Poduszki pierzaste, znane również jako kwiaty ługu, to rodzaj roślin poduszkowych tworzących dywany. Nisko rosnące byliny są często sadzone jako zamienniki trawnika i wykazują liczne małe, pachnące miodem kwiaty między czerwcem a sierpniem. Roślina przyciąga wzrok również w ogrodzie ze względu na zmieniające się sezonowo kolory. Przeczytaj, jak prawidłowo posadzić i pielęgnować poduszkę z piór – wtedy możesz cieszyć się nieskomplikowaną rośliną przez długi czas.

Podkładka z piór jest często używana jako zamiennik trawnika

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie i dystrybucja
  2. posługiwać się
  3. wygląd i wzrost
  4. pozostawia
  5. czas kwitnienia i kwitnienia
  6. owoc
  7. toksyczność
  8. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  9. podłoga
  10. Prawidłowo posadź podkładki z piór
  11. podlewanie i nawożenie
  12. Prawidłowo wytnij podkładki z piór
  13. zwiększyć poduszki z piór
  14. hibernować
  15. choroby i szkodniki
  16. gatunki i odmiany

    17. pochodzenie i dystrybucja

    Prawdziwa poduszka z piór (bot. Cotula squalida, syn. Leptinella squalida), zwana też po prostu poduszką z piór, w przeciwieństwie do innych gatunków z rodzaju brązowa poduszka z piór lub kwiat ługu, jest ładną, małą i tworzącą dywany byliną z rodzina stokrotek (bot. Asteraceae) . Oprócz tego gatunku, rodzaj pierzasty obejmuje około 50 innych odmian, które z wyjątkiem kwiatu kurzej łapki (Ctula coronopifolia), który teraz również u nas został naturalizowany, występują wyłącznie na półkuli południowej. Cotula squalida pochodzi z Nowej Zelandii, gdzie jest szeroko rozpowszechniona zarówno na Wyspach Północnych, jak i Południowych. Tutaj sprawdza się przede wszystkim w wilgotnych miejscach, na przykład nad brzegami rzek i strumieni, na wilgotnych łąkach górskich lub na nizinach w pobliżu wybrzeża.

    posługiwać się

    Ze względu na krótki i matujący wzrost, brązowa poduszka z pierza doskonale nadaje się do ogrodów z mchu, ale można ją również sadzić jako solidny zamiennik trawnika. Posadzona w grupach w odległości od 10 do 30 centymetrów, w krótkim czasie tworzy miękki, wyściełany dywan, po którym można również chodzić w pewnym stopniu. Co więcej, ta mała bylina nadaje się do wypełniania nasadzeń między odcinkami chodników, ostoi lub pod lub między drzewami i mniejszymi trawami. Ponieważ poduszki pierzaste preferują raczej wilgotne podłoże, rośliny czują się szczególnie dobrze na brzegach stawów lub strumieni. Ale byliny mogą być również wykorzystywane jako płaskie i trwale zielone nasadzenia w ogrodach skalnych lub do nasadzeń grobowych.

    Na wiosnę wiecznie zielona bylina pojawia się z mniejszymi kwiatami cebuli, takimi jak dzikie tulipany lub krokusy. Poza tym odpowiednimi partnerami roślinnymi są takie gatunki jak turzyca czerwona (bot. Carex buchananii) i inne trawy, rzeżucha karpacka (bot. Arabis procurrens), pierwiosnki (bot. Primula), paprocie lub hosty (bot. Hosta).

    wygląd i wzrost

    Cotula squalida dorasta do maksymalnie pięciu centymetrów wysokości, ale w krótkim czasie tworzy gęste, przypominające trawnik maty ze swoimi prostymi pędami. Swoją łacińską nazwę zawdzięcza charakterystycznemu wzrostowi liści, który przypomina nieco miskę lub miskę. Starożytne greckie słowo kotyle oznacza coś w rodzaju filiżanki lub miski.

    pozostawia

    Delikatna pierzasta poduszka jest uprawiana głównie ze względu na wydłużone, brązowo-zielone liście. Ze względu na delikatne upierzenie przypominają małe paprocie, z którymi rodzina stokrotek nie jest spokrewniona. Poduszki z piór są zwykle zimozielone lub nawet zimozielone.

    czas kwitnienia i kwitnienia

    Zielonkawo-żółte, kuliste i do dwóch centymetrów średnicy, kwiaty torebkowe poduszki pierzastej kwitną między czerwcem a sierpniem. Są raczej niepozorne, ale roznoszą przyjemny zapach miodu. Rośliny cieszą się dużą popularnością wśród pszczół i innych motyli, dlatego stanowią wartościowe pastwisko pszczele w naturalnym ogrodzie.

    owoc

    Po okresie kwitnienia szczyt tworzy podobne do orzecha, małe, ewolwentowe owoce, z których każdy zawiera tylko jedno nasiono. Botanicznie owoce te są również nazywane niełupkami.

    toksyczność

    Podkładka z piór nie jest trująca dla ludzi ani zwierząt.

