Bromeliady to jedne z najpopularniejszych roślin domowych ze wszystkich - ponieważ oferują atrakcyjną strukturę liści i często bardzo kolorowe, efektowne formacje kwiatowe, które tworzą egzotyczny akcent w pomieszczeniu.

Nie wszystkie bromeliady są czerwone

Spis treści

Pokaż wszystko
  1. pochodzenie
  2. wzrost
  3. pozostawia
  4. kwitnąć
  5. Która lokalizacja jest odpowiednia?
  6. Jakiej gleby potrzebuje roślina?
  7. Bromeliada wodna
  8. Prawidłowo nawozić bromeliady
  9. Prawidłowo cięte bromeliady
  10. wysuszony
  11. Rozmnażanie bromeliad
  12. dzielić
  13. Czy bromeliada jest trująca?
  14. posiłek
  15. sortuje

    16. pochodzenie

    Bromeliady nie tylko wyglądają egzotycznie, ale też są egzotyczne: ich rodzimy zasięg to tak zwane neotropiki, które rozciągają się głównie na Amerykę Południową i Środkową, ale także na Indie Zachodnie. Klimat ich pierwotnych siedlisk jest zatem bardzo odmienny od tego na naszych szerokościach geograficznych – a mianowicie przede wszystkim tropikalny ciepły, wilgotny i niepodlegający żadnej z czterech pór roku. Niemniej jednak niektóre z bardzo licznych rodzajów bromeliad można bardzo dobrze uprawiać jako rośliny ozdobne w pomieszczeniu - w normalnych temperaturach życia w ogrzewanych pomieszczeniach mogą bez problemu rozwijać się.

    Bromeliady noszą imię szwedzkiego lekarza Olafa Bromela. Nawiasem mówiąc, pierwsza bromeliada przybyła do Europy ze słynnym odkrywcą Krzysztofem Kolumbem – w postaci ananasa, który jest chyba najbardziej znanym rodzajem bromelii ze względu na swój owoc. Z jej powodu rodzina roślin znana jest również jako rodzina ananasów.

    Zapamiętać:

    • Pochodzenie bromeliad w Ameryce Południowej i Środkowej
    • niektóre gatunki można dobrze uprawiać w naszym pokoju
    • pierwszy gatunek bromelii - ananasa - dotarł do Europy przez Kolumnus

    wzrost

    Większość gatunków bromeliad to wiecznie zielone byliny. Charakterystyczna dla ich wyglądu jest mocna struktura rozety z szerokimi, spiczastymi, wzniesionymi liśćmi. U niektórych gatunków woda deszczowa gromadzi się w przypominającym lejek środku rozety liścia. Wiele gatunków jest kserofitycznych, więc mogą ograniczać parowanie za pomocą różnych mechanizmów.

    Inną cechą Bromeliceae jest ich epifityczny wzrost – należą one do tzw. roślin epifitycznych, podobnie jak storczyki. W naturze rosną bez korzeni, głównie na drzewach lub skałach. W hodowli wewnętrznej trzyma się je tylko w doniczkach w celu stabilizacji.

    Najważniejsze rzeczy w skrócie:

    • Bromeliady to głównie wiecznie zielone byliny
    • mają sprasowane łodygi z rozetą liści
    • większość gatunków należy do epifitów, bezkorzeniowych roślin epifitycznych

    pozostawia

    Liście są nie tylko charakterystyczną cechą bromeliad - są również niezbędnymi kanałami pokarmowymi dla wielu gatunków. W końcu jako epifity nie są w stanie pokryć zapotrzebowania na składniki odżywcze poprzez korzenie. Zamiast tego pobierają składniki odżywcze i wilgoć bezpośrednio z powietrza poprzez chłonne łuski i łuski na górnej stronie liści. Lekkie owłosienie ogranicza parowanie i chroni przed poparzeniami słonecznymi.

    kwitnąć

    Wiele osób trzyma bromeliadę w swoim pokoju lub biurze ze względu na czasami dość efektowne i kolorowe kwiaty. Ale to, co zwykle jest tak imponujące, to nie sam kwiat - jest raczej mały i niepozorny u większości gatunków ozdobnych. Jest jednak otoczony dużymi przylistkami, które często pojawiają się we wspaniałych kolorach, a także trwają znacznie dłużej niż rzeczywiste kwiaty.

