Jeśli język wołu (Anchusa) rozprzestrzenił się w twoim ogrodzie, kontrolowanie kwitnącej rośliny może być niezwykle trudne. Z tego artykułu dowiesz się, jak rozpoznać uparte chwasty i jak się ich na stałe pozbyć.

Profil roślin Język wołu
Pomarszczone liście z gęstymi włoskami sprawiają, że identyfikacja Anchusa jest stosunkowo łatwa. W rzeczywistości przypominają język bydła, co daje roślinie popularną nazwę. Od czerwca do sierpnia pojawiają się niebieskie wiechy kwiatów, które wyrastają na rozgałęzionych, krótkich szypułkach.
Język wołu osiąga wysokość od trzydziestu do osiemdziesięciu centymetrów. Tworzy korzeń palowy sięgający do 1,20 metra w głąb ziemi, co utrudnia kontrolę.
W rolnictwie roślina jest obecnie jednym z chwastów problematycznych, ponieważ toleruje prawie każdy rodzaj gleby i wypiera rośliny użytkowe ze względu na rozległy wzrost i samosiew.
Jak skutecznie walczyć z językiem wołu?
Jest to łatwiejsze niż myśli wielu hobbystów:
- Ponieważ języczek wołu nie toleruje dobrze regularnego koszenia, zwykle wystarczy, aby trawnik był krótki, a zielonka miała wystarczającą ilość składników odżywczych.
- Jeśli musisz usunąć duże rośliny, najbardziej zrównoważone jest wykopanie języka wołowego wraz z głęboko sięgającym korzeniem palowym. Bardzo pomocny jest tutaj wyrywacz chwastów, taki jak ten używany przy odchwaszczaniu mniszka lekarskiego.
- Zwalczaj chwasty zanim zakwitną, skutecznie zapobiegaj samosiewom i niekontrolowanemu wzrostowi w przyszłym roku. W tym celu wystarczy od razu odciąć wszystkie główki kwiatowe.
Język wołu jako roślina okrywowa
Ze względu na swój niewymagający charakter Anchusa jest uprawiana w niektórych ogrodach jako wdzięczna roślina okrywowa. W tym przypadku jednak nie stosuje się wołu pospolitego lub polnego, lecz atrakcyjniej kwitnące odmiany, takie jak woły woły włoski czy woły przylądkowe. Ma tylko 15 do 20 centymetrów wysokości, jest absolutnie łatwy w pielęgnacji i tłumi niepożądane chwasty dzięki szybkiemu wzrostowi.
porady
Anchusa to cenne pastwisko pszczele. Specjalny kształt kwiatów odstrasza owady niezdolne do zapylania, dzięki czemu nektarem mogą żywić się tylko owady pożyteczne, takie jak (dzikie) pszczoły i trzmiele.