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Cotula squalida najlepiej czuje się w słonecznym lub zacienionym lub półcienistym miejscu w ogrodzie, ale nie może wysychać. Tylko srebrzysta poduszeczka Cotula hispida potrzebuje miejsca w pełnym słońcu dla zdrowego wzrostu.

    podłoga

    Poduszka z prawdziwego pierza jest najwygodniejsza w świeżej i wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej i luźnej glebie. Jeśli podglebie jest dostatecznie wilgotne, dobrze napowietrzone i bogate w składniki odżywcze, mała bylina szybko tworzy gęsto rozgałęzione, równe maty. Jednak roślina w ogóle nie toleruje podmoknięcia ani suszy. Idealnie pH gleby powinno być w zakresie neutralnym.

    Prawidłowo posadź podkładki z piór

    Jeśli chcesz wykorzystać Cotula squalida jako roślina okrywowa lub zastępująca trawnik, zaplanuj około dziesięciu do 20 roślin na kwadratową powierzchnię sadzenia, które sadzimy optymalnie w odległości od dziesięciu do 30 centymetrów - w zależności od wybranego rodzaju i odmiany . Najlepszą porą na sadzenie energicznej poduszki z piór jest wiosna, więc bylina może dobrze rosnąć do następnej zimy. Ponieważ gatunki Cotula preferują glebę umiarkowanie bogatą w składniki odżywcze, bogatą w próchnicę, przed sadzeniem należy wzbogacić chude podłoże dojrzałym kompostem, aby zwiększyć zawartość składników odżywczych.

    podlewanie i nawożenie

    Łatwy w pielęgnacji pad z piór rośnie szybko i łatwo w odpowiednich miejscach bez dalszej pielęgnacji. Lekkie nawożenie przed wiosennymi pędami nawozem organicznym - bardzo dobrze sprawdza się np. dojrzały kompost - służy roślinie jako pomoc startowa w nowym okresie wegetacji i zapewnia liczne świeże, zielone liście. Dodatkowe podlewanie może być również konieczne w suche i ciepłe letnie dni, aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym suszą. Jednak sporadyczna susza nie szkodzi krzepkiej roślinie, nawet jeśli wydaje się wyschnięta i uszkodzona: roślina wieloletnia zwykle regeneruje się z podstawy z odpowiednią starannością.

    Prawidłowo wytnij podkładki z piór

    Zasadniczo regularne cięcie nie jest ani konieczne, ani przydatne, należy tylko ostrożnie usuwać wysuszone części rośliny. Zaletą poduszki z pierza jako zamiennika trawnika w porównaniu z trawą konwencjonalną jest to, że nie trzeba kosić ani przycinać zasadzonego obszaru.

    zwiększyć poduszki z piór

    W przeciwieństwie do wielu innych roślin kwitnących, poduszka pierzasta nie sieje sama. Jesienią można zebrać dojrzałe owoce i wysiewać nasiona bezpośrednio na miejscu lub w doniczce na nasiona wczesną wiosną. Jednak zwykle nie jest to konieczne, ponieważ roślina wieloletnia rozmnaża się przez liczne pogórza. Dzięki temu już po kilku tygodniach tworzy charakterystyczne dywany roślinne, ale bez problemu można ją również rozmnażać. Aby to zrobić, po prostu oddziel kilka małych rozłogów i posadź je osobno. Ta procedura jest również zalecana, jeśli wzrost poduszki z piór powinien lub musi być ograniczony.

    dzielić

    Inną łatwą metodą rozmnażania jest dzielenie, najlepiej wiosną. Aby to zrobić, po prostu odetnij płaskie kawałki o pożądanej wielkości za pomocą ostrej łopaty i umieść je z powrotem w nowym miejscu. Skorzystaj z okazji, aby usunąć chore i wysuszone części rośliny, aby poduszka z piórami rosła zdrowo w nowym miejscu. Bezpośrednio po przesadzeniu iw kolejnych tygodniach należy obficie podlewać miejsce sadzenia, aby nowe korzenie szybciej się rozwijały, a susza nie uszkodziła rośliny.