    W przypadku większości rodzajów bromelii tworzenie kwiatów jest bardzo wyczerpujące i dlatego jest to tylko jednorazowa rzecz, która pociąga za sobą śmierć rozety liści lub nawet koniec życia w przypadku bromelii olbrzymiej.
    Kontynuuj czytanie

    Która lokalizacja jest odpowiednia?

    Niewielki wybór z ogromnego spektrum gatunków Bromeliceae, które hodujemy jako rośliny domowe, pochodzi z tropikalnych lasów deszczowych Ameryki Południowej. Gatunki, które pochodzą z bardziej przewiewnych, chłodniejszych regionów górskich, mają zwykle niewielkie znaczenie dla naszych obaw.

    Nie trzeba więc mówić, że bromeliadę ozdobną należy zapewnić – Guzmania są szczególnie popularne i rozpowszechnione – w miejscu o jak najbardziej tropikalnych warunkach. Dlatego powinna być jasna, konsekwentnie ciepła i jak najbardziej wilgotna. Najlepiej umieścić je w pobliżu okna, które wpuszcza dużo światła, ale nie przez cały czas w pełnym słońcu.

    Temperatura otoczenia preferowana przez bromeliady odpowiada praktycznie temperaturze pokojowej około 20°C, która dla wielu osób jest przyjemnie ciepła. Oczywiście może być też cieplej, ale termometr nie powinien spaść poniżej 18°C.

    Najważniejsze warunki terenowe dla ozdobnych bromeliad:

    • jasne, ale nie pełne słońce
    • najwyższa możliwa wilgotność
    • ciepło przez cały rok, około 20°C i cieplej

    Latem większość bromelii ozdobnych można również wystawić na zewnątrz. Ponownie, upewnij się, że nie ma intensywnego bezpośredniego słońca. Ponadto wystawienie ich na zewnątrz jest zwykle możliwe tylko etapami - ponieważ w noce z temperaturami poniżej 15°C bromeliada zbyt mocno zamarza, więc trzeba ją wnosić z powrotem do środka.
    Kontynuuj czytanie

    Jakiej gleby potrzebuje roślina?

    Jak powiedziałem - jako epifity bez korzeni, większość gatunków bromeliad tak naprawdę nie potrzebuje doniczki z podłożem glebowym. W każdym razie nie możesz ich nim karmić. Odmiany faktycznie pozbawione korzeni można zatem sadzić również na luźnym podłożu z kory i mchu torfowego, jak orchidea. Bromeliada musi się tylko tego trzymać - dopóki tego nie zrobi, możesz dać jej mały drut, aby jej pomóc na początku. Bromeliady epifityczne można hodować nawet na kamieniach.

    Jednak w doniczce z ziemią możesz trochę lepiej poradzić sobie z bromeliadą i zintegrować ją strukturalnie i wizualnie bardziej jednorodnie z królestwem roślin domowych. W przeciwieństwie do bromeliad epifitycznych, uprawa naziemna, czyli również występujące wśród gatunków ozdobnych odmiany korzeniotwórcze, wymagają podłoża ziemnego. Powinien być wolny od wapna i przepuszczalny. Możesz również użyć specjalnej ziemi storczykowej, opcjonalnie zmieszanej z normalną ziemią doniczkową.

    Projekt podłoża w skrócie:

    • dla gatunków epifitycznych: możliwa hodowla w podłożu korowo-torfowym lub na kamieniach
    • dla gatunków lądowych: podłoże glebowe bezwapienne z gleby storczykowej i ziemi doniczkowej

    Bromeliada wodna

    Jeśli chodzi o podlewanie, należy również dokonać rozróżnienia między gatunkami bromeliad bez korzeni i naziemnymi. Te naziemne są oczywiście podlewane całkiem normalnie za pomocą konewki i zaopatrywane w wilgoć przez podłoże glebowe. Zawsze należy utrzymywać wilgotne podłoże - nie zapominaj, że bromeliada to roślina z lasu deszczowego. Ważne jest również, aby lejek rozety zawsze był wypełniony wodą, zwłaszcza latem. Do podlewania najlepiej używać wody możliwie jak najbardziej odwapnionej io temperaturze pokojowej.

    Jednak zimą bromeliadę należy podlewać tylko trochę, równolegle do dolnego źródła światła. Następnie wypełniaj lejek do liści bardzo oszczędnie.

    Bromeliady epifityczne, które trzymasz tylko w suchym podłożu, nie używają konewki, ale dyspergatora, aby podać swoją wodę bezpośrednio do liści, które wchłaniają ją za pomocą łusek ssących. Wymienione powyżej kryteria jakości wody również mają tutaj zastosowanie.

