Surowy lub ugotowany, w sałacie lub w gulaszu - groszek cukrowy z własnego ogródka jest mile widzianym przysmakiem w lecie. Uprawa się opłaca, bo świerzb nie tylko jest niewymagający, ale także niezwykle łatwy w pielęgnacji.
Podstawy decydują: lokalizacja i gleba
Rośliny groszku wolą rosnąć w pełnym słońcu. To tam rozwijają się najbardziej i produkują dużo strąków. Ponadto są również zadowoleni z częściowo zacienionej lokalizacji. Wystarczy im umiarkowany klimat. Ale uwaga: lokalizacja powinna zostać zmieniona najpóźniej po trzech latach.
Na dole groszek cukrowy składa życzenia, które zwykle są łatwe do spełnienia. Należą do nich następujące funkcje:
- głęboko zrelaksowany
- dobrze osuszone
- średnio ciężki (idealny: piaszczysto-gliniasty)
- pożywny
- humorystyczny
- wapienny
- pH między 6 a 7,5
Od siewu do zbiorów
Groch słodki wysiewa się bezpośrednio na zewnątrz od końca marca do połowy kwietnia. Zapewniona jest głębokość siewu 5 cm i odległość między poszczególnymi roślinami co najmniej 3 cm. Pomoce do wspinania należy włożyć do ziemi już w momencie siewu.
Groszek cukrowy wymaga niewielkiej opieki od swoich ogrodników. Na początku i podczas dłuższych okresów suchych należy je regularnie podlewać. Nawóz nie jest absolutnie konieczny. Jednak dawka mąki skalnej (14,13 euro) lub kompostu pomoże w późniejszych plonach. Gdy tylko rośliny osiągną rozmiar 10 cm, układa się je w ziemi w obszarze korzeni, aby stały się bardziej stabilne.
Po tym, jak groszek cukrowy wejdzie w fazę kwitnienia między połową maja a początkiem czerwca, strąki są gotowe do zbioru w połowie/pod koniec czerwca. Zazwyczaj zbiera się je przed osiągnięciem dojrzałości, kiedy są wąskie i delikatne.
porady i wskazówki
Aby chronić groszek pachnący przed chorobami grzybiczymi, zaleca się sadzenie go w kulturach mieszanych. Idealnymi sąsiadami roślin w ich bezpośrednim sąsiedztwie są np. sałata, kalarepa, marchew, rzodkiewka i rzodkiewka.