    W przeciwieństwie do innych bylin, regularny podział poduszki małżowiny w celu odmłodzenia jest możliwy, ale nie jest konieczny. Gatunki długowieczne nie mają tendencji do linienia i często z wiekiem stają się gęste i przystojne.

    hibernować

    Ochraniacz ma bardzo dobrą odporność na zimę z tolerancją na zimno do minus 28 stopni Celsjusza. Niemniej jednak ochrona przed ostrym zimowym słońcem ma sens, zwłaszcza w przypadku mrozów, ponieważ bylina może reagować na intensywne promieniowanie brązowym przebarwieniem liści. Chociaż nie ma to dalszego negatywnego wpływu na roślinę, wygląda brzydko. Ponadto wiosną przyszłej wiosny minie trochę czasu, zanim zarośnięty obszar ponownie stanie się świeży zielony. Pokrycie chrustem jest w zupełności wystarczające jako ochrona zimowa.

    choroby i szkodniki

    Ogólnie rzecz biorąc, poduszka z piór jest dość odporna na patogeny i szkodniki, ale nie całkowicie niewrażliwa. W szczególności wysoki poziom promieniowania słonecznego może powodować problemy zarówno latem, jak i zimą, ponieważ intensywnie nasłonecznione miejsce często prowadzi do brązowych przebarwień liści - jest to szczególnie ważne, jeśli jednocześnie podłoże jest suche. Jednak regularne podlewanie i w razie potrzeby cieniowanie, zwłaszcza w południe, pozwala roślinie szybko się zregenerować. Jeśli latem na matach roślinnych widoczne są rozjaśnienia, przędziorki często znalazły swoją drogę. Dokuczliwe szkodniki występują częściej w latach suchych i uszkadzają rośliny poprzez swoją aktywność ssącą.

    Problematyczne są również uszkodzenia ślimaków, ponieważ nie tylko apetyt pełzających szkodników uszkadza rośliny: śluzowate wydzieliny zapewniają również, że obsadzone obszary są odseparowane od powietrza, co z kolei może prowadzić do gnicia. Aby temu zapobiec, należy zainstalować skuteczne bariery ślimakowe. Ponadto w przypadku inwazji należy usunąć małe gałązki i liście, aby zapewnić wentylację mat.

    porady

    Jeśli szukasz odpowiedniego zamiennika trawnika, poza pierzastą poduszką, istnieją inne rodzaje bylin, które są bardziej odpowiednie do zacienionych i wilgotnych miejsc. Na przykład tymianek dywanowy dobrze sprawdza się w miejscach nasłonecznionych, rozchodnik lub opuncja polecana jest na stanowiska suche i słoneczne. Nieskomplikowany mech gwiaździsty (bot. Sagina subulata), który dobrze rośnie również w bardziej nasłonecznionych miejscach, jest popularny nie tylko w ogrodach japońskich. Natomiast rumianek rzymski może służyć jako pachnący trawnik.

    gatunki i odmiany

    Oprócz rzeczywistego gatunku Cotula squalida, w handlu dostępna jest tylko odmiana „Platt's Black”, która jednak zasługuje na swoją nazwę odmiany. W przeciwieństwie do gatunku dzikiego, roślina wieloletnia, która również dorasta tylko do pięciu centymetrów wysokości, ma wyraźnie ciemne pierzaste liście, które latem są czerwonobrązowe, a zimą czarnozielone. Oprócz prawdziwych lub brązowych poduszek z piór dostępne są również różne rodzaje, które można bardzo dobrze wykorzystać w ogrodzie i są dość podobne do opisanego tutaj rodzaju pod względem lokalizacji i pielęgnacji.

    Dywan z piór pięciolistkowych (bot. Cotula potentillina)

    Ta odmiana, również pochodząca z Nowej Zelandii, ma bardzo podobne cechy pod względem wzrostu i cech charakterystycznych do Cotula squalida, ale jest nieco wyższa, przy wzroście dochodzącym do dziesięciu centymetrów.

    Ciemnozielone upierzenie (bot. Cotula diotica)

    Gatunek ten tworzy bujne dywany z pierzastych liści, które są zielone latem i miedziane zimą. Rośliny, które dorastają tylko do wysokości pięciu centymetrów, kwitną dość wcześnie w porównaniu z pokrewnymi gatunkami: małe, jasnożółte główki kwiatowe pojawiają się między majem a czerwcem. Oprócz i tak już niewielkich gatunków istnieje odmiana karłowata o nazwie „Minima”. To tylko do trzech centymetrów wysokości.

    Srebro pierzaste (bot. Cotula hispida)

    W przeciwieństwie do innych gatunków Cotula, ten potrzebuje stanowiska słonecznego o dość ubogim podłożu. Srebrzysta bylina tworzy żółte główki kwiatowe od maja do lipca i może dorastać do dziesięciu centymetrów wysokości.

Kategoria:

Rośliny doniczkowe