    Nawiasem mówiąc, nie należy powstrzymywać się od spryskiwania bromeliad lądowych - oczywiście lubią też okazjonalny delikatny deszcz tropikalny!

    Zapamiętać:

    • utrzymuj stale wilgotne bromeliady lądowe
    • Trzymaj centralny lejek (5,00 €) w rozecie liści zawsze wypełniony wodą
    • Używaj wody o niskiej zawartości wapna, ciepłej w pomieszczeniu
    • Spryskaj tylko epifityczne bromeliady

    Kontynuuj czytanie

    Prawidłowo nawozić bromeliady

    Bromeliady nie wymagają dużego nawożenia. W głównej fazie letniej wegetacji można raz w tygodniu dodać niewielką ilość płynnego nawozu do wody do nawadniania.

    Prawidłowo cięte bromeliady

    Temat krojenia jest również dość enigmatyczny w przypadku bromelii w pomieszczeniach. Ich zwarty, równomierny rozrost sprawia, że formalne przycinanie jest zbędne.

    Pozostaje kwestia ewentualnego odmłodzenia, odświeżenia usuwania obumarłych części roślin. Oczywiście liście bromeliady od czasu do czasu obumierają. Jeśli uschną i wyschną, należy je ostrożnie wyrywać lub pozwolić im same odpaść. Włókna liści bromeliad nie znoszą zbyt dobrze cięcia.
    Kontynuuj czytanie

    wysuszony

    Oczywiście należy unikać wysuszonych liści bromeliady domowej, pilnie utrzymując je w stanie wilgotnym. To normalne, że piękne przylistki wysychają w pewnym momencie po zwiędnięciu kwiatu i nie trzeba ich "leczyć". Po prostu kontynuuj podlewanie tak, jak zwykle - to zachęca do kiełkowania, na które bromeliada jest gotowa po kwitnieniu.

    Rozmnażanie bromeliad

    To prowadzi nas od razu do tematu propagacji. Bromeliady przeważnie rozmnażają się za pośrednictwem Kindla. Rosną one jako pędy boczne - więc wystarczy je odciąć, gdy dojrzeją wraz z rozetą liści i korzeniem. Wtedy pęd boczny jest zwykle o połowę mniejszy od rośliny matecznej. Jednak podczas cięcia należy być bardzo ostrożnym. Najlepiej użyć świeżo naostrzonego noża i przed cięciem zdezynfekować go wysokoprocentowym alkoholem.

    Kindel kładzie się na niskowapiennym, luźnym podłożu i najlepiej przykryć folią. W ten sposób możesz zaoferować jej równomiernie wilgotny, chroniony mikroklimat, w którym można się ukorzenić.

    dzielić

    Dzielenie w klasycznym sensie, czyli przecinanie bryły korzeniowej, jest oczywiście nie na miejscu przy bromeliadach. Można je dzielić jedynie w celu oddzielenia dzieci od rośliny matecznej w celu rozmnażania.
    Kontynuuj czytanie

    Czy bromeliada jest trująca?

    Jeśli chodzi o egzotyczne rośliny ozdobne, często nie wiadomo dokładnie, czy nie są trujące – dla ludzi, czy dla zwierząt. W końcu w przypadku niektórych wspaniale wyglądających szczepów zdecydowanie tak jest. Bromeliady na ogół nie są jednak trujące. To dobra wiadomość. Jednak liście niektórych bromeliad ozdobnych zawierają substancje podrażniające skórę, takie jak szczawian wapnia i enzym bromelina. Nie są toksyczne, ale małe dzieci i zwierzęta nie powinny jeść liści bromeliad.
    Kontynuuj czytanie

    posiłek

    Ze względu na ich typowo ananasowy zwyczaj można się zastanawiać, czy bromeliady inne niż ananas są w jakikolwiek sposób jadalne. Jednak w rzeczywistości jadalny jest tylko owoc ananasa. Istnieje kilka różnych odmian, których przeciętny konsument w tym kraju nie zauważa zbyt wiele – bo tylko odmiana Smooth Cayenne jest sprzedawana komercyjnie i na całym świecie. Odmiany z innych grup, takich jak grupa Queen lub Pernambuco, są głównie uprawiane w Ameryce Południowej do spożycia na świeżo.

    porady

    Podobnie jak w przypadku wielu roślin ozdobnych z tropików, możesz nadać bromelii preferowany ciepły, wilgotny klimat, po prostu umieszczając ją w łazience. Nie musisz więc stale monitorować, czy wilgotność jest wystarczająco wysoka.

