Roślina Stevia pochodzi pierwotnie z Ameryki Południowej i jest biologicznie poprawnie określana jako Stevia rebaudiana Bertoni. Tylko te rośliny tworzą w swoich liściach stewiozyd o słodkim smaku, niskokaloryczny słodzik.

Stewia - kochająca ciepło Ameryka Południowa

Stewia występuje w naturze na płaskowyżach Paragwaju, Argentyny i Brazylii. Panuje tu klimat półwilgotny, charakteryzujący się dużą ilością opadów. Łagodne temperatury rzadko spadają poniżej dwudziestu stopni Celsjusza. Gleby w tym rejonie są lekko kwaśne, gliniaste, piaszczyste, a więc dobrze zdrenowane. Są uważane za prawie sterylne ze względu na niską zawartość składników odżywczych. Stewia doskonale przystosowała się do tych warunków iw swojej naturalnej postaci rozwija krzaczaste pędy o wysokości do jednego metra.

Oszczędna bylina

Ponieważ gałęzie stewii rosną prawie nierozgałęzione, roślina potrzebuje dużo światła do rozwoju liści, ale prawie żadnych składników odżywczych. W zależności od klimatu miodowy liść rozwija się w swoim naturalnym domu jako wiecznie zielona roślina lub zrzuca liście w niższych temperaturach. Stewia następnie wciąga swoją życiową siłę z powrotem do ekstensywnej podkładki i kiełkuje świeże i zielone w wyższych temperaturach. Główny czas kwitnienia miodowego liścia przypada na późną jesień. Wiatr, który prawie zawsze panuje na płaskowyżach, przenosi pyłek z jednego kwiatka na drugi.

Odkryte na nowo przez Europejczyków

Szwajcarski przyrodnik Moisés Giacomo „Santiago” Bertoni był pierwszym Europejczykiem, który natknął się na liść miodu na pograniczu z Brazylią. Początkowo podejrzewał, że ta słodka jest nieznanym wcześniej gatunkiem Eupatorium ze względu na podobieństwo do żonkila wodnego występującego w Europie. Dopiero na początku XX wieku Stevia została prawidłowo sklasyfikowana i otrzymała łacińską nazwę rośliny na cześć Bertoniego.

Miejscowi cenili stewię odkąd ktokolwiek pamięta

Stewia jest bardzo popularna wśród rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej. Nawet dzisiaj ludzie mieszkający w Ameryce Południowej stosują tę roślinę jako wysoce skuteczny lek naturalny i do słodzenia herbaty yerba mate. Podczas II wojny światowej, kiedy brakowało cukru, słodka kapusta została po raz pierwszy wypróbowana jako substytut cukru w Anglii. Od 11 listopada 2011 r. stewia została również dopuszczona jako dodatek do żywności w UE i jest stosowana w żywności o niskiej zawartości cukru.

porady i wskazówki

Możesz użyć świeżych liści stewii, ekstraktu stewii lub proszku stewii do słodzenia jedzenia i napojów. Wszystkie te słodziki możesz zrobić sam z liści rośliny.

Kategoria: