- „Kwiat Wieczności”
- Od znaku miłości do rozkazu wojskowego
- Szarotka jako symbol regionu alpejskiego
- porady i wskazówki
Jej imię nosi szwajcarska linia lotnicza, opozycyjne grupy młodych ludzi w epoce nazistowskiej („Edelweißpiraten”), nagroda za muzykę ludową i wysoka nagroda wojskowa noszą jego imię, Alpen-Edelweiss. Kwiat, który niegdyś był szeroko rozpowszechniony w Alpach, jest uważany za symbol regionu, ale także oznacza odwagę, odwagę i miłość.

„Kwiat Wieczności”
Przyciągający wzrok kwiat szarotki w kształcie gwiazdy można wysuszyć (a tym samym zakonserwować) w taki sposób, aby całkowicie zachować jego kształt i kolor. Z tego powodu kwiat nosi również nazwę „Nieśmiertelni Alp” („Immortelle des Alpes”), którą wymyślili francuscy mieszkańcy Alp. Gdzie indziej roślina była również znana jako „kwiat gwiaździsty" lub „lwie łapy" ze względu na kształt kwiatów. Termin „szarotka” jest w rzeczywistości importem, który został wymyślony dopiero w wyniku rosnącego entuzjazmu dla Alp.
Od znaku miłości do rozkazu wojskowego
Pierwotnie szarotka wykorzystywana była głównie w medycynie ludowej. Dopiero gdy Alpy stopniowo stały się ważnym celem pierwszych turystów w XIX wieku, kwiat zyskał swoje obecne znaczenie nie tylko jako symbol narodowy, ale także jako symbol miłości i odwagi. Ponieważ wczesny – romantyczny – alpinizm polegał przede wszystkim na byciu blisko natury, na aktywności fizycznej i odwadze, szarotki, które rosły głównie w raczej niedostępnych, niebezpiecznych miejscach, były sprawdzianem odwagi mającym dowieść waleczności i siły kolekcjonera. Z tego samego powodu szarotka stała się symbolem miłości, w końcu był to wyjątkowy prezent. Niejeden zakochany młodzieniec miał śmiertelny wypadek podczas zbierania szarotki.
Szarotka jako symbol regionu alpejskiego
Dziś szarotka nadal jest symbolem regionu alpejskiego, a nawet została podniesiona do rangi symbolu narodowego krajów alpejskich, Austrii i Szwajcarii.
porady i wskazówki
Szarotka jest pod ścisłą ochroną przyrody i nie może być zbierana. Istnieją jednak odmiany hodowane specjalnie do przydomowego ogródka, ale ich rodzice w większości pochodzą z Himalajów.