    sortuje

    Guzmania

    Guzmania to prawdopodobnie najpopularniejsza i najbardziej rozpowszechniona grupa bromeliad ozdobnych uprawianych w tym kraju. Można je znaleźć na wielu parapetach, gdzie dzięki jaskrawoczerwonym, pomarańczowym, różowym lub żółtym wypustkom wyczarowują egzotyczne plamy koloru. Okres kwitnienia przypada na zimę, mniej więcej między grudniem a lutym - jednak radość z kwitnienia jest nie tylko wyjątkowa, ale niestety także krótkotrwała. Ogólnie rzecz biorąc, Guzmania może osiągnąć wysokość od 30 do 60 cm. W rodzaju Guzmania występuje do 200 gatunków.

    goździki powietrzne

    Z około 550 gatunkami goździki powietrzne, botanicznie Tillandsia, tworzą najbardziej zróżnicowany rodzaj Bromeliceae. Są typu epifitycznego, więc można je uprawiać w podłożu korowo-torfowym lub na skałach i wystarczy je spryskać wodą. Istnieją gatunki izolowane, ale także lądowe.

    Ich kwiatostany oferują bardzo oryginalny i przyciągający wzrok wygląd dzięki swoim dziwacznym strukturom i kształtom, głównie w odcieniach czerwonawych do różowych. Wiele podgatunków może osiągać bardzo różne rozmiary. Niektóre dorastają tylko do 30 cm, inne same tworzą liście o długości do 50 cm.

    Tillandsie są również szczególnie odpowiednie do tymczasowego użytku na zewnątrz.

    Płonący Miecz

    Ten rodzaj bromeliad, botanicznie nazywany Vriesea, bierze swoją żałosną nazwę od mieczowatych, zakrzywionych, błyszczących kwiatostanów z jasnopomarańczowymi do szkarłatnych przylistków, które występują pojedynczo lub w grupach. Czas kwitnienia może przypadać w różnych porach roku, w zależności od warunków środowiskowych. W zależności od odmiany liście Vriesea mogą mieć do 75 cm długości, na przykład u Vriesea hieroglychipca. Łodyga kwiatowa jest zwykle niewiele mniejsza.
    Liście Płonącego Miecza mogą być również bardzo dekoracyjne z delikatną strukturą pasków w odcieniach kremowych do czerwonawych.

    rozeta gniazda

    Rozety gniazdowe, botanicznie Nidularium, charakteryzują się gniazdowym układem rozety liściowej. Ich skórzaste, miękkie liście są kolczaste i mają naturalny połysk. Kwiatostany zachwycają kolorowymi przylistkami w czerwonawych, żółtych lub pomarańczowych odcieniach, które pojawiają się na długo przed okresem kwitnienia. Sam kwiat wytwarza rozetę gniazda między czerwcem a wrześniem. W zależności od gatunku może dorastać do 30 cm wysokości.

    rozeta włóczni

    Nie bez znaczenia jest też nazwa rozety włóczni, botanicznie Aechmea - opisuje ona wysokie, do 30 cm długości kwiatostany, które przez wiele miesięcy zdobione są jaskrawo kolorowymi przylistkami. Małe kwiaty są koloru niebieskiego i utrzymują się przez bardzo krótki czas. W zależności od podgatunku rozety lanc osiągają wysokość od 35 do 50 cm. Silne liście mają również do 50 cm długości i do 10 cm szerokości. Na krawędzi i na końcu liścia są wzmocnione kolcami. Podobnie jak tillandsias, Aechmeen można bez problemu pozostawić na chwilę na zewnątrz w ciepłych okresach letnich.

    ananas ozdobny

    Nie wszystkie gatunki ananasów uprawia się z myślą o słodkich, aromatycznych owocach - są też gatunki ozdobne, które bardzo ładnie prezentują się na parapecie. Niektóre gatunki są ozdobione atrakcyjnymi akcentami kolorystycznymi na szarozielonych liściach, dzięki czemu oferują wspaniały egzotyczny widok. Chociaż owoce tych odmian nie są jadalne, są na swój sposób dekoracyjne dzięki ciemnoróżowemu kolorowi. Jednak na ozdobnego ananasa potrzeba trochę miejsca: może osiągnąć wysokość około jednego metra i szerokość do dwóch metrów.

Kategoria:

Ogród warzywny