- nazwy
- pochodzenie
- wzrost i wiek
- igły
- kwitnąć
- owoce i nasiona
- propagacja
- roszczenia dotyczące lokalizacji
- choroby i szkodniki
- posługiwać się
- toksyczność
Daglezja to duże drzewo, które zachowuje zielone igły nawet zimą. Mało kto wie więcej o tym olbrzymu z innego kontynentu. Zagłębianie się w opis i dokonywanie porównań z rodzimymi gatunkami drzew iglastych jest ekscytujące.

nazwy
Członek rodziny sosnowej, daglezja, znana jest pod następującymi nazwami:
- Nazwa niemiecka: daglezja
- Nazwa botaniczna: Pseudotsuga menziesii
- Nazwy zwyczajowe: daglezja, daglezja
Imiennikiem tego drzewa jest szkocki botanik David Douglas. Przywiózł je do Europy na początku XIX wieku.
pochodzenie
Daglezja pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Tam rośnie na większych wysokościach, gdzie staje się znacznie większy i starszy od naszego. Widziano okazy mające ponad 800 lat.
Daglezja jest reprezentowana w Europie od około 200 lat i jest obecnie jednym z najczęściej uprawianych nierodzimych gatunków drzew. W Niemczech stanowią 2% populacji drzew.
Niektórzy naukowcy podejrzewają, że daglezja była rodzima dla europejskiej gleby przed epoką lodowcową.
wzrost i wiek
Daglezja jest wiecznie zielonym drzewem iglastym. Rośnie pionowo, tworząc rozłożystą, stożkowatą koronę z gałęziami ułożonymi rzędami.
- Wysokość wzrostu: w tym kraju maks. 60 metrów
- Przyrost roczny: ok. 40 cm
- osiągalny wiek: ponad 400 lat
Kora daglezji jest gładka i szara w młodości. Wraz z wiekiem rozwija się gruba, czerwonobrązowa kora z głębokimi rowkami.
igły
- zimozielone, miękkie i matowe
- około 3 do 4 cm długości
- jasnozielony podczas kiełkowania
- później niebiesko-zielony
- idź prosto z gałęzi
- po zmiażdżeniu intensywnie pachną cytryną
kwitnąć
- Kwitnienie zaczyna się między 15 a 40 rokiem życia
- kwiaty męskie rosną w gronach, są żółte i około 1,5 cm długości
- kwiaty żeńskie rosną sporadycznie, są czerwone i mają około 2 cm długości
- Czas kwitnienia trwa od kwietnia do maja
owoce i nasiona
- szyszki czerwonobrązowe, wrzecionowate
- Długość: ok. 10 cm
- Średnica: ok. 3,5 cm
- spaść z drzewa, gdy dojrzeje (około września)
- nasiona mają ok. 5-6 cm długości, każde ze skrzydełkami
propagacja
Daglezja rozmnażana jest z nasion. Propagacja jest jednak wymagająca i żmudna. Sadzonki są więc często kupowane do sadzenia w przydomowym ogródku.
roszczenia dotyczące lokalizacji
- miejsce słoneczne lub częściowo zacienione
- osłonięty od wiatru
- gleba luźna, wilgotna i bogata w składniki odżywcze
Daglezja z biegiem lat potrzebuje coraz więcej miejsca, dlatego nie należy sadzić jej zbyt blisko budynków. Odległość powinna odpowiadać ich wysokości.
choroby i szkodniki
Szczególnie w młodym wieku, do około 15 roku życia, daglezja jest bardziej podatna na choroby grzybowe i szkodniki. Niektóre patogeny podążyły za nim z jego ojczyzny do Europy, ale rodzime gatunki również odkryły to drzewo dla siebie.
- Zardzewiała szopa z daglezji zielonej (grzyb Ascomycete)
- Sadzasta buda z daglezji zielonej (Ascomycete Mushroom)
- zgnilizna korzeni
- Wełnowce z daglezji zielonej
- korniki
posługiwać się
Drewno tego gatunku iglastego może być wykorzystywane w budownictwie na wiele sposobów i dlatego jest bardzo poszukiwane na rynku. Jest stabilny, trwały i łatwy do impregnacji.
toksyczność
Daglezja nie jest trująca, wręcz przeciwnie:
- ma składniki lecznicze
- stosowany w ziołolecznictwie
- służy do produkcji kosmetyków
- młode pędy, kwiaty i nasiona są jadalne