Świerk bywa mylony z innymi drzewami iglastymi, dość często z jodłą, a czasem z sosną. Istnieją jednak niewątpliwe cechy, dzięki którym nawet laicy mogą łatwo i jednoznacznie rozpoznać świerk.
Świerki mają krótkie, spiczaste igły
Jak rozpoznać sosnę?
Sosna ma wyraźnie najdłuższe igły spośród rodzimych drzew iglastych. W zależności od gatunku mają od czterech do ośmiu centymetrów długości i są stosunkowo miękkie. Twoje czopki są prawie okrągłe, ale zwykle jajowate.
Łuski na stożku otwierają się, gdy dojrzeje, aby nasiona mogły wypaść. Niemniej jednak łuski wciąż tkwią. Szyszki sosnowe doskonale nadają się jako dekoracja lub do rękodzieła.
Jakie są cechy świerka?
Świerk ma krótkie, twarde i spiczaste igły, które rosną wokół gałęzi, w przeciwieństwie do nich igły jodły rosną płasko tylko z dwóch stron i są znacznie bardziej miękkie. Zdrowy świerk ma zwykle równomiernie stożkową koronę. Istnieją jednak również gatunki o specjalnych formach wzrostu.
Nie jest łatwo rozpoznać drzewo po samej korze, ponieważ może się to zmieniać w zależności od gatunku i wieku drzewa. Na ogół kora świerka czerwonego, zwanego także pospolitym lub pospolitym, ma barwę od czerwonawej do czerwonawobrązowej z dość cienkimi łuskami. Charakterystyczne dla świerków są również szyszki, które mają do 16 centymetrów szerokości i zwisają z gałęzi. Szyszki są znacznie mniejsze i stoją prosto.
Najważniejsze cechy wyróżniające:
- Igły: długie i miękkie w sosnie, krótkie, twarde i spiczaste w świerku
- Szyszki: sosnowe okrągłe z dużymi łuskami, w świerku długie i wąskie, z drobnymi łuskami
- Kora: szarobrązowa z tworzeniem płytek na sosnie, przeważnie czerwonawa i cienko łuszcząca się na świerku
- Wysokość wzrostu: sosna ok. 40 m, świerk do 60 m
- Korona: spłaszczona u góry z sosny, jednolicie stożkowa ze świerku
porady
Sosnę i świerk najłatwiej odróżnić po ich igłach i szyszkach. Profesjonaliści rozpoznają je również po korze i/lub pniu.