Drzewo ocetowe Rhus typhina jest obecnie znane jako roślina problematyczna, ponieważ rozprzestrzenia się w niekontrolowany sposób. Ale nie każda odmiana ma silną potrzebę rozprzestrzeniania się. Istnieją odmiany, które rosną powoli i wytwarzają mniej pędów korzeniowych.

Istnieją te odmiany:
- Rhus typhina 'Dissecta'
- Rhus typhina 'Laciniata'
- Rhus typhina 'Tygrysie Oczy'
Rhus typhina 'Dissecta'
Nie bez powodu ta forma uprawna nosi nazwę octu Fernwedel, ponieważ liście krzewu bardziej przypominają paproć niż drzewo. Odmiana ta osiąga wysokość wzrostu do 150 centymetrów i kwitnie od czerwca do sierpnia. „Dissecta” oznacza pocięte, co sugeruje mocno nacięte liście. Dlatego odmiana ta znana jest również pod nazwą drzewo octu szczelinowego.
Preferuje miejsce na słońcu i wymaga niewielkiej konserwacji. Cięcie prowadzi do nieestetycznego wyglądu. Powstrzymaj się od pracy na ziemi wokół krzewu. Korzenie wszystkich odmian drzew octowych pełzają płytko w górnych warstwach gleby.'Dissecta' ma wysoki pokrój rozprzestrzeniania się, a system korzeniowy penetruje glebę do dziesięciu metrów od rośliny macierzystej.
Rhus typhina 'Laciniata'
Jest to jedna z wolno rosnących odmian, której chęć do rozprzestrzeniania się jest nieco ograniczona. Typowe pierzaste liście jesienią stają się intensywnie czerwone i przewyższają jesienne kolory pozostałych dwóch odmian pod względem jasności. Owoce jarzą się szkarłatną czerwienią i kontrastują z zielonymi liśćmi. Ta właściwość dała odmianie nazwę Scarlet Vinegar. 'Laciniata' posiada dodatkowe przylistki w kwiatostanie, które wydają się mocno poszarpane.
Rhus typhina 'Tygrysie Oczy'
Odmiana ta zawdzięcza swoją nazwę stale zmieniającemu się ubarwieniu liści, które jest tak zróżnicowane jak oko tygrysa. W ciągu roku liście zmieniają kolor z zielonożółtego przez intensywnie złotożółty do żółtopomarańczowego. Na krótko przed opadnięciem liści liście świeci ognistą czerwienią.
Wąskie listki z szorstko ząbkowanymi krawędziami przypominają paski na skórze tygrysa. Odmiana ta rośnie powoli i tworzy stosunkowo mało odrostów korzeniowych. Osiąga wysokość dwóch metrów i rozwija się zarówno w słońcu, jak iw półcieniu. Jako wytrzymały krzew wytrzymuje temperatury do -20 stopni Celsjusza.