar/powierzchnia wzrost specjalne właściwości priorytetowe użycie
    Imbir, prawdziwy imbir Zingiber officinale 20 do 40 cm 50 do 150 cm płonący ostry, leki i przyprawy
    Imbir Jamajki Zingiber officinale 25 do 40 cm 100 do 150 cm aromatyczna cytryna, lekko ostra, mniej uzdrawiająca przyprawa kuchenna, jedzenie
    japoński imbir Zingiber Mioga 20 do 25 cm 80 do 100 cm pikantno-ostry aromat skórki pomarańczy, jadalne pąki kwiatowe przyprawa kuchenna, jedzenie
    imbir nigeryjski Zingiber officinale 20 do 40 cm 80 do 120 cm najgorętszy imbir Zioła lecznicze dla ludzi i zwierząt (konie, psy)
    imbir tajski Alpinia galanga 30 do 40 cm 180 do 200 cm słodko-pikantny, nietypowy aromat imbirowy Pasta przyprawowa, herbata lecznicza, ziołolecznictwo
    imbir australijski Alpinia caerulea 40 do 50 cm 150 do 200 cm najłagodniejszy imbir Zioło, przyprawa i roślina lecznicza

    Lecznicza i smakowa moc to nie jedyne argumenty przemawiające za samodzielnym sadzeniem imbiru. Wieloaspektowa rodzina roślin imbirowych obejmuje również wspaniałe gatunki i odmiany, które są wykorzystywane przede wszystkim jako rośliny ozdobne i aromatyczne. Doskonałym przykładem jest czerwony imbir (Alpinia purpurata) o efektownych czerwonych kwiatostanach i wysokości 1 metra. Imbir tybetański (Hedychium densiflorum) nie ma żadnych właściwości aromatycznych ani leczniczych, ale w zamian zachwyca wściekłymi, długimi na 20 cm, pomarańczowo-czerwonymi kwiatami późnym latem.

    porady

    Sztandarowym wśród najlepszych rodzajów imbiru do uprawy w domu jest imbir jamajski. Kupując do uprawy i sadzenia, upewnij się, że bulwy są możliwie świeże i mają gładką, srebrzystą, połyskującą skórkę. Podstawą do kiełkowania i ukorzeniania się są grube, wyraźnie widoczne, zielone oczy, które sygnalizują wolę życia korzenia imbiru.

    Często Zadawane Pytania

    Jakich efektów leczniczych mogę oczekiwać od imbiru?

    Każdy korzeń imbiru zawiera cenne, bioaktywne substancje. Lekarze potwierdzają, że imbir ma doskonałe właściwości lecznicze, przede wszystkim w przypadku nudności, dolegliwości żołądkowych i jelitowych. Ponadto roślina łagodzi wszelkiego rodzaju przeziębienia oraz bóle zwyrodnieniowe stawów, mięśniowe i reumatyczne. Mówi się też, że wielka bulwa stymuluje produkcję serotoniny, co wprawia w dobry nastrój, a nawet odpędza depresję. Wreszcie imbir stymuluje krążenie krwi i metabolizm, co zmniejsza ryzyko zawału serca, udaru mózgu i zakrzepicy.

    Czy kwiaty imbiru pachną?

    Imbir prosto z kłącza wypuszcza sztywne, wyprostowane łodygi z kwiatostanami przypominającymi świecę. Czysty gatunek lśni licznymi czerwono-fioletowo-żółtymi kwiatami, których pręciki wydzielają przyjemny, słodki zapach.

    Czy imbir może zimować na zewnątrz?

    Obszary dystrybucji imbiru rozciągają się na regiony tropikalne i subtropikalne. Cudowna bulwa nie jest więc przygotowana na mróz. Wręcz przeciwnie, części rośliny nad ziemią drżą w temperaturach poniżej 10 stopni Celsjusza. Imbir nie jest przystosowany do zimowania na świeżym powietrzu.

    Czy niebieskie cebulki imbiru są jadalne?

    Na pierwszy rzut oka niebieski imbir (Dichorisandra thyrsiflora) do złudzenia przypomina prawdziwy imbir.Wspaniałe, cylindryczne kwiatostany otwierają się późnym latem z licznymi pojedynczymi kwiatami w kolorze od niebieskiego do fioletowego. Punktem wyjścia dla silnych łodyg są grube, bulwiaste korzenie, które nie są ani prawdziwymi kłączami, ani jadalne. W rzeczywistości imbir niebieski jest jedną z roślin kwitnących w dzień i nie jest spokrewniony z prawdziwym imbirem.

    Pod koniec września dostałem w garnku duży japoński imbir. Niestety roślina obumiera z żółtymi, suchymi liśćmi. Czy nadal można uratować imbir?

    Wszystkie rośliny imbiru pojawiają się późną jesienią. Konkretnie oznacza to obumieranie nadziemnych części rośliny. Zimuje tylko gęste kłącze w ziemi. Odetnij martwe liście i trzymaj japoński imbir w chłodnym miejscu w temperaturze około 10 stopni Celsjusza do lutego/marca. Podlewaj oszczędnie i nie stosuj nawozu. Od kwietnia zmień miejsce na słoneczne miejsce przy oknie i wznów normalny program pielęgnacji.

    porady

    Egzotyczne właściwości i wysoce skuteczne składniki sprawiają, że imbir jest samotnikiem w łóżku. Ze względu na ekspansywny wzrost kłączy i odgałęzień egzotyczna super roślina nie nadaje się do uprawy mieszanej. Podobnie jak lubczyk, piołun, kurkuma czy hyzop, imbir nie jest popularnym sąsiadem roślin w ogrodzie i szklarni.

Kategoria:

Ogród